Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Ikona – pustynia z doświadczeniem Boga

O sztuce pisania ikon i doświadczeniu wiary z Sylwią Nowak – nauczycielką i instruktorką ds. plastyki i edukacji Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej – rozmawia ks. Tomasz Zmarzły

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. TOMASZ ZMARZŁY: – Ikony pisze się czy maluje? Co może Pani powiedzieć na ten temat jako absolwentka Śląskiej Szkoły Ikonograficznej w Zabrzu, założonej przez ks. Dariusza Klejnowskiego-Różyckiego?

SYLWIA NOWAK: – Ks. Dariusz Klejnowski-Różycki twierdzi, że można użyć obu sformułowań. Dla wielu ludzi słowo „pisanie” jest jednak bardziej poprawną formą, gdyż nosi w sobie mistyczny pierwiastek, kojarzy się ze słowem Boga podyktowanym człowiekowi przez Ducha Świętego. Człowiek zapisuje Słowo, by było ono odczytywane za pomocą zmysłu wzroku, rozważane i kontemplowane. Duch Święty prowadzi rękę ikonopisarza (ikonopisty).
Aby tworzyć ikony konieczna jest wiedza teologiczna i warsztatowa, wiedza na temat duchowości wschodniej i historii Kościoła. Śląska Szkoła Ikonograficzna w Zabrzu, którą ukończyłam, jest znana z działalności edukacyjno-formacyjnej. Uczyłam się również pisania ikon u Karmelitów Bosych w Wadowicach. Na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego ks. Klejnowski-Różycki założył także studia podyplomowe – Ikonopisarstwo. Studium chrześcijańskiego Wschodu. Szkół, ośrodków czy miejsc, w których możemy nauczyć się ikonopisania jest w Polsce więcej, trzeba tylko poszukać i rozpocząć naukę.

– Skąd u Pani zainteresowanie ikonopisaniem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Moja droga do ikony jest dość długa, ale tak naprawdę jestem na jej początku. Kiedy w latach 80. ubiegłego wieku jeździłam do Bułgarii, doświadczyłam podczas zwiedzania monastyrów, cerkiewek i kapliczek niezwykłego kultu ikon, jakim ludzie Bałkanów otaczają te święte obrazy. Kilka lat temu pojechałam do Grecji na plener malarski i tam powróciło moje zafascynowanie sztuką chrześcijańskiego Wschodu. Ta fascynacja właściwe wynikała z jej niezrozumienia. Niektóre przedstawienia cechuje pewna sztywność, niedostępność. Jednak im dłużej zajmuję się tym tematem, tym bardziej mnie on wciąga. Przyglądam się różnym szkołom malowania ikon, bogactwu warsztatu artystycznego i ludziom, którzy oddają siebie, cały swój potencjał twórczy tej sztuce.

– Mówi się, że każdy, kto zajmuje się pisaniem ikon, oddycha dwoma płucami: głęboką teologią i rzemieślniczym warsztatem. Czy człowiek staje się od tego bardziej wierzący?

– Wiara rodzi się z słuchania i patrzenia. Postaci na ikonach mają mocno wyeksponowane uszy, które prowadzą do słuchania Boga w sercu. Pisząc ikony myślimy nie tylko nad przedstawioną sceną. Mamy okazję do zastanowienia się nad sobą, nad kondycją swojej wiary. Może należy od czasu do czasu udać się na pustynię, by usłyszeć, tak jak prorocy, głos Boga, a w nim odnaleźć siebie...? Ikona może być taką pustynią.

– Podobno istnieje tzw. Rytuał Ikonopisarski?

Reklama

– Rytuał Ikonopisarski to zbiór modlitw, które odmawiane są przed każdą niemalże czynnością ikonopisarską. Przypisane są one czynnościom związanym z wykonywaniem deski, naklejaniem płótna, nakładaniem kleju i gruntu, sporządzaniem pigmentów, malowaniem, czyli pisaniem ikony, aż do jej poświęcenia. Taki zbiór modlitw został opracowany przez ks. Klejnowskiego-Różyckiego. Może wydawać się, że modlitwa przed każdą z czynności to przesada, ale wynika to z głębokiej refleksji nad tym, co się robi oraz z chęci oddania tego Bogu. Św. Ignacy Loyola zalecał modlitwę przygotowawczą: „Proszę Cię, Panie, by wszystkie moje myśli, zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty, ku większej służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu”. Można odmówić oczywiście jedną modlitwę do Ducha Świętego, prosząc Go o prowadzenie i potrzebne dary.

– Czy prowadzi Pani warsztaty ikonopisarstwa?

– W ubiegłym roku podjęłam pierwszą próbę zorganizowania warsztatów związanych z ikoną. Nie nazwałam tego jeszcze warsztatami ikony, lecz „malarstwem na desce”, a na plakacie i w opisie przedstawiony był Chrystus Pantokrator. Zajęcia miały miejsce w Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej. Na warsztaty zgłosiło się ok. 10 osób. Każdy miał okazję do zagruntowania deski, wyszlifowania jej i namalowania własnego Pantokratora. Po 5 spotkaniach zaczęłam otrzymywać telefony i e-maile z prośbą powtórzenie tego doświadczenia. W nowym sezonie artystycznym są już zaplanowane takie warsztaty. Każdy uczestnik otrzyma materiały dydaktyczne i materiały do pracy (więcej informacji na stronie: www.palac.art.pl).

2015-08-27 12:57

Oceń: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Z ikoną w pielgrzymkową drogę

Niedziela legnicka 28/2025, str. III

[ TEMATY ]

ikona

diecezja legnicka

Monika Poręba-Zadrożna/Niedziela

Paweł Jan Modzelewski, artysta z Legnicy pisze pielgrzymkową ikonę. Od stycznia przez kilka godzin dziennie cierpliwie tworzy na desce wizerunek Jezusa Pantokratora.

Co ciekawe w swojej pracy wykorzystuje pigmenty stworzone przez Paulinę Teterycz – barwy kaczawskie. Powstały one z unikatowych minerałów występujących w naszym regionie m.in. z glinki z Wilczej Góry koło Złotoryi, czy fragmentów skał z Krainy Wygasłych Wulkanów.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do św. Michała Archanioła

[ TEMATY ]

nowenna

św. Michał Archanioł

Agata Kowalska

Nowennę do św. Michała Archanioła rozpoczyna się 20 września i odmawia przez kolejne 9 dni aż do święta świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała (29 września).

Nowennę odmawia się w następujący sposób:
CZYTAJ DALEJ

Jak wspierać seniora w codziennych czynnościach? Poradnik dla rodzin

2025-09-24 13:11

[ TEMATY ]

senior

pomoc

Materiał partnera

Opieka nad seniorem to zadanie, które wymaga nie tylko cierpliwości, ale także wiedzy i umiejętności. Wraz z wiekiem mogą pojawić się różne trudności, które sprawiają, że codzienne czynności stają się wyzwaniem. Dla wielu rodzin, które decydują się na wspieranie swoich starszych bliskich, kluczowe jest zrozumienie ich potrzeb oraz dostosowanie otoczenia i działań do specyficznych wymagań seniora.

Bezpieczne otoczenie to podstawa dobrego samopoczucia seniora. W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na przestrzeń, w której senior spędza większość czasu. Należy upewnić się, że mieszkanie jest dostosowane do jego potrzeb, co znacząco wpłynie na jego komfort i bezpieczeństwo. W szczególności, należy zadbać o odpowiednie oświetlenie, które zmniejszy ryzyko potknięć. Ważne jest również, aby meble były stabilne i łatwe do uchwycenia, co ułatwi seniorowi poruszanie się po domu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję