Kościół ma obowiązek bronić życia

Jan Paweł II podkreślił wówczas, że Kościół ma obowiązek głośno przemawiać w obronie ludzkiego życia. Jest ono – jak zaznaczył – fundamentalną wartością, zakorzenioną w godności człowieka, jedynego stworzenia, które jest osobą, istotą zarazem cielesną i duchową.

Medytacja o życiu i dziękczynienie dla Boga życia

Prezentując encyklikę Evangelium vitae, Papież powiedział, że jest ona medytacją o życiu, ukazanym we wszystkich jego wymiarach przyrodzonych i nadprzyrodzonych: medytacją przenikniętą wdzięcznością wobec Pana, Boga życia, której stanowi stanowcze wezwanie, aby wszyscy służyli temu podstawowemu dobru, głosząc światu Ewangelię życia.

Znaki nadziei

Papież przyznał, że w tej dziedzinie istniały wówczas pewne znaki nadziei, jak coraz bardziej powszechne potępienie wojny, sprzeciw wobec łamania praw człowieka, mobilizacja w walce z głodem, narkomani i nieuleczalnymi chorobami.

Kultura śmierci

„Z drugiej strony – powiedział – jesteśmy świadkami szerzenia się ‘kultury śmierci’”. Jej przejawem są nie tylko bratobójcze wojny czy różne formy przemocy wymierzonej przeciw najsłabszym, ale nade wszystko zamachy na rodzące się życie oraz na życie osób starych i nieuleczalnie chorych. „Legalizacja aborcji i coraz powszechniejsze rewindykacje dotyczące eutanazji również oznaczają porażki ‘kultury życia’” – powiedział Ojciec Święty.