Reklama

Europa

Europa zagubiona

Do grupy tzw. ojców założycieli europejskiej integracji zalicza się kilkanaście osób, spośród których Robert Schuman i Alcide De Gasperi zajmują miejsca szczególne, ze względu na ich udział w nadaniu całemu powojennemu, powstałemu w latach 50. ubiegłego wieku, projektowi jednoczenia Europy po II wojnie światowej charakteru chrześcijańskiego. Chodziło wówczas o zapobieżenie wojnom i podbojom gospodarczym w przyszłości – z inspiracji czy też uzasadnienia chrześcijańskiego

Niedziela Ogólnopolska 32/2016, str. 36-39

[ TEMATY ]

Europa

ymgerman/ Fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O ile treść pierwszych traktatów unijnych z 1951 i 1957 r. miała charakter gospodarczy i handlowy, o tyle ówczesna inspiracja utworzenia europejskiej organizacji – jej oprawa organizacyjna i symbolika – związana została i osadzona w tradycji chrześcijańskiej, zgodnie zresztą z chrześcijańskimi korzeniami europejskiej cywilizacji, ożywionymi po zbrodniach II wojny światowej i właśnie dzięki wspomnianym ojcom założycielom, w tym Gasperiemu i Schumanowi. Twórca unijnej flagi Arsène Heitz wzorował się na Cudownym Medaliku św. Katarzyny Labouré. Flagę tę zawieszono pierwszy raz w katedrze Najświętszej Maryi Panny w Strasburgu i w intencji Europy modlili się przed nią Konrad Adenauer i Robert Schuman.

Kurs na niebezpieczne wody

W kolejnych latach do tekstów europejskich traktatów wprowadzono m.in. wykształconą w społecznej nauce Kościoła katolickiego zasadę pomocniczości, zwaną też zasadą subsydiarności, służebności, dającą kompetencję do działania jako podstawowym jednostkom niżej usytuowanym, naturalnym, tj. człowiekowi, rodzinie, i dopiero potem pomocniczo wspólnotom wyższym, sztucznym – gminom, organizacjom społecznym, państwu. Po II wojnie światowej Europa chciała wrócić do równowagi, odrodzić się w podległości nakazom ewangelicznym. Było to wtedy oczywiste.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jednak od końca lat 80. ubiegłego wieku Wspólnoty Europejskie przejmowane były już przez tzw. pokolenie 1968 r., pokolenie buntu młodzieży w Europie, „dzieci kwiaty”, hippisów itp. Wspólnoty wyraźnie już ewoluowały w kierunku światopoglądu lewicowego, szczególnie obyczajowego, łącząc przy tym ściśle reguły gospodarcze i handlowe z narzucaniem rozwiązłości moralnej. Od kilku zaś lat gospodarcze polityki unijne są wprost powiązane z obowiązkowymi warunkami równościowymi, genderowymi. Udzielanie pomocy różnym państwom europejskim – ale też innym, m.in. afrykańskim – uzależniane jest zwykle od propagowania aborcji i homoseksualizmu.

Reklama

Gdy Polska podpisywała w 1991 r. 10-letni Układ Stowarzyszeniowy ze Wspólnotami i gdy rozpoczynała w 1997 r. negocjacje dotyczące warunków akcesji do Unii, sprawy ideowe i aksjologia nie miały w nich większego znaczenia, nie zwracano na nie większej uwagi. Chociaż kurs Unii w kierunku coraz bardziej agresywnej lewicy, a nawet już ideologii równościowej, genderowej, był wtedy widoczny.

Parlament Europejski podejmował kolejne uchwały obyczajowe i ideowe, np. uchwałą z 2 lipca 2002 r. nakazał legalizację aborcji w państwach członkowskich. W odpowiedzi na to Sejmowa Komisja ds. UE (w polskim Sejmie) – było to jeszcze przed akcesją Polski – szybko przyjęła oświadczenie sprzeciwiające się tej uchwale PE.

W kolejnych uchwałach Parlament Europejski domagał się umożliwienia zawierania tzw. małżeństw homoseksualnych i adopcji przez nie dzieci. PE sugerował też legalizację eutanazji, co polska opinia publiczna stanowczo odrzucała.

Nieco wcześniej, w roku 2000, na spotkaniu prezydentów państw Europy Środkowej w Gnieźnie ówczesny prezydent Niemiec Johannes Rau wezwał do „poszukiwania pozareligijnej koncepcji człowieka”, którą umiejscawiał poza Dekalogiem.

Gdy wiara stała się prowokacją

Państwa członkowskie UE – Wielka Brytania czy Francja – od lat 90. ubiegłego wieku prowadziły już otwarcie kurs antychrześcijański w swych narodowych systemach oświatowych, w organach publicznych i procedurach ich działania, zakazując – w imię jakiejś neutralności – używania chrześcijańskiej symboliki i krzyża. Silnie antykatolicki kurs widać było w czasie jednej z ostatnich wizyt papieża Jana Pawła II we Francji, gdy Francuzi, nazywający siebie już oficjalnie „krajem laickim”, otwarcie odcinali się od katolickich wartości.

Próby odwołania się w preambule Konstytucji dla Europy do wartości chrześcijańskich określano w Unii słowami „prowokacja” i „rasizm”.

Z czasem z dokumentów i kalendarzy unijnych usunięto święta katolickie, gdzieniegdzie zakazywano publicznego śpiewania kolęd i wystawiania szopek bożonarodzeniowych (Włochy), by nie drażnić innych. Jako żywo przypomina to praktyki francuskich rewolucjonistów.

Reklama

W 2004 r. utrącono kandydaturę prof. Rocco Buttiglionego na stanowisko unijnego komisarza, za karę, że Amerykę porównał do ojca, a Europę do matki wychowującej wiele dzieci. Uznawano go za to za skrajnego, fundamentalnego katolika reprezentującego nienowoczesny model rodziny, zresztą uważającego też homoseksualizm za grzech.

Do takiej lewicowo już ukształtowanej w swej antychrześcijańskiej aksjologii Unii Europejskiej przystępowała Polska, finalizując w 2003 r. w Atenach swą umowę o akcesji.

Podpisujący traktat Leszek Miller z SLD i Jarosław Kalinowski z PSL nie mieli wątpliwości. Mimo że zapisy polskiej konstytucji z 1997 r. w preambule podkreślają, iż polska „kultura zakorzeniona jest w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu”. I mimo iż art. 18 naszej konstytucji chroni związek małżeński jako związek kobiety i mężczyzny i wyklucza wszelkie związki jednopłciowe. I mimo że art. 38 zapewnia każdemu człowiekowi ochronę życia, a art. 2 Ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka precyzuje, iż dzieckiem, tj. i człowiekiem, jest „istota ludzka od poczęcia...” i otrzymuje ona opiekę państwa.

Wobec ekscesów prawa

Podpisując traktat o akcesji, Miller i Kalinowski naruszyli więc polską konstytucję, gdyż zobowiązali Polskę swymi podpisami do przestrzegania prawa unijnego, i to w pierwszeństwie, prawa powstałego w przeszłości, ale i tego, które powstanie w przyszłości, w ciemno, in blanco. A ekscesy unijnego prawa i praktyki są oczywiście sprzeczne z wymogami chrześcijaństwa, które przecież polska konstytucja stawia jako nadrzędne, zaś Unia te wymogi otwarcie zwalcza.

System wartości moralnych określonych w polskiej konstytucji i ustawach, sprawy światopoglądowe i kulturowe dotyczące religii, rodziny i wychowania, aborcji i eutanazji, początku i końca życia ludzkiego – które w Polsce składają się na pojęcie godności i praw człowieka – są u nas odmiennie niż w Unii pojmowane i realizowane; np. Karta Praw Podstawowych UE nie uwzględnia religii jako elementu europejskiego dziedzictwa, a wszystkie organy Unii zalecają nam pod karami finansowymi działania sprzeczne z polskimi standardami prawnymi i obyczajowo-religijnymi.

Reklama

Mimo iż lewicowy rząd koalicyjny zgodził się w 2003 r. w Atenach na członkostwo Polski w antychrześcijańskiej organizacji, to trzeba zaznaczyć, że niektóre następne rządy (np. PiS w latach 2005-07) i prezydent RP Lech Kaczyński robili wszystko, by uchronić Polskę przed toksycznymi lewicowymi „równościowymi” pomysłami, i w tym zakresie mocno się zawsze opierali.

Prezydent Lech Kaczyński dołączył Polskę do tzw. Protokołu Brytyjskiego przy Traktacie z Lizbony, na mocy którego wyłączał Polskę spod orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach Karty Praw Podstawowych, gdyby te wyroki były sprzeczne z polskim prawem i naszymi praktykami.

Prezydent Lech Kaczyński dołączył też do Traktatu z Lizbony Deklarację nr 61 Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie Karty Praw Podstawowych UE, o treści:

„Karta w żaden sposób nie narusza prawa Państw Członkowskich do stanowienia prawa w zakresie moralności publicznej, prawa rodzinnego, a także ochrony godności ludzkiej oraz poszanowania fizycznej i moralnej integralności człowieka”.

Kompetencje w tych wyżej wymienionych sprawach zastrzeżone są bowiem wyłącznie dla państw członkowskich, w tym dla Polski.

Odmiennie postępowały rządy PO-PSL, Donald Tusk, Ewa Kopacz i Bronisław Komorowski, którzy akceptowali genderową ideologię, m.in. przyjęli skrajnie lewacką, genderową tzw. konwencję przemocową, która za główne źródło przemocy wobec kobiet w rodzinie uznaje religię i Kościół katolicki.

Reklama

Polska – kraj chrześcijański

Twierdzę, że akcesja Polski do UE naruszyła też m.in. oczywistą zasadę prawa wyrażoną w literaturze prawa międzynarodowego, iż dane państwo, np. Polska, może być członkiem organizacji międzynarodowej o charakterze integracyjnym, ale tylko wtedy, gdy państwo to – Polskę – łączy z tą organizacją integracyjną, której przekazuje swe kompetencje, wspólny system wartości uniwersalnych. Wartościami takimi są z pewnością prawo do życia, prawo do naturalnej rodziny czy prawo do naturalnej śmierci. Uważam, że od Unii Europejskiej dzielą Polskę nie tylko ustrój, organizacja Unii i cały system zasad jej działania, ale też odmienny system wartości moralnych, światopoglądowych i kulturowych dotyczących religii, rodziny i wychowania.

Polska, mimo przyłączenia się do odmiennej światopoglądowo Unii, pozostaje jednak państwem chrześcijańskim, katolickim, z silną pozycją Kościoła katolickiego i wolnością innych wyznań. Mimo coraz brutalniejszego zwalczania chrześcijaństwa w Unii i mimo ośmioletnich prób koalicji PO-PSL, by te odmienne prawa do Polski przenieść.

Od roku wyjałowiona już ze swych tradycyjnych, chrześcijańskich wartości Unia robi samobójczo miejsce dla wschodniego agresywnego wyznania religijnego, jeszcze ostrzej, zabójczo walczącego z chrześcijanami („krzyżowcami”, jak wołają). Ojcowie założyciele Wspólnoty Europejskiej widzą z Nieba, co ich następcy zrobili z chrześcijańską Europą.

Oczywistą kpiną jest dziś odwoływanie się przez unijnych dygnitarzy i różnych pożytecznych eurofilów do manipulacyjnego twierdzenia, że UE szanuje wyznania i religie oraz że nawet sama ma flagę „maryjną”.

Otóż, o ile unijna flaga powstała historycznie z chrześcijańskich inspiracji jej twórców, to dzisiejsza Unia zmarnowała i odrzuciła ten dorobek, już dawno sprzeniewierzyła się chrześcijańskim wartościom.

Reklama

Bo czy Matka Boża patronowałaby i uświęcałaby aborcję, eutanazję, związki homo i wychowywanie przez nie cudzych dzieci? Czy Matka Boża wspierałaby zjawiska genderowe, równościowe i dewiacje wszelkiego rodzaju? Czy wspierałaby zwalczanie Krzyża, Kościoła katolickiego, swego Syna i Stwórcę?

Jan Paweł II w 2002 r. powiedział: „Nie kryję rozczarowania, że tekst Karty Praw Podstawowych i preambuła Konstytucji Europejskiej nie zawierają ani jednej wzmianki o Bogu, który skądinąd jest pierwszym źródłem godności człowieka i fundamentalnych praw”.

To antychrześcijańskie działanie Unii Europejskiej Jan Paweł II określił jako „ahistoryczne i uwłaczające Ojcom mojej Europy”.

2016-08-03 09:26

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ani polexit, ani eurokołchoz

Niedziela Ogólnopolska 4/2018, str. 36

[ TEMATY ]

Europa

fotostar/pl.fotolia.com

Stawiani jesteśmy przed fałszywą alternatywą. Każą nam albo wystąpić z Unii Europejskiej (Polexit), albo postępować wraz z postępowymi Europejczykami ku postępowemu superpaństwu. Ma to być w założeniu eurokołchoz rządzony przez światłych i mądrych, wśród których na pewno nie będzie wybrańców narodu polskiego.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Naśladowanie Jezusa

2024-03-28 21:33

[ TEMATY ]

Toruń

Renata Czerwińska

Biskup Wiesław Śmigiel przewodniczył Liturgii Wielkiego Czwartku w toruńskiej katedrze.


CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję