Drugie dzieło szatana to zamiana miłości w nienawiść. Szatańska zamiana miłości w nienawiść, dobra w zło jest konsekwencją zamiany prawdy w kłamstwo. Zauważył to Jan Paweł II, gdy stwierdził, że wszystkie dzisiejsze kryzysy społeczne, mają swoje źródło w tzw. błędzie antropologicznym, czyli w fałszywym obrazie człowieka. Widać to tak czytelnie w mechanizmie wspomnianych XX-wiecznych totalitaryzmów.

Prezydent Izraela Mosze Kacaw w przemówieniu wygłoszonym w Oświęcimiu 27 stycznia 2005 r. z okazji 60. rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau, postawił pytanie, jak mogło do tego dojść, by naród, który wydał tylu filozofów, ludzi nauki, muzyków, artystów, wydał także tak okrutnych zbrodniarzy wojennych. Jak można było niewinnych ludzi zapędzać do komór gazowych, tylko dlatego, że byli innej narodowości, religii czy kultury? Podobnie trzeba by pytać, jak można było zgotować martyrologię Polakom na Wschodzie.

W trzech deportacjach w roku 1940, w czwartej w roku 1941, a także w zsyłkach powojennych wywieziono na Wschód ok. 1,5 miliona Polaków: rolników, urzędników państwowych, działaczy samorządowych, osadników wojskowych, leśniczych, działaczy niepodległościowych. Szczególną cechą tych deportacji było to, że „wyroki” na setki tysięcy rodzin wydawały nie sądy, lecz policja polityczna, posługująca się donosami politycznych kolaborantów i innych łotrów. Na obszarze kontrolowanym przez Niemców działało Gestapo, na obszarze kontrolowanym przez Sowietów – NKWD.

Diabeł opanował tyluż szubrawców, kłamców, rozbójników. Opanowuje tych, którzy nie chcą służyć Bogu, którzy nie chcą kłaniać się Bogu. Szatan działa w systemach, w układach, w strukturach społecznych.

Szatan znakomicie wykorzystuje naturalne dążenie człowieka do znaczenia, do władzy, do posiadania. Wykorzystuje żądzę zmysłowości. historia przynosi nam tyleż przykładów popełniania przestępstw w zdobywaniu władzy, pieniędzy, bogactwa. Ogromne sukcesy odnosi diabeł także na polu zmysłowości, gloryfikacji pożądliwości ciała. Szatan ma dziś ku temu do dyspozycji telewizję, prasę, Internet itd.

Następne dzieło szatana to rozbijanie jedności. Szatan od początku rozbija jedność, jedność człowieka z Bogiem i jedność ludzi między sobą. Rozbijanie jedności, sianie intryg, dzielenie, to główny cel szatańskiej działalności. Szatan dzieli ludzi w rodzinie, w parlamentach, w radach, w narodach, w społeczności międzynarodowej. Jeszcze inne dzieło ducha złego, adresowane głównie do ludzi przeciętnych, to nakłanianie do minimalizmu.Szatan gasi zapał, zaangażowanie w czynienie dobra.

Wspomniane wyżej dzieła ducha złego nie mogą nas przerażać. Szatan nie może wygrać walki z Bogiem. Jego działanie jest rozpaczliwe i krzykliwe. Należy jednak zauważyć, że pokusy szatańskie mogą być dla nas dużą szansą hartowania się w walce i dają nam możliwość stania się zwycięzcami.