Kierować się zasadą pięciu "P" - Prawda, Pamięć, Prawo, Przebaczenie, Pojednanie.
W niedzielne przedpołudnie 14 września we wrocławskim Sanktuarium Golgoty wschodu przy ul. Wittiga 10 odprawiona została w ceremoniale wojskowym uroczysta Msza Święta w intencji Ojczyzny oraz ofiar reżimów totalitarnych. Przewodniczył jej Prowincjał Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – o. Dariusz Paszyński. Wydarzenie, które odbyło się uroczystej oprawie zapewnionej przez Dolnośląski Garnizon Policji oraz Wojsko Polskie – Garnizon Wrocław, zgromadziło jak co roku przedstawicieli organizacji kombatanckich, patriotycznych i społecznych. Przybyło także wiele osób, które z pobudek religijnych chciały uczestniczyć w uroczystości.
Zgromadzonych powitał kustosz wrocławskiej Golgoty Wschodu a jednocześnie proboszcz parafii NMP Matki Pocieszenia – o. Witold Baran CSsR. Obchodząc 75-lecie parafii, dziękujemy Bogu za to, że Sanktuarium Golgoty Wschodu od ponad 30 lat nadaje naszej parafii wyraźny rys patriotyczny.
W homilii, którą wygłosił przewodniczący Eucharystii o. Prowincjał, przywołał między innymi postać kapelana Rodzin Katyńskich – ks. Zdzisława Peszkowskiego, który wskazywał na to, iż wobec bolesnych wydarzeń z historii Narodu trzeba się kierować zasadą pięciu „P” – Prawda, Pamięć, Prawo, Przebaczenie, Pojednanie”
Na koniec Eucharystii głos zabrał prezes Dolnośląskiego Oddziału Związku Sybiraków – dr Ryszard Janosz oraz Zastępca Dyrektora Wrocławskiego Oddziału IPN – Kamilla Jasińska. Następnie miało miejsce odznaczenie Złotym Krzyżem Sybiraków o. Prowincjała Dariusza Paszyńskiego, który 21 lat pracował duszpastersko na Sybirze oraz Joanny Gardeckiej, która jest jednym z przewodników po wystawie „Golgota Wschodu znajdującej się przy Wittiga 10.
Po Mszy Świętej, z udziałem Kompani Honorowej Dolnośląskiej Policji oraz Orkiestry Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu odbył się uroczysty Apel Pamięci. Następnie przybyłe delegacje złożyły kwiaty przy ścianie pamięci Golgoty Wschodu. Warto podkreślić, że pomimo padającego deszczu, również ta część uroczystości odbyła się przy wysokiej frekwencji zgromadzonych.
Św. Franciszku, naucz nas nie tyle szukać pociechy, co
pociechę dawać, nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć, nie tyle
szukać miłości, co kochać!
Wszechmogący, wieczny Boże, któryś przez Jednorodzonego Syna
Swego światłem Ewangelii dusze nasze oświecił i na drogę życia wprowadził,
daj nam przez zasługi św. Ojca Franciszka, najdoskonalszego naśladowcy
i miłośnika Jezusa Chrystusa, abyśmy przygotowując się do uroczystości
tegoż świętego Patriarchy, duchem ewangelicznym głęboko się przejęli,
a przez to zasłużyli na wysłuchanie próśb naszych, które pokornie
u stóp Twego Majestatu składamy. Amen.
Wspominany w liturgii 4 października św. Franciszek z Asyżu należy do najbardziej znanych świętych. Mimo to, miejsca z nim związane nie są aż tak znane. Warto je odwiedzić podczas wyjazdów. Oto pięć franciszkowych zakątków Asyżu i okolic.
San Damiano jest bez wątpienia jednym z najważniejszych miejsc związanych z pierwszym okresem życia Franciszka. To niewielki kościółek z VI-VII w., leżący ok. 1 km od głównych zabudowań Asyżu. Franciszek lubił tam przychodzić, gdyż było to miejsce spokojne i ciche, idealne do medytacji i przemyśleń. To tam modlił się słowami: „Najwyższy, chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności mego serca i daj mi, Panie, prawdziwą wiarę, niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość, zrozumienie i poznanie, abym wypełniał Twoje święte i prawdziwe posłannictwo”.
Kiedy przekroczyłam próg Domu Arcybiskupów Warszawskich, czułam, że to nie będzie spotkanie, które można „odbębnić” i wrócić do codzienności. Tytuł – „Nie pozwólmy znikać bez słowa” – brzmiał boleśnie, zwłaszcza w świetle statystyk, o których mówił później abp Adrian Galbas: prawie pięć tysięcy samobójstw w Polsce w ubiegłym roku. Prawie pięć tysięcy ludzkich dramatów. Prawie pięć tysięcy rodzin, w których rany nie zabliźnią się już nigdy. Liczba to przerażająca, ale jeszcze bardziej poruszająca jest cisza, która po nich zostaje. Cisza, w której brzmi echo ich samotności.
Abp Galbas zaczął od Psalmu 23, który znają chyba wszyscy wierzący: „Choćbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Lecz w jego ustach pojawiła się wersja tragiczna: „Jestem w ciemnej dolinie i nikogo nie ma ze mną. Nie ma Cię ze mną, Boże. Nie ma cię ze mną, bracie”. Te słowa zapadły w pamięć. Widziałam twarze uczestników – nikt nie patrzył w telefon, nikt się nie wiercił. W tym momencie zrobiło się naprawdę ciszej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
