Jesienią 1917 r. bolszewicy nie tyle przejęli rządy nad Rosją, ile przystąpili do rozgrywki o władzę – pisał Richard Pipes. W 1944 r. – napiszmy my – polscy komuniści nie tyle przejęli władzę, ile przystąpili do rozgrywki o nią. Mieli łatwo: sowieccy okupanci zainstalowali ich w Polsce i efektywnie ich wspierali. Walką z podziemiem i partyzantką zajmowały się UB, KBW i NKWD. Z niechęcią społeczeństwa miało walczyć, ale też umacniać reżim, Ministerstwo Informacji i Propagandy.
W miarę zajmowania Polski tworzone były wojewódzkie wydziały informacji i propagandy. Stołeczne struktury MIiP, opisywane w książce Patryka Pleskota „Ślepa (czerwona) uliczka”, miały być, ze względu na położenie, najważniejsze. Ale – to jedna z tez autora – nie były. Działały w cieniu instytucji centralnych, a sprawy nie ułatwiało zniszczenie lewobrzeżnej Warszawy.
Wszechobecna propaganda opierała się na wzorach z Sowietów. W działaniach wykorzystywano plansze, transparenty, plakaty, ulotki, działalność świetlic i bibliotek. Organizowano szkolenia, wiece, masówki, akademie, zbierano informacje o nastrojach. Najważniejszymi wydarzeniami w dziejach resortu propagandy były referendum w 1946 r. i wybory w 1947 r. Akcje propagandowe nie przyniosły efektów, komuniści ponieśli klęskę. Musieli fałszować wyniki, resort zniknął, a jego pracownicy przeszli do resortu... kultury.
W czytaniach dzisiejszej niedzieli zaczynają pojawiać się tematy eschatologiczne, związane z końcem życia, końcem historii i panowaniem Boga. Oznacza to, że cykl roku liturgicznego coraz wyraźniej zmierza do swego kresu.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Gabriela Bossis urodziła się we Francji w 1874 roku. W klasztornej szkole w Nantes odznaczała się tak wielką pobożnością, że typowano ją do życia w zakonie. Po ukończeniu nauki nie wstąpiła jednak do klasztoru, ale wyszła za mąż. W 1923 r. napisała sztukę teatralną, która odniosła wielki sukces.
Od tego czasu rozpoczęła się jej wielka przygoda pisarska i teatralna. Spod jej pióra wyszło wiele utworów, a każdy łączył inteligentny humor z moralnym i religijnym przesłaniem. Przedstawienia, które realizowała, oglądali widzowie Europy, Afryki, Ameryki i Kanady. Była sławna. Świat coraz bardziej chylił się do jej stóp. Czy można chcieć więcej, niż uznania swojej pracy i odniesienia zawodowego sukcesu? Gabriela chciała… Mimo intensywnej pracy i szybko rozwijającej się kariery nigdy nie przestała się modlić. W 1936 r., gdy miała 62 lata na pokładzie statku usłyszała po raz pierwszy wewnętrzny Głos, który towarzyszył jej aż do dnia śmierci.
W salezjańskiej parafii p.w. św. Michała Archanioła we Wrocławiu modlono się w intencji nowego Prezydenta RP Karola Nawrockiego.
Do wspólnej modlitwy zaprosiło środowisko wrocławskiego Klubu „Spotkanie i Dialog” działającego nieprzerwanie od 45 lat pod kierunkiem Lecha Stefana, a współorganizatorem był m.in. Oddział Dolnośląski Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy. Eucharystii przewodniczył salezjanin ks. Ryszard Kaźmierczak. Obok licznie przybyłych parafian wzięli w niej udział mieszkańcy Wrocławia i poczty sztandarowe organizacji solidarnościowych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.