W bogaty i trwający wiele miesięcy program obchodów jubileuszu 550-lecia obecności Bernardynów w Kościele powszechnym wpisało się również to niezwykłe spotkanie w piotrkowskim klasztorze. 3 lutego br. u stóp Matki Bożej Pocieszenia wyznaczyli sobie spotkanie słuchacze i przyjaciele Radia Maryja z Piotrkowa Trybunalskiego i całego regionu. Z Torunia przyjechał m.in. o. Piotr Andrukiewicz. Gospodarzami wieczoru byli Ojcowie Bernardyni z gwardianem klasztoru w Piotrkowie - o. Gracjanem Kubicą i o. dr. Romualdem Koślą, przełożonym prowincji w Polsce, który przewodniczył Liturgii i wygłosił kazanie. W koncelebrze uczestniczyli kapłani zakonni i diecezjalni z Piotrkowa na czele z dziekanem - ks. prał. Stanisławem Sochą. Modlitwę przed Eucharystią oraz program słowno-muzyczny przedstawił zespół "Panta rei" oraz Franciszkańska Młodzież Oazowa. Krótką historię klasztoru i cudownego wizerunku Matki Bożej Pocieszenia przedstawił o. Gracjan Kubica, który także poprowadził rozwiązanie podczas modlitwy Apelu Jasnogórskiego.
Tradycyjnie na zakończenie transmisji, po godz. 21.30 miały miejsce rozmowy niedokończone na temat: 550 lat posługi Bernardynów w Kościele powszechnym. Udział w nich wzięli obok Ojca Prowincjała i Ojca Gwardiana także: o. Walerian Chromy - wikariusz Prowincji Bernardynów w Polsce, o doc. dr hab. Wiesław Murawiec - wykładowca historii Kościoła w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, o. dr Oktawian Jusiak - wykładowca socjologii religii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, o. Aleksander Sitnik - wikariusz klasztoru Ojców Bernardynów w Krakowie.

Historia kościoła i klasztoru oraz Cudownego Obrazu przedstawiona na wstępie Mszy św. przez gwardiana - O. Gracjana Kubicę OFM

Ojcowie Bernardyni objęli placówkę w Piotrkowie Trybunalskim w roku 1625. Najpierw istniał drewniany kościół, konsekrowany w 1626 r. pw. Znalezienia Krzyża Świętego i Matki Bożej Anielskiej. Murowany kościół został poświęcony dopiero w 1642 r.
Zespół zabudowań klasztornych znajdował się poza obrębem miasta, nadano mu charakter obronny, opasując murem i zabezpieczając basztami. Umocnienia te przetrwały do XIX w. W czasie najazdu szwedzkiego kościół i klasztor doznały wielkich szkód. Po odejściu najeźdźców zabrano się do odbudowy.
Mieszkańcy miasta i okolicy przychodzili bardzo chętnie na nabożeństwa. Ojcowie ochoczo spowiadali, głosili kazania, szerzyli kult Męki Pańskiej, Matki Bożej, jak również dbali o cześć świętych Patronów, zwłaszcza św. Franciszka z Asyżu i św. Antoniego z Padwy.
Za udział w powstaniu styczniowym władze carskie zarządziły kasatę klasztoru w 1864 r.
W budynku klasztornym umieszczono archiwum akt dawnych i gubernialnych, drukarnię i redakcję Gubernialnych Wiadomości, a następnie areszt policyjny. Po odzyskaniu niepodległości kościół poklasztorny był przez krótki czas garnizonowym, a w pomieszczeniach klasztornych mieścił się przytułek dla starców, tania kuchnia, czytelnia, ochronka, szkoła śpiewu, muzeum i biblioteka, mieszkania dla prywatnych lokatorów oraz kancelaria duszpasterstwa wojskowego.
Bernardyni powrócili do swojego kościoła i klasztoru dopiero w 1922 r. Od chwili powrotu Ojcowie rozwijają działalność duszpasterską we własnym kościele: opiekując się ubogimi, pracując z młodzieżą i z dziećmi oraz animując grupy dorosłych. Na obecną chwilę bernardyni piotrkowscy swą opieką obejmują 26 różnorodnych agend duszpasterskich.
W tutejszym kościele istnieje obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem uznawany za cudowny. Oficjalny tytuł obrazu brzmi: Matka Boża Piotrkowska - Matka Pocieszenia.
Historia obrazu sięga początków powstania kościoła i klasztoru. Autorem obrazu jest diakon z klasztoru Ojców Bernardynów w Przyrowie. Wykonał go w 1625 r. z polecenia ówczesnego ojca prowincjała Leonarda Starczewskiego. Obraz został umieszczony w ołtarzu bocznym kościoła. Był znany i czczony przez wiernych od początku swego istnienia i uznawany jako łaskami słynący.
Matka Boża Pocieszenia była czczona nie tylko w samym Piotrkowie, ale i na terenie dawnego województwa sieradzkiego. Miała także swoich czcicieli m. in. w Łęczycy, Lesznie, Krakowie, Tarnowie i na Rusi.
Istniejący już prawie 400 lat cudowny obraz Matki Bożej nadal cieszy się czcią ze strony wiernych. Przy dźwiękach fanfar o godz. 6.00 Cudowny Obraz jest odsłaniany, natomiast zasłonięcie ma miejsce bezpośrednio po ostatniej Mszy św. wieczornej.
W dowód wdzięczności za otrzymane łaski w roku 2001 czciciele Matki Bożej ufundowali jako dziękczynne wotum Złotą Różę, którą w ich imieniu ofiarował podczas zakończenia Oktawy Niepokalanego Poczęcia bp Adam Lepa. Natomiast 1 czerwca 2002 r. podczas uroczystej Mszy św. bp Władysław Ziółek specjalnym dekretem ustanowił 1 czerwca dniem odpustu Matki Bożej Piotrkowskiej.
Niezwykłym wydarzeniem, które otwiera kolejny etap w dziejach cudownego obrazu Matki Bożej Piotrkowskiej, było poświęcenie złotych koron dla Matki Bożej i Dzieciątka przez Ojca Świętego Jana Pawła II, 19 sierpnia 2002 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej (w czasie IX Pielgrzymki Papieża do Ojczyzny).
Z wielką radością wracam dzisiaj do 4 września 2002 r. W tym dniu rozpoczęliśmy dziewięciomiesięczną Nowennę przed koronacją.
Koronacji dokona abp Władysław Ziółek podczas uroczystej Eucharystii 1 czerwca 2003 r. o godz. 11.30. Już dzisiaj wszystkich w imieniu Ojców Bernardynów piotrkowskich i wiernych czcicieli Matki Bożej Piotrkowskiej na tę uroczystość serdecznie zapraszam.