„Zawarte w [ich] liście drobiazgowe, szczegółowe i uzasadnione naukowo odrzucenie roszczeń IS do reprezentowania autentycznego islamu” jest ważnym narzędziem dla przywódców islamskich, próbujących umożliwić współżycie różnych religii w godności i poszanowaniu naszego wspólnego człowieczeństwa” – oświadczył 30 września w Genewie norweski pastor luterański.

Wyraził przy tym „szczególną troskę o bezpieczeństwo i rozkwit wspólnot chrześcijańskich na Bliskim Wschodzie i na innych kontynentach”. W tym kontekście uznał dokument uczonych islamskich za „znaczący wkład do tego, jak mamy razem – jako ludzie i przywódcy, kierujący się różnymi perspektywami religijnymi i z różnych stron – traktować nasze wspólne człowieczeństwo”.

Sekretarz generalny ŚRK zapewnił, że Rada chce nadal współpracować z „naszymi kluczowymi przyjaciółmi i partnerami muzułmańskimi, działać razem z nimi na rzecz pokoju i sprawiedliwości na Bliskim Wschodzie i w innych częściach świata”.

24 września 126 naukowców islamskich zarówno z krajów muzułmańskich, jak i z państw zachodnich ogłosiło list otwarty (noszący datę 19 września, czyli 24. dnia miesiąca dhul-qi’da 1435 roku Hidżry) na ręce przywódcy samozwańczego Państwa Islamskiego dr. Ibrahima Awwada Al-Badriego, zwanego Abu Bakrem Al-Baghdadim. W 24 punktach wyjaśnili w nim, dlaczego IS stanowi skandaliczne zaprzeczenie nauczania Koranu i hadisów (opowieści o życiu Mahometa i innych ważnych postaci islamu). 23-stronicowy (w wersji angielskiej) dokument odmawia islamistom kompetencji do wydawania wyroków religijnych i potępia ustanowienie Państwa Islamskiego, uznając je za niedopuszczalne z koranicznego punktu widzenia.

Autorzy listu w sposób bardzo szczegółowy i kompetentny zwrócili uwagę m.in. na to, że aby wydać fatwę [orzeczenie prawne], potrzebne są niezbędne uzasadnienia zaczerpnięte z nauk islamu i bardzo dobra znajomość języka arabskiego; przypomnieli o zakazie upraszczania szariatu i pomijania ustalonych już pouczeń islamskich; o zawartej w Koranie ochronie chrześcijan i innych mniejszości religijnych oraz o zakazie stosowania tortur i bezczeszczenia zwłok, zniewalania, przymusowych nawróceń oraz odmawiania kobietom i dzieciom ich praw i stosowania przemocy wobec nich.