W słowach powitania ks. prał. Józef Niżnik zwrócił uwagę, że to właśnie św. Cecylia razem ze św. Andrzejem Bobolą zaprosiła do Strachociny chóry parafialne i orkiestry parafialne z archidiecezji przemyskiej. – Strachocina staje się takim miejscem, gdzie pielgrzymują ludzie i wiedzą, dlaczego pielgrzymują. Rozumieją, jak ważne jest to miejsce dla nich i dla Polski – powiedział kapłan. – Pozdrawiam was wszystkich i życzę, by ten pobyt tu, w Strachocinie u świętego Andrzeja sprawił, byście napełnieni łaską Bożą, mocą Ducha Świętego, jako pielgrzymi nadziei, zobaczyli, jak warto mieć świętych, którzy będą się za nami modlić – dodał.

Natomiast w homilii abp Adam Szal podkreślił, że wszyscy powinniśmy być „ambasadorami nadziei”. – Uzmysławia nam to nie tylko bieżący rok duszpasterski, który jest realizowaniem charyzmat pielgrzymki nadziei – powiedział kaznodzieja i nawiązał do słów papieża Benedykta XVI z encykliki „Spe Salvi”, mówiących o tym, że życie jest jak żegluga, a osoby żyjące w sposób prawy są „światłem nadziei”. Arcybiskup wskazał na Chrystusa jako źródło nadziei, ale także na ludzi, którzy swoim życiem dają światło innym.

Hierarcha przypomniał, że Kościół wskazuje na św. Andrzeja Bobolę, który swoją wiarę przypieczętował męczeńską śmiercią, jako przykład nadziei. – Podejmujemy to papieskie wezwanie tu w sanktuarium świętego Andrzeja Boboli, także i w Roku Świętym, Roku Jubileuszowym, kiedy wędrujemy po kościołach jubileuszowych jako pielgrzymi nadziei – powiedział arcybiskup i podkreślił, że nadzieja jest niezbędna w życiu człowieka. – Jeżeli nie mamy nadziei, to nasze życie jest bardzo trudne, nieraz pozbawione sensu – dodał.

W tym kontekście metropolita przemyski wymienił różne rodzaje nadziei, jakie towarzyszą ludziom w codziennym życiu – nadzieję rodziców na dzieci, nauczycieli na uczniów, lekarzy na wyzdrowienie chorych, naukowców na dobroczynne odkrycia, uczniów na przyszłość, a małżonków na wspólną miłość i wierność. – W tym Roku Jubileuszowym jest szczególna nadzieja, która kumuluje wszystkie nadzieje, która jest punktem szczytowym naszej ludzkiej nadziei, to nadzieja na życie wieczne, nadzieja zbawienia – zaznaczył hierarcha.

Dlatego kaznodzieja przywołał opowieść o Krzysztofie Kolumbie, który od ojca otrzymał wskazówkę, że za kolejną wodą jest ziemia do odkrycia, porównując to do perspektywy „nowego nieba i nowej ziemi”. – Każdy z nas ma perspektywę. Może bardzo odległą lub bliską. Pan Bóg to wie, ale do tej perspektywy ciągle trzeba dorastać, żyjący w wierze – zachęcał abp Szal.

Zwracając się bezpośrednio do uczestników Jubileuszowej Pielgrzymki Muzyków Archidiecezji Przemyskiej arcybiskup podkreślił rolę muzyki i śpiewu w podtrzymywaniu nadziei. – Wszyscy mamy być ambasadorami nadziei. Także poprzez muzykę, poprzez nasz śpiew. Nadzieja unosi się na skrzydłach muzyki, dociera do serc ludzkich, umacnia te serca – powiedział hierarcha i zaznaczył, że muzyka może podnosić na duchu, wlewać odwagę i męstwo, zarówno w chwilach radosnych, jak i smutnych. – Stąd też przed muzykami, przed tymi, którzy wykonują śpiew liturgiczny, jest duża odpowiedzialność – podkreślił.

Na zakończenie abp Szal podziękował ks. prał. Mieczysławowi Gniademu, dyrektorowi Archidiecezjalnego Instytut Muzyki Sakralnej, a także członkom orkiestr, chórom parafialnym i scholom za udział w uroczystościach beatyfikacyjnych Rodziny Ulmów, które odbyły się w 2023 roku w Markowej i „zapadły w sercach za wielu ludzi”.

Przed uroczystym błogosławieństwem uczestnicy Jubileuszowej Pielgrzymki Muzyków Archidiecezji Przemyskiej odmówili przypisane prawem modlitwy, w celu uzyskania odpustu jubileuszowego, ponieważ sanktuarium św. Andrzeja Boboli jest jednym z trzydziestu trzech kościołów jubileuszowych wyznaczonych przez abp Adam Szala na terenie archidiecezji przemyskiej.

Eucharystię podczas Jubileuszowej Pielgrzymki Muzyków Archidiecezji Przemyskiej poprzedziła konferencja pt. „Święty Andrzej Bobola patronem na trudne czasy„, którą wygłosił ks. prał. Józef Niżnik, a zakończył dziękczynny koncert pod hasłem „Radosna pieśń w krąg niechaj brzmi” w wykonaniu połączonych chórów i orkiestr, które przybyły na spotkanie w Strachocinie.