Parafia pw. św. Stanisława BM w Solcu Kujawskim, 11 listopada
ub.r. przeżywała niecodzienną uroczystość poświęcenia pamiątkowych
tablic XX-wiecznych duszpasterzy parafii. Z tej okazji odprawiona
została Msza św., którą sprawowali: ks. Tadeusz Hanelt, ks. Antoni
Balcerzak oraz ks. Benedykt Konieczka. Homilię wygłosił ks. Antoni
Balcerzak. Przy okazji warto przybliżyć cząstkę historii ostatniego
stulecia parafii pw. św. Stanisława BM, której początki sięgają XVI
w.
W 1904 r. parafię objął ks. Witold Nowakowski. Dwa lata
później policja zamknęła kościół, bowiem groził zawaleniem. Nabożeństwa
odbywały się pod gołym niebem. Wkrótce wzniesiono Dom Parafialny,
który pełnił rolę kaplicy. 25 listopada 1909 r. kościół, jako najstarszy
zabytek Solca, został rozebrany. Prace przy budowie nowego kościoła
rozpoczęto 2 sierpnia 1911 r., a już 1 listopada 1912 r. został poświęcony.
Ofiary zbierano niemal w całej Polsce, pomogły też władze zaborcze.
W 1921 r. do Solca przybył ks. Jan Mąkowski, a wraz z nim wielu Polaków,
ponieważ miasto należało już do wolnej Polski. Niedawno zbudowany
kościół okazał się za mały i wkrótce rozpoczęto mozolne zdobywanie
funduszy na rozbudowę. 13 grudnia 1931 r. poświęcono nową świątynię,
powiększoną trzykrotnie. W latach okupacji kościół był czynny, a
duszpasterzował w nim ks. Franciszek Hanlet. W 1948 r. przybył do
parafii ks. Jan Pelikant, który był proboszczem przez trudne 30 lat.
Kościół został odnowiony wewnątrz, przyozdobiony w bogate malowidła.
Na wieży zawisły dwa nowe dzwony, z okazji milenium chrztu Polski (
966-1966). Chór został poszerzony celem umieszczenia organów z kościoła
ewangelickiego. W 1967 r. w Solcu powstała druga parafia przy kościele
ewangelickim. Mimo podziału parafia farna rozrosła się, potrzebne
były nowe salki katechetyczne oraz mieszkania dla księży. W 1978
r. parafię objął ks. Antoni Balcerzak, który przystąpił do rozbudowy
Domu Parafialnego, ponieważ tylko na to wyraziła zgodę władza komunistyczna.
Rozbudowa była też konieczna ze względu na katechizację. W 1987 r.
ks. prymas Józef Glemp wmurował kamień węgielny, a rok później katecheza
odbywała się w pierwszych, ukończonych pomieszczeniach. W 1990 r.
objął parafię ks. Benedykt Konieczka z poleceniem oddania do pełnego
użytku pomieszczeń katechetycznych. Z początkiem września sale oraz
sanitariaty były gotowe, ale w wyniku zaistniałych porozumień katecheza
powróciła do szkół. Rok później księża wikariusze przenieśli się
do przygotowanych mieszkań w Domu Parafialnym. W 1992 r. Dom Parafialny
otrzymał ogrzewanie gazowe, co bardzo ułatwia obsługę grzewczą. W
1994 r. miasto ufundowało przy kościele i plebanii parkan metalowy,
natomiast parafia odstąpiła część gruntów na poszerzenie chodnika
wzdłuż kościoła. Dwa lata trwały prace przy budowie kaplicy cmentarnej.
Plac pod budowę kaplicy poświęcił bp Jan Nowak w czasie wizytacji
pasterskiej w 1994 r. z braku funduszy prace zakończyły się na zbudowaniu
prezbiterium i zaplecza. Kaplica otrzymała tytuł Chrystusa Zbawiciela,
a poświęcenia dokonał ks. Romuald Biniak.
27 czerwca 1998 r. Ksiądz Arcybiskup poświęcił pomnik
Ojca Świętego, pierwszy w naszej archidiecezji. W sierpniu i wrześniu
1998 r. firma Kornalewicz z Turu wymalowała kościół. Założono też
nową instalację nagłośnienia, natomiast firma Bogdańskich ze Żnina
wykonała prace blacharskie. Na wiosnę 1998 r. rozpoczęto prace modernizacyjne
przy dzwonach, które otrzymały nowe zawieszenie i automatyczne sterowanie,
zmodernizowano też zegar, instalując elektroniczne sterowanie oraz
załączono kuranty z melodiami.
Organizacje kombatanckie i koła prawicowe czyniły starania
o zbudowanie Pomnika Niepodległości. Pomnik stanął 11 września 1999
r., a poświęcenia dokonał bp Stanisław Gądecki. W 2000 r. dokonano
generalnego remontu organów.
Pomóż w rozwoju naszego portalu