To bardzo miłe zaproszenie dla tych, którym bliska jest kultura Ewangelii. Wigry to piękny region polskiej ziemi suwalskiej z jakże bogatą historią. Jednocześnie trzeba przypomnieć wspaniały obiekt klasztoru pokamedulskiego z 1667 r., ufundowanego przez Jana II Kazimierza Wazę, który promieniował kulturą modlitwy i mistyki Ewangelii. Przecież modlitwa zawsze była kuźnią i ogniwem dla najgłębszych pokładów kultury chrześcijańskiej. Obecnie kompleks nosi nazwę: Wigierski Areopag Nowej Ewangelizacji. Obiekt jest udostępniony dla pielgrzymów, którzy zapoznają się tu z historią, z legendami, zwiedzą kościół i krypty ze szczątkami zakonników. Przez akt darowizny król chciał otrzymać od Pana Boga łaski – „dla uproszenia Boga, aby poprzez modły pobożnych zakonników raczył odwrócić trapiące kraj klęski i niepowodzenia”.
Reklama
„Europa Christi” bardzo mocno wpisuje się w dzieło nowej ewangelizacji. Chcemy dziś przypominać, że Kościół jest misyjny. Taka była wyraźna dyspozycja Chrystusa: Idąc, nauczajcie... Nie ma innej opcji. Albo jesteśmy ludźmi wiary, albo nie. Albo wierzymy w Boga Ojca Wszechmogącego i w Jezusa Chrystusa, albo nie. To uznanie Boga i pełne konsekwencje są bazą dla Ruchu „Europa Christi”, stąd powstające kluby „Europa Christi”. Staramy się dostarczać treści dla budowania ruchu. Konferencje i spotkania mają ożywić i zdynamizować nasze życie religijne, a także obudzić świadomość, że prawdziwa kultura europejska ma chrześcijańskie korzenie.
W Wigrach chciałbym osobiście powiedzieć o genezie Ruchu „Europa Christi” oraz o naszych intencjach i podejmowanych działaniach; przedstawię ruch jako ważny i aktualny projekt dla Polski i Europy. Wejdziemy w tematykę związaną ze studium cywilizacji łacińskiej. Cywilizacja chrześcijańska pośród innych obszarów kulturowych to temat wystąpienia ks. dr. Franciszka Dylusa. To tylko niektóre aspekty planowanego spotkania.
To na Wigrach w dniach 8-10 czerwca 1999 r. spędzał czas św. Jan Paweł II i tutaj przypomniał o wielkości modlitwy, która była tak obecna w kamedulskim sanktuarium. Z radością będziemy biec do tego najszczęśliwszego czasu, gdy wielki mistrz modlitwy św. Jan Paweł II kontemplował piękno tej ziemi i uczył wszystkich największego odniesienia do Boga szczególnie wtedy, gdy spotkanie z Nim można postrzegać w kategoriach wielkiej mistyki.
Sesja „Europa Christi” odbędzie się w Wigrach w niedzielę 22 lipca br. Poprzedzi ją Msza św. w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny o godz. 12, po której odbędą się wykłady i wystąpienia.
Za nami wspaniałe wydarzenie – I Międzynarodowy Kongres Ruchu „Europa Christi”. Zaprosiliśmy do udziału w nim osoby oddane Chrystusowi – intelektualistów, myślicieli, profesorów, ludzi natchnionych, którzy angażują się w dzieło nowej ewangelizacji.
Żeby zobaczyć głębszy sens tego, co mnie spotyka, naprawdę dostrzec ludzi, którzy mnie otaczają, trzeba prosić o pomoc Boga. To właśnie znaczy „spojrzeć w górę”, czyli modlić się. Na modlitwie proszę Boga, aby nauczył mnie właściwie patrzeć na siebie i ludzi, na całe moje życie, i dostrzegać we wszystkim, co mnie spotyka, nawet w trudnościach i lękach, coś szczególnego, co może być dla mnie dobre, co może mnie uczy nić lepszym, bardziej wrażliwym na otoczenie.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».
Czasem niezauważona, ale nierzadko też wzbudzająca ciekawość, bo na co dzień nieudostępniana i tajemnicza – to na Jasnej Górze Kaplica Świętych Relikwii. Tylko jutro - w uroczystość Wszystkich Świętych oraz pojutrze - w Dzień Zaduszny, ta barokowa kaplica znajdująca się w bocznej nawie Bazyliki zostanie otwarta dla pielgrzymów. W tym wyjątkowym, jednym z największych w Polsce relikwiarium, są i relikwie sprzed wieków jak św. Walentego, jak i współczesne, np. św. Joanny Beretty Molli czy św. Karola de Foucauld. Te wymowne znaki przypominają o świętości, która nie przemija, a ci, którzy już ją osiągnęli, zachęcają innych, by upodabniać się do Jezusa.
Barokowa XVII-wieczna kaplica znajduje się w bocznej nawie Bazyliki, pod kaplicą Serca Pana Jezusa. Z prawej nawy Bazyliki do tej nieco tajemniczej Kaplicy wiodą schody w dół. Na co dzień przez ozdobną kratę widać tylko barokowy piękny wystrój wnętrza. W szklanych gablotach pokrywających powierzchnie wszystkich ścian kaplicy znajdują się relikwiarze świętych i błogosławionych różnych wieków po współczesność.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
