„Apostolstwo Chorych” jest pismem o niezwykłej sile oddziaływania. Trafnie pisze o tym w styczniowym numerze czytelniczka, która kiedyś czytała je swojej babci i nieuleczalnie choremu wujkowi: „To pozwoliło mi dojrzewać i wzrastać w wierze, bardziej pokochać Chrystusa oraz pokochać drugiego człowieka, szczególnie cierpiącego” – ocenia po latach. Ta głęboka refleksja zachęca, by sięgnąć po najnowsze numery pisma: grudniowy, którego tematem przewodnim jest rodzące się życie, i styczniowy, poświęcony idei Niewidzialnego Klasztoru Jana Pawła II – wspólnoty, która niedawno zrodziła się we Francji. „Miłość na etacie”, „Wybrała życie”, „To On jest Panem” – to tytuły niektórych artykułów z numeru grudniowego. Tematem pierwszego z nich są wewnętrzne przeżycia i obawy kobiety, która zostaje matką i potrzebuje czasu, by dojrzeć do macierzyństwa. Drugi artykuł to dramatyczna opowieść o kobiecie, która, podobnie jak kiedyś św. Joanna Beretta Molla, staje wobec konieczności wyboru: życie nienarodzonego dziecka czy jej własne. Wywiad „To On jest Panem” jest przejmującym świadectwem rodziny, która wychowała sześcioro dzieci, wśród nich troje niepełnosprawnych.
Niewidzialny Klasztor Jana Pawła II, któremu poświęcony jest numer styczniowy, obejmuje coraz więcej krajów i kontynentów. Jego twórcą jest Martial Codou, z zawodu piekarz, który przeżył głębokie nawrócenie i został diakonem stałym. NKJPII to duchowa wspólnota osób, które swoim cierpieniem i modlitwą wspierają kapłanów, Kościół i świat. – Nie wszyscy rozumieją pojęcie odkupienia przez cierpienie – mówi w wydrukowanym w tym numerze wywiadzie Martial Codou. – W dzisiejszym społeczeństwie trzeba być wielkim, pięknym, mocnym i bogatym, aby być uznanym i oklaskiwanym. Przedstawieni w innym artykule styczniowego numeru patroni NKJPII – wśród nich Marta Robin i Jakub Fesch – uczą natomiast, że słabość można obrócić w siłę, a cierpienie w łączności z Chrystusem zawsze ma sens. Duchowość wspólnoty, która narodziła się we Francji w dniu pogrzebu Jana Pawła II, jest zbieżna z powołaniem Apostolstwa Chorych, które poprzez wydawany miesięcznik uczy odkrywania wartości cierpienia i daje osobom chorym, często przebywającym w izolacji, poczucie wspólnoty. Przypomnijmy, że pismo w formie listu do chorych ukazuje się w Polsce od czerwca 1930 r.
„Apostolstwo Chorych”
ul. Warszawska 58
40-008 Katowice
tel. (32) 251-21-52
Wydawca: Polski Sekretariat Apostolstwa Chorych, www.apchor.pl
W świecie, który zdaje się pędzić na oślep ku kolejnym rewolucjom moralnym, głos papieża Leona XIV brzmi jak grom z jasnego nieba. „Uważam za wysoce nieprawdopodobne, przynajmniej w najbliższej przyszłości, aby doktryna Kościoła dotycząca seksualności i małżeństwa uległa zmianie” – deklaruje w swojej nowej biografii „Leon XIV: obywatel świata, misjonarz XXI wieku”.
Te słowa są nie tylko kotwicą dla wiernych, ale i wyraźnym sygnałem: Kościół nie ugnie się pod presją zmieniających się mód. I choć ton papieża pozostaje spokojny, jego przesłanie jest wyraźne. Leon XIV mówi jasno. W dwóch długich, trzygodzinnych wywiadach, przeprowadzonych w malowniczym Castel Gandolfo i w watykańskim apartamencie na Piazza Sant’Uffizio, papież z odwagą mierzy się z tematami, które rozpalają emocje i dzielą Kościół. Kwestie związane z osobami LGBTQ+? Owszem, są gorące, ale Ojciec Święty nie zamierza iść na kompromis z doktryną. Podążając śladem Franciszka, powtarza jego „todos, todos, todos” – „wszyscy, wszyscy, wszyscy” są zaproszeni do Kościoła. Ale nie łudźmy się: to zaproszenie nie oznacza przyklepania każdego stylu życia. „Każdy jest dzieckiem Bożym” – mówi papież Leon XIV – ale Kościół nie będzie zmieniał swoich fundamentów, by przypodobać się światu.
Pismo Święte podkreśla potrzebę uczciwości. Jezus uczy, że kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie.
Jezus powiedział do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał więc go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać”. Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan odbiera mi zarządzanie? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem już, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę odsunięty od zarządzania”. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi sobie ludźmi niż synowie światłości. Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w bardzo małej sprawie jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w bardzo małej sprawie jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzaniu niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, to kto wam prawdziwe dobro powierzy? Jeśli w zarządzaniu cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, to któż wam da wasze? Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!»
Pilnie należy ustanowić duszpasterstwo solidarne, empatyczne, dyskretne, nieoceniające – wskazał Papież Leon XIV w przemówieniu podczas Zgromadzenia Diecezji Rzymskiej, które odbyło się w piątek wieczorem w Bazylice Świętego Jana na Lateranie. Wezwał do poszukiwania w duchu synodalnym skutecznych form ewangelizacji.
Wychodząc od ewangelicznego obrazu rozmowy Jezusa z Samarytanką przy studni Ojciec Święty wskazał, że „darem Bożym” (J 4,10), żródłem wody żywej, które nigdy się nie wyczerpuje jest Duch Święty, zdolny do odnowienia wszystkiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
