Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Za klauzurą czy w habicie – jest życie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Odpowiadając na prośbę papieża Franciszka chcemy w Roku Życia Konsekrowanego na łamach „Niedzieli Zamojsko-Lubaczowskiej” i na antenie Katolickiego Radia Zamość promować życie konsekrowane, informować o prowadzonych działaniach apostolskich zgromadzeń zakonnych i instytutów świeckich z terenu naszej diecezji. Wspólnie będziemy na różne sposoby odczytywać zadany na ten czas temat: „Ewangelia, proroctwo, nadzieja – życie konsekrowane w Kościele dzisiaj”. W jakim celu? By poprzez środki społecznego przekazu głosić nawet „na dachach”, że konsekrowani są wśród nas i stanowią jeden Chrystusowy Kościół. Wspólnie z osobami zakonnymi, duchownymi i świeckimi odwiedzimy zgromadzenia i instytuty, pokażemy, jak wygląda ich codzienna modlitwa, formacja i służba. Świadectwa konsekrowanych pomogą nam zrozumieć i przyjąć z wiarą, dlaczego Pan Bóg ich powołał i do jakich zadań skierował. Poznamy założycieli, charyzmaty i misje zgromadzeń. Sprawdzimy m.in., jak Siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi ewangelizują młodych i opiekują się chorymi. Zajrzymy do duchowych synów św. Franciszka. Dowiemy się, czy redemptoryści i franciszkanie zgodnie żyją pod jednym dachem, kim są siostry kołowe i dlaczego kapucyni noszą długie brody? Od Małych Sióstr Jezusa nauczymy się służby tym najbiedniejszym. Odwiedzimy też zgromadzenia klauzurowe, by na miejscu usłyszeć jak wygląda klauzura za życia i po śmierci. Będziemy poruszać tematy ważne nie tylko dla konsekrowanych, ale i dla tych, którzy dopiero rozeznają swoje powołanie. Niejednokrotnie odwołamy się do nauki soborowej o życiu konsekrowanym, a szczególnie sięgając do wypowiedzi papieży najbardziej nam współczesnych.

Papież Franciszek powiedział, że „za każdym powołaniem do życia konsekrowanego stoi zawsze czyjaś mocna i intensywna modlitwa. Powołania rodzą się na modlitwie i z modlitwy; i tylko w modlitwie mogą trwać i przynosić owoce”. Otoczmy duchowym wsparciem szczególnie teraz, w Roku Życia Konsekrowanego osoby, które są znakiem Chrystusa i Jego stylu życia. Od nich uczmy się w swoich parafiach, miejscach pracy czy rodzinach, by niczego nie przedkładać ponad Boga, dawać świadectwo wiary i służyć innym.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2014-12-04 10:37

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Listy pisane duchem Boga żywego

Niedziela przemyska 11/2015, str. 6

[ TEMATY ]

rok życia konsekrowanego

Archiwum Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi

Tych, których mi Bóg powierzył, nie opuszczę” (św. abp Zygmunt Szczęsny Feliński). Św. Zygmunt Szczęsny był listem Boga. Listem pisanym w sercu, listem Chrystusowym, który mógł być z łatwością czytany przez wszystkich ludzi. Listem czytelnym, słowem miłości Boga dla rodziców, rodzeństwa, przyjaciół, emigrantów w Paryżu, kleryków i profesorów Seminarium w Żytomierzu, dla Sióstr Rodziny Maryi, dla spotkanych towarzyszy wygnańczej niedoli w dalekim Jarosławiu nad Wołgą czy dla prostego ludu małej galicyjskiej wioski Dźwiniaczka, gdzie spędził ostatnie lata życia, zawsze i wszędzie otwarty na Boga i na ludzi. Jako młody polski kapłan o sercu wrażliwym na nędzę duchową i biedę materialną założył w 1857 r. w Petersburgu Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Gniezno: Prymas Polski przewodniczył Mszy św. w uroczystość św. Wojciecha

2024-04-23 18:08

[ TEMATY ]

św. Wojciech

abp Wojciech Polak

Episkopat Flickr

Abp Wojciech Polak

Abp Wojciech Polak

„Ponad doczesne życie postawił miłość do Chrystusa” - mówił o wspominanym 23 kwietnia w liturgii św. Wojciechu Prymas Polski abp Wojciech Polak, przewodnicząc w katedrze gnieźnieńskiej Mszy św. ku czci głównego i najdawniejszego patrona Polski, archidiecezji gnieźnieńskiej i Gniezna.

„Wojciechowy zasiew krwi przynosi wciąż nowe duchowe owoce” - rozpoczął liturgię metropolita gnieźnieński, powtarzając za św. Janem Pawłem II, że św. Wojciech jest ciągle obecny w piastowskim Gnieźnie i w Kościele powszechnym. Za jego wstawiennictwem Prymas prosił za Ojczyznę i miasto, w którym od przeszło tysiąca lat biskup męczennik jest czczony i pamiętany.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję