Reklama

Aspekty

By nie kończyło się na pięknych słowach

Wiele mówi się o konieczności podejmowania różnych działań na rzecz osób niepełnosprawnych. W końcu mają oni swoje plany i marzenia tak jak reszta świata. A jednak zbyt często na samym mówieniu się kończy. Na szczęście Katolickie Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Tęcza” przede wszystkim działa

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 50/2012, str. 4-5

[ TEMATY ]

niepełnosprawni

Archiwum KSnRON „Tęcza”

Wycieczki zawsze są dużą atrakcją

Wycieczki zawsze są dużą atrakcją

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zaczęło się pod koniec lat 90. ubiegłego stulecia. Stowarzyszenie powstało dzięki staraniom rodziców osób niepełnosprawnych intelektualnie. – Wcześniej przez 15 lat prowadziłam dzienny ośrodek pracy – wspomina Maria Mikuła, obecna prezes „Tęczy”. – Moich podopiecznych zatrudniała wtedy Spółdzielnia Inwalidów. Kiedy spółdzielnia upadła, zatrudnieni w niej niepełnosprawni zostali bez niczego. Przez tyle lat byli aktywni, pracowali, mieli swoje środowisko i grupę wsparcia, a tu zupełnie nagle musieli wrócić do swoich czterech ścian. I dlatego założyliśmy „Tęczę”, żeby oni mogli kontynuować swoją terapię. Potem przyszły do nas panie po dłuższym leczeniu na oddziale psychiatrycznym, które chciały, by ktoś pomógł im zorganizować grupę wsparcia. A jeszcze później postanowiliśmy otoczyć opieką również dzieci.

„Parasol”, „Kropelki”, „Kolory życia”...

Aktualnie „Tęcza” prowadzi cztery placówki. Najstarszą jest Warsztat Terapii Zajęciowej, istniejący od stycznia 2001 r. Dwadzieścia osób z dysfunkcją intelektualną przychodzi tu codziennie i uczy się zaradności życiowej oraz samodzielności. Uczestnicy zdobywają umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Terapia ma na celu przygotowanie ich do podjęcia pracy zawodowej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Zajęcia odbywają się w pięciu pracowniach: gospodarstwa domowego, plastycznej, hafciarsko-krawieckiej, technicznej i komputerowej. Uczestnicy zapisują się w grafiku i każdy z nich przez cały tydzień chodzi na zajęcia do konkretnej pracowni. Oprócz tego mają zapewnioną rehabilitację ruchową, psychoterapię, muzykoterapię, artreterapię, biblioterapię oraz teatroterapię.

Niedługo po WTZ powstał ośrodek wsparcia dla osób leczonych psychiatrycznie i z upośledzeniem umysłowym „Kolory życia”. To placówka pobytu dziennego. Oprócz osób z niepełnosprawnością intelektualną korzystają z niej również ludzi po leczeniu psychiatrycznym, z depresją, zaburzeniami adaptacyjnymi, silnymi nerwicami, psychozami, zaburzeniami psychicznymi w wyniku chorób neurologicznych i z chorobami otępiennymi. Dla tych osób ośrodek jest szansą na wyjście z domu i funkcjonowanie w społeczności (na skutek choroby bardzo często mają bowiem tendencję do zamykania się w czterech ścianach i izolowania). Dzięki zajęciom podnosi się ich samoocena, uczą się wyrażać emocje i panować nad nimi, ćwiczą nawiązywanie kontaktów interpersonalnych.

Reklama

Pod tym samym adresem (ul. Kościelna 6) mieści się świetlica rehabilitacyjno-terapeutyczna dla dzieci i młodzieży z różnymi dysfunkcjami „Kropelki”. To oferta skierowana do młodych w wieku od 6 do 24 lat, którzy zmagają się z nerwicami, zaburzeniami adaptacyjnymi oraz psychicznymi, ADHD, autyzmem, problemami szkolnymi, które wynikają z choroby, dysleksją i dysgrafią oraz niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną. Oprócz różnego rodzaju terapii (artre-, choreo-, muzyko-, biblio- czy przez zabawę) odbywają się tu też zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Różne dysfunkcje utrudniają kontakty z rówieśnikami, obniżają też samoocenę; świetlica pomaga pokonywać te trudności i uczy radzenia sobie z codziennością. Psycholog pracujący w świetlicy opiekuje się nie tylko dziećmi, lecz także spotyka się z ich rodzicami.

W 2008 r. powstał powiatowy ośrodek wsparcia „Parasol”. Jest on otwarty na osoby z niepełnosprawnością intelektualną i zaburzeniami psychicznymi, które mieszkają poza Zieloną Górą, na terenie powiatu zielonogórskiego, często pochodzą z małych miejscowości, w których nie mogą liczyć na taką pomoc. Zajęcia odbywają się w pracowniach: artystycznej, krawiecko-hafciarskiej, komputerowo-medialnej i gospodarstwa domowego. Oprócz tego uczestnicy mają zapewnioną pomoc psychologiczną i pedagogiczną, rehabilitację ruchową oraz pomoc pielęgniarską.

Fundusze – brutalna rzeczywistość

Żeby placówki mogły funkcjonować, potrzebne są pieniądze. „Tęcza” nie jest w stanie samodzielnie wypracować środków, korzysta więc przede wszystkim z dofinansowania PFRON. A pozyskanie tych funduszy wcale nie jest takie łatwe. PFRON wprowadza co jakiś czas różne projekty – jeden taki projekt może trwać np. trzy lata. Placówki „Tęczy” funkcjonują właśnie dzięki tym projektom. – Niestety, coraz trudniej jest napisać wniosek, który ma szansę być przyjęty, bo są coraz wyższe wymagania – wyjaśnia Maria Mikuła. – A teraz jeszcze muszą być pisane w generatorach wniosków, więc trzeba mieć oprócz pomysłu również porządny komputer i odpowiednie oprogramowanie oraz dostęp do internetu. Programy PFRON-owskie działają na zasadzie konkursów, a ponieważ coraz więcej osób ubiega się o dofinansowanie, rośnie konkurencja.

Reklama

Taki sposób finansowania placówek jest kłopotliwy, bo zapewnia środki tylko na określony czas. Po zakończeniu programu albo trzeba wygrać kolejny konkurs, albo szukać pieniędzy gdzie indziej, bo inaczej placówkę trzeba będzie zamknąć. To bardzo przykra wizja nie tylko dlatego, że np. pieniądze zainwestowane w sprzęt przepadną wraz z nim. Zamknięcie placówki to tragedia przede wszystkim dla osób, które z niej korzystały; dla wielu z nich alternatywą jest tylko dom albo ławka w parku, nie mają możliwości spędzania czasu w inny sposób. „Tęcza” przez kilka miesięcy borykała się z takim problemem – odrzucono wniosek stowarzyszenia i zabrakło pieniędzy dla ośrodka wsparcia. – Po iluś odwołaniach nasz wniosek ostatecznie został przyjęty. Ale przez te kilka miesięcy udało nam się utrzymać ośrodek tylko dzięki pracy wolontariuszy – mówi Maria Mikuła.

Gdyby nie te zawirowania

Oprócz codziennych zajęć w ośrodkach „Tęcza” organizuje swoim podopiecznym różne wyjazdy – na zawody sportowe, przeglądy muzyczne i teatralne, a także zwykłe wycieczki. W różnych miejscach odbywają się też praktyki zawodowe – w końcu WTZ docelowo przygotowuje do podjęcia pracy. A jednak nie wszystko wygląda tak kolorowo. Dobra wola i zaangażowanie stowarzyszenia i jego podopiecznych nie zawsze, niestety, wystarczą. Jakiś czas temu np. powstał pomysł, by stworzyć mieszkania chronione dla osób z dysfunkcją intelektualną po to, żeby otoczyć je kompleksową opieką w przypadku np. śmierci ich rodziców. – W tej chwili jednak nie możemy sobie na to pozwolić. Za dużo mamy pracy z już istniejącymi placówkami – tłumaczy Maria Mikuła. – A pewne posunięcia władz dodatkowo utrudniają nam zadania. Kiedy otworzyliśmy „Parasol”, dostaliśmy środki na lokal, który wyremontowaliśmy, wyposażyliśmy i przygotowaliśmy do pracy. I nagle po półtora roku funkcjonowania weszło w życie rozporządzenie nakładające standardy lokalowe na tego typu ośrodki. Żeby ośrodek mógł dalej działać, musieliśmy znaleźć na niego inne miejsce i dostosować lokal już za własne pieniądze. I tego typu zawirowania nie są jednorazowe, co jakiś czas stajemy wobec sytuacji, która burzy nasze plany.

Prawdą jest, że nie wystarczy pięknie mówić o integracji z niepełnosprawnymi. Nie wystarczy też naobiecywać. Trzeba również wziąć odpowiedzialność za swoje słowa. Żeby nie kończyło się tak, jak w przypadku jednego z programów. – Polegało to na tym, że trenerzy pracy wyszukiwali osobom niepełnosprawnym miejsce zatrudnienia, rozmawiali z szefostwem, przygotowywali współpracowników. I kilka osób z naszego WTZ rzeczywiście dostało pracę – opowiada p. Maria. – Ale w pewnym momencie program zakończono, zwolniono trenerów i skończyła się praca naszych niepełnosprawnych. I co dalej? W ich miejsce na WTZ przyszli już przecież inni. Gdyby nie nasz ośrodek wsparcia, te osoby musiałyby wrócić do domu. I lata rehabilitacji poszłyby na marne. A pracodawca nie będzie chciał w przyszłości zatrudnić niepełnosprawnego, bo już się na tym przejechał i powie, że to niepoważne.

Póki co „Tęcza” działa i ma się nieźle, nie tylko dzięki pozytywnie przyjętym wnioskom, ale również dzięki ludziom o dobrych sercach. Miejmy nadzieję, że nie zabraknie zwłaszcza tych ostatnich.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papieska solidarność z niepełnosprawnymi

[ TEMATY ]

niepełnosprawni

Franciszek

Archiwum

Na prywatnej audiencji Ojciec Święty przyjął włoską deputowaną Ileanę Argentin. Ta działaczka Partii Demokratycznej jest również przewodniczącą Włoskiej Unii Walki z Dystrofią Mięśniową, sama cierpiąc na rdzeniowy zanik mięśni. Poruszająca się na wózku inwalidzkim parlamentarzystka poprosiła Franciszka o audiencję, by porozmawiać z nim o problemach niepełnosprawności.
CZYTAJ DALEJ

Ponad 400 tys. osób modliło się w Fatimie o pokój oraz za papieża Leona XIV

2025-05-14 07:20

[ TEMATY ]

Portugalia

Papież Leon XIV

PAP

Ponad 400 tys. pielgrzymów z całego świata wzięło udział w portugalskim sanktuarium w Fatimie w zakończonych we wtorek dwudniowych uroczystościach modlitewnych z okazji 108. rocznicy objawień maryjnych. Modlono się szczególnie o pokój na świecie oraz za wybranego w czwartek papieża Leona XIV.

Jak przekazały władze sanktuarium, wśród uczestników uroczystości przeważali pątnicy z Portugalii. Wielu z nich dotarło do Fatimy rano w pieszych pielgrzymkach.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: jakich zmian dokona Leon XIV w Kurii Rzymskiej

9 maja, dzień po swoim wyborze na Stolicę Piotrową papieża, „Leon XIV wyraził wolę, aby szefowie i członkowie instytucji Kurii Rzymskiej, a także sekretarze i przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego tymczasowo kontynuowali pełnienie swoich urzędów donec aliter provideatur. Ojciec Święty pragnie bowiem zapewnić sobie pewien czas na refleksję, modlitwę i dialog przed dokonaniem jakichkolwiek nominacji lub ostatecznego potwierdzenia”. Tym niemniej zdaniem Marco Manciniego można w najbliższym czasie oczekiwać kliku nominacji.

Jednym z pierwszych stanowisk do obsadzenia w Kurii będzie z pewnością stanowisko prefekta Dykasterii ds. Biskupów oraz przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, które do swego wyboru pełnik kard. Robert Francis Prevost.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję