Początki działalności najstarszego Koła Łowieckiego w Polsce sięgają 1880 r., kiedy to Ignacy Gumiński – właściciel dóbr w Zalesiu – podjął inicjatywę zorganizowania braci myśliwskiej w jedno stowarzyszenie. Od założenia po współczesne czasy celem Towarzystwa jest prowadzenie gospodarki łowieckiej z pożytkiem dla społeczeństwa i otaczającej nas przyrody. Przez lata nie zmieniła się także idea budowania w społeczeństwie przekonania, że myślistwo i mądra gospodarka łowiecka stanowią nasze bogactwo narodowe i są podstawą powszechnego dobrobytu.
Reklama
W podziękowaniu za 135 lat chlubnej, lecz nie zawsze sprawiedliwie ocenianej działalności, rycerze św. Huberta wraz ze swoimi rodzinami zebrali się w kościele parafialnym w Wysokiej Głogowskiej na Mszy św., którą celebrował kapelan środowiska – ks. Zbigniew Gargaś. W homilii podkreślił on potrzebę jedności rodziny myśliwskiej, którą łączy długa i przebogata historia, piękna tradycja, wyjątkowa kultura wpisana już na stałe w polską tożsamość narodową. – Myśliwska jedność to dumne występowanie w mundurze, to prezentowanie wielowiekowych zdobyczy, takich jak język myśliwski, to kuchnia myśliwska promująca zdrową żywność, to architektura, muzyka, sztuka – zaznaczył Kaznodzieja. Zwrócił on jednocześnie uwagę, aby w ramach wspólnych działań podejmować próby ukazywania społeczeństwu prawdziwego oblicza polskiego łowiectwa, promowania pożytecznej, a niedostrzeganej i niedocenianej pracy myśliwych, dla odkłamania fałszywego wizerunku łowczych jako polujących na zwierzynę wyłącznie dla własnej satysfakcji i realizacji pasji.
Jak ważna i niezbędna jest to służba, świadczą chociażby wybudowane paśniki i lizawki dla zwierząt, które myśliwi wykonują w ramach określonej pracy społecznej na rzecz własnego Koła, poświęcając na to czas, fundusze, a często także życie rodzinne. To także dbałość o stan zwierzyny, walka z kłusownictwem i odnowa terenów łowiecko spustoszonych w celu przywrócenia populacji zwierząt – wylicza Jerzy Solarski – prezes Towarzystwa Myśliwych. Za taką właśnie działalność na rzecz przyrody, która jednakże znacznie wyrasta ponad zwyczajowe normy, Zarząd Towarzystwa Myśliwych uhonorował zasłużonych członków Towarzystwa złotymi, srebrnymi i brązowymi Medalami Zasługi Łowieckiej.
Wyrazem kontynuacji służby i pielęgnowania wielopokoleniowej tradycji stało się również ślubowanie nowo przyjętego członka Towarzystwa w obecności najstarszych reprezentantów Towarzystwa.
Honorowy członek Polskiego Związku Łowieckiego – Marek Rogoziński – reprezentujący Zarząd Okręgowy PZŁ podkreślił, że Towarzystwo Myśliwych zawsze szczyciło się dobrą gospodarką łowiecką.
Na pamiątkę 135-lecia wydano reprint kroniki Towarzystwa Myśliwych z 1930 r., a członkowie Koła otrzymali także jubileuszowe medale.
Czwarta część polskiej reprezentacji na igrzyska w Tokio złożyła w Warszawie przysięgę olimpijską. Oficjalne nominacje z rąk m.in. ministra kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotra Glińskiego odebrali kolarze, judocy, lekkoatleci, zapaśnicy.
Wicepremier złożył gratulacje, dodając, że „wszyscy w Polsce będziemy wam kibicowali i trzymali kciuki”.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Na Jasnej Górze zakończyły się rekolekcje biskupów na temat „Być prorokiem nadziei”. W tym roku poprowadził je w dniach od 19 do 22 listopada ks. dr Jan Jędraszek SAC, filozof, rekolekcjonista i spowiednik z Domu Rekolekcyjnego Księży Pallotynów w Otwocku.
Ostatni dzień rekolekcji biskupów rozpoczęła Msza Święta w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej w intencji zmarłych kardynałów, arcybiskupów i biskupów. Uroczystej Eucharystii przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
