Reklama

Wiara

24 godziny dla Pana

„Spowiednicy są wezwani do tego, aby byli zawsze i wszędzie, w każdej sytuacji i pomimo wszystko, znakiem prymatu miłosierdzia” – te słowa papieża Franciszka z bulli „Misericordiae vultus” ukazują jeden z ważniejszych aspektów Roku Świętego Miłosierdzia

Niedziela Ogólnopolska 9/2016, str. 16-17

[ TEMATY ]

modlitwa

wiara

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Inicjatywa „24 godziny dla Pana”, którą będziemy przeżywać w piątek oraz w sobotę przed IV niedzielą Wielkiego Postu, w szczególny sposób będzie rozpropagowana w poszczególnych diecezjach. Zdaniem papieża Franciszka, wielu powraca do sakramentu pojednania, a wśród nich osoby młode, które w podobnym doświadczeniu odnajdują często drogę powrotu do Pana, aby żyć chwilą intensywnej modlitwy oraz nadać sens własnemu życiu. „Z przekonaniem na nowo kładziemy w centrum sakrament pojednania, ponieważ pozwala nam dotknąć wielkość miłosierdzia. Będzie to dla każdego penitenta źródłem prawdziwego pokoju wewnętrznego” – czytamy w bulli „Misericordiae vultus” (n. 13).

Radość z tego, że się odnalazł

Jak zapewniał Ojciec Święty, nigdy nie zmęczy go powtarzanie, żeby spowiednicy stali się prawdziwym znakiem miłosierdzia Ojca. Bycie spowiednikiem to, jego zdaniem, nie improwizacja. „Spowiednikami stajemy się przede wszystkim wtedy, gdy wpierw sami jako penitenci szukamy przebaczenia – napisał Papież. – Nigdy nie zapominajmy, że być spowiednikiem znaczy mieć udział w samej misji Jezusa i być konkretnym znakiem ciągłości Boskiej miłości, która przebacza i zbawia. Każdy z nas otrzymał dar Ducha Świętego dla przebaczenia grzechów i za to jesteśmy odpowiedzialni. Nikt z nas nie jest panem sakramentu, ale wiernym sługą przebaczenia Boga. Każdy spowiednik powinien przyjmować wiernych jak ojciec z przypowieści o marnotrawnym synu: to ojciec, który wybiega na spotkanie syna, pomimo że ten ostatni roztrwonił jego majątek. Spowiednicy są wezwani, aby objąć skruszonego syna, który wraca do domu, i by wyrazić radość z tego, że się odnalazł. Niech nie zmęczy spowiedników również to, że będą musieli wyjść do drugiego syna, który pozostał na zewnątrz i jest niezdolny do radości, aby wytłumaczyć mu, że jego ostry osąd jest niesprawiedliwy i nie ma sensu w obliczu miłosierdzia Ojca, które nie zna granic”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Papież Franciszek zachęca też spowiedników, by nie zadawali penitentom aroganckich pytań, lecz jak ojciec z przypowieści przerwali wywód przygotowany przez syna marnotrawnego, ażeby potrafili uchwycić w sercu każdego penitenta wezwanie o pomoc i prośbę o przebaczenie. „Spowiednicy są wezwani do tego, aby byli zawsze i wszędzie, w każdej sytuacji i pomimo wszystko, znakiem prymatu miłosierdzia” – czytamy.

Na stałe w kalendarzu

W roku jubileuszowym zatem zainicjowana przez Papieską Radę ds. Nowej Ewangelizacji w 2014 r. akcja „24 godziny dla Pana” będzie miała szczególne znaczenie. 4 i 5 marca 2016 r. kościoły jubileuszowe, a także pozostałe świątynie wielu polskich diecezji będą organizowały nabożeństwa i całodobowe adoracje Najświętszego Sakramentu, podczas których wierni będą mogli skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania. W Roku Świętym Miłosierdzia szczególnie będziemy w Polsce promować akcję „24 godziny dla Pana”. – Może uda się wreszcie sprawić, żeby nie było to wydarzenie jednorazowe, ale by na stałe weszło do kalendarza – mówi w rozmowie z KAI bp Grzegorz Ryś, który ma też nadzieję, że w czasie Jubileuszu Miłosierdzia w polskich parafiach rozpowszechni się praktyka wspólnotowych celebracji sakramentu pokuty.

Hierarcha podkreśla także, iż niezwykle ważne jest, by Kościół jako wspólnota powszechna doświadczył siebie jako grzesznego, a zarazem rozgrzeszonego i pojednanego. Wtedy IV niedzielę Wielkiego Postu, zwaną „Laetare”, możemy faktycznie przeżywać w radości, która rodzi się z doświadczenia miłosierdzia Boga dla nas. Przesłanie inicjatywy „24 godziny dla Pana” jest znacznie bogatsze niż Nocy Konfesjonałów, choć jest ona bardzo praktyczną inicjatywą, dostosowaną do rozkładu zajęć ludzi, wyjściem naprzeciw tym, którzy szukają też doświadczenia spowiedzi nie w pośpiechu, tylko w spokoju.

Bp Ryś wyraził nadzieję, że w Roku Świętym Miłosierdzia inicjatywa „24 godziny dla Pana” przebije się mocno również do świadomości i praktyki polskich katolików. – Jako zespół ogólnopolski i we wszystkich strukturach, które są w poszczególnych diecezjach czy wspólnotach kościelnych, będziemy je szczególnie promować – zapowiada przewodniczący Zespołu KEP ds. Nowej Ewangelizacji.

Reklama

Sługa konfesjonału

Warto przypomnieć niektóre fakty z ubiegłorocznej akcji. Były one symptomatyczne z punktu widzenia osobistego zaangażowania papieża Franciszka, nie tylko z powodu ogłoszenia przez niego Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia, ale też w związku z dowartościowaniem sakramentu pokuty i pojednania. A zatem tuż po nabożeństwie zapowiadającym Rok Święty Miłosierdzia Ojciec Święty osobiście przystąpił do sakramentu pokuty i pojednania, a następnie wyspowiadał kilka osób, którym dane było ustawić się w kolejce do konfesjonału, w którym zasiadł.

Inicjatywa „24 godziny dla Pana” przyjęła się już w wielu miejscach na świecie. W Polsce także nie brakowało adoracji, pokuty i spowiedzi świętej. Być może w niejednym sercu zrodzą się wątpliwości odnoszące się do tego typu inicjatyw. Wynikają one z przekonania, że praktyki religijne utrwaliły się w życiu Kościoła wielowiekową tradycją i raczej nie trzeba nadawać im dodatkowego splendoru. Okazuje się jednak, że papież Franciszek wraz ze swymi współpracownikami nie wnosi nowej jakości ani nie zmienia nawet o jotę doktryny. Chodzi o zwyczajne przesunięcie akcentów, dowartościowanie sakramentów świętych, których źródłem skuteczności jest krzyż Jezusa Chrystusa.

W przypadku spowiedzi św. dodatkową okolicznością uzasadniającą podejmowane inicjatywy, mające na celu popularyzację tego sakramentu, jest cały ogrom najróżniejszych stereotypów z nim związanych. Niektórzy np. sądzą, że popełnili tak ciężkie grzechy, iż na pewno nie otrzymają rozgrzeszenia. A ono jest przecież uzależnione nie od ciężaru winy, ale od postawy penitenta. Czasami nie tyle odmawia się udzielenia rozgrzeszenia, ile raczej odkłada się je na później. Dzieje się tak jednak wtedy, gdy sam zainteresowany nie ma zamiaru zmienić swego życia, a rozgrzeszenie chciałby otrzymać niejako na kredyt. Po raz kolejny więc papież Franciszek wysyła wyraźny komunikat duchownym i wiernym, że prezbiterzy i biskupi nie są władcami konfesjonału, ale jego sługami.

2016-02-24 08:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czym jest miłość czysta

[ TEMATY ]

wiara

miłość

Ewangelia

Piotr Drzewiecki

Widzisz więc, że musimy skupić całą naszą uwagę na tym pokornym poruszeniu miłości płynącym z naszej woli. To zaś co dotyczy słodkości i pociech cielesnych albo duchowych, choćbyś je za bardzo święte i miłe uważał - powiedziałbym chętnie, gdyby szacunek i przyzwoitość na to pozwalały, że powinniśmy mieć względem nich pewną obojętność.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Historia według Kossaka

2024-03-28 10:54

[ TEMATY ]

Materiał sponsorowany

Armando Alvarado

Mało która postać historyczna odcisnęła tak mocno swój ślad w dziejach świata, i tak bardzo wpływa na wyobraźnię współczesnych ludzi, jak Napoleon. Pisano o nim książki, wiersze, kręcono filmy, ale bodaj żadne z tych dzieł nie jest tak wymowne jak obraz Wojciecha Kossaka poświęcone temu geniuszowi wojny.

Mowa, oczywiście, o powstałym w 1900 r. dziele „Bitwa pod piramidami”. Obraz mimo upływu lat nadal wywiera ogromne wrażenie na widzach, pobudzając nie tylko ich „estetyczne synapsy”, ale i zmuszając do głębszej refleksji nad dziejami okresu, który został przedstawiony na płótnie i tego, jak wpłynął Napoleon na ukształtowanie się świata. Malowidło Kossaka intryguje nie tylko widzów, ale i ekspertów, od dawna jest obiektem wnikliwych analiz wielu badaczy. Bank Pekao S.A. zaprasza do obejrzenia krótkiego filmu pt. „Okiem liryka”, który przybliża fascynującą historię tego monumentalnego płótna.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję