Tato.Net."/>

Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Coś dla ojców...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jakiś czas temu w Bielsku-Białej odbyły się warsztaty w ramach inicjatywy Tato.Net. Podczas warsztatów ojcowie dowiadywali się, jak polepszyć relacje z własnymi dziećmi. Wydawnictwo „Koinonia” z Ustronia wydało książkę „Tato, jakiego potrzebują twoje dzieci”, której patronuje m.in. Tato.Net. Książka może być nie tylko uzupełnieniem wspomnianych warsztatów, ale przede wszystkim może stanowić wyjątkową pomoc wszystkim ojcom, którzy chcieliby mądrze wychowywać swoje dzieci i utrzymywać z nimi bardzo dobre i trwałe relacje nie tylko wtedy, gdy dzieci są jeszcze małe, ale także wtedy, gdy dzieci dorastają albo są już dorosłe, zakładają własne rodziny.

Tę pozycję wydawniczą zredagował Carey Casey - ojciec czwórki dzieci. Zawiera ona wypowiedzi 22 ojców w różnym wieku i wykonujących różne zawody, którzy dzielą się z czytelnikami doświadczeniem własnego ojcostwa, przytaczając i te pozytywne strony, sukcesy w wychowaniu, oraz to, gdzie popełniali błędy wychowawcze i w jaki sposób je naprawiali. Każda wypowiedź konkretnego ojca kończy się zadaniem praktycznym dla czytelnika: albo czytelnik ma się nad czymś zastanowić, zapisać to, odpowiedzieć na zadane pytania, albo ma wykonać podane konkretne zadania wraz ze swoimi dziećmi bądź dla swoich dzieci. Książka również uczy prawidłowej komunikacji ojców z dziećmi. Publikacja zatem pełni funkcję nie tylko lektury do poczytania, ale także praktycznego podręcznika, który wzywa do konkretnego działania w życiu rodziny i w relacjach z dziećmi, i wskazuje na ważną prawdę, że ojcowie nie mogą przedkładać pracy zawodowej ponad swoją rodzinę, gdyż to potem ma poważne konsekwencje i zaburza relacje. Co więcej - wierzący ojcowie powinni w te działania zapraszać Boga - Ojca wszystkich ludzi - a mogą to robić chociażby przez codzienną wspólną modlitwę z własnymi dziećmi.

Książka zyskała bardzo pozytywne recenzje osób działających na polu psychologii i duchowości, m.in. dr. psychologii i teologa - ks. dr. Marka Dziewieckiego oraz redaktora naczelnego kwartalnika „Życie Duchowe” - o. Jozefa Agustyna SJ. „Autorzy nie snują teoretycznych rozważań i nie prawią czytelnikowi morałów, ale przekazują ojcowską mądrość, zdobytą raczej przez refleksję i modlitwę niż przez obszerną lekturę” - mówi o książce ks. M. Dziewiecki. Publikację można nabyć m.in. w sklepie internetowym Wydawnictwa „Koinonia” www.koinonia.org.pl.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2013-02-20 12:33

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ojcowska miłość

Miłość ojcowska wywiera bardzo istotny wpływ na rozwój osobowości dziecka. Ojciec ma do spełnienia niezwykle ważną i trudną funkcję. Musi wnieść w życie dziecka pierwiastek stabilizacji, przekazać wzorce. Co czuje ojciec, którego syn zostaje kapłanem? O swojej więzi z synem Annie Buchar opowiada Zbigniew Czabator, ojciec księdza Tomasza, proboszcza parafii Osetno.

ANNA BUCHAR: – Co takiego jest w ojcu, że syn udaje się w kapłaństwo?

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Przemyśl: pogrzeb Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy

2024-04-20 13:26

[ TEMATY ]

pogrzeb

Przemyśl

Damian Sobol

pixabay

W Przemyślu odbyły się w sobotę, 20 kwietnia, uroczystości pogrzebowe śp. Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy. Pośmiertnie został on odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Żałobnej Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Chudzio. - Przybyliśmy tutaj tak licznie, aby zamanifestować naszą wdzięczność, podziw i solidarność w przywiązaniu do tych wartości, którymi żył i dla których nie zawahał się nawet oddać życia nieustraszony wolontariusz Damian - powiedział.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się w Sanktuarium św. Józefa. Przed rozpoczęciem liturgii doradca prezydenta RP Dariusz Dudek przekazał na ręce matki zmarłego Damiana Sobola Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, którym pośmiertnie został on odznaczony przez Andrzeja Dudę „za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób potrzebujących pomocy i wsparcia”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję