Reklama

Niedziela Kielecka

Kościół św. Maksymiliana Marii Kolbego został poświęcony

Niedziela kielecka 35/2018, str. III

[ TEMATY ]

parafia

WD

Kościół w Wolicy Tokarni jest szczególnym miejscem kultu św. Maksymiliana

Kościół w Wolicy Tokarni jest szczególnym miejscem kultu
św. Maksymiliana

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ta wyjątkowa uroczystość zapisze się na zawsze w historii diecezji i w sercach mieszkańców Wolicy-Tokarni. 12 sierpnia br. biskup kielecki Jan Piotrowski poświęcił świątynię parafialną pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego, która stanowi diecezjalne sanktuarium dedykowane męczennikowi z II wojny światowej.

Budowa kościoła trwała dwanaście lat. Świątynia, ze starannie zaaranżowanym wnętrzem i placem św. Maksymiliana jest miejscem wielu nabożeństw, rozsławiających jego kult, dumą parafian i proboszcza – ks. kan. Jacka Dąbka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ceremonię rozpoczęło symboliczne otwarcie drzwi kościoła przez księdza proboszcza, kluczem przekazanym przez bp. Jana Piotrowskiego. Ksiądz biskup na początku Eucharystii pokropił odrzwia i mury kościoła oraz zgromadzonych wiernych. W obrzędzie poświęcenia bardzo ważny był akt namaszczenia przez biskupa ołtarza, na którym składana jest Najświętsza Ofiara oraz okadzenie ołtarza i wszystkich wiernych. Woń kadzidła symbolizuje modlitwy kapłana i ludu niesione do nieba. Na ścianach zapłonęły specjalne świece – zacheuszki.

Wspólnie z biskupem Janem Eucharystię celebrowało dziesięciu kapłanów. Wśród nich ks. kanclerz Adam Perz i pierwszy proboszcz parafii Wolica-Tokarnia – ks. Wacław Ligór. W homilii bp Piotrowski powiedział: – To wyjątkowe miejsce na zawsze pozostanie świętą przestrzenią, gdzie Bóg w Jezusie Chrystusie i mocą Ducha Świętego będzie nas ogarniać i napełniać swoją odkupieńczą miłością. Drogą do tej miłości jest Słowo Boże, które jest głosem Boga. Ksiądz biskup tłumaczył, że „przestrzeń tego świętego miejsca ma służyć parafianom i kolejnym pokoleniom do osobistego uświęcenia, duchowego wzrostu i codziennego świadectwa wiary”. Pogratulował też mieszkańcom „pięknej i estetycznej świątyni” i podziękował im za troskę o nią.

Proboszcz przypomniał historię powstawania parafii i kościoła. Podkreślił, że dzień patrona kościoła i rocznica jej poświęcenia to najważniejsze daty w dziejach kościoła. – Pierwszy z nich jest odpowiednikiem naszych imienin. W tym dniu w kościele obchodzona jest uroczystość odpustowa. Dzień rocznicy poświęcenia kościoła jest analogią do wspomnienia dnia przyjęcia chrztu – powiedział ks. Jacek i podziękował wszystkim parafianom, budowniczym, architektom, kapłanom oraz wielu ludziom dobrej woli, miejscowym firmom i sponsorom, którzy tak chętnie włączali się w to dzieło.

Reklama

– Bez was kochani nie byłoby tego wszystkiego, nie powstałaby ta świątynia – zaznaczył. Wcześniej ks. Jacek Dąbek przywołał kilkunastoletnią historię budowy kościoła. Początek parafii to rok 1970 r., kiedy powstała tutaj kaplica ku czci bł. Maksymiliana poświęcona 5 listopada 1972 r. przez bp. pomocniczego Edwarda Materskiego. Ówczesny ordynariusz kielecki bp Jan Jaroszewicz utworzył przy niej samodzielny ośrodek duszpasterski. Rektorem został ks. Wacław Ligór – wikariusz z Łukowej. Osobną parafię erygował 5 lutego 1982 r. bp Stanisław Szymecki. Wspólnocie potrzebny był kościół. Tej misji podjął się nowy proboszcz – ks. Jacek Dąbek. W 2006 r. bp Marian Florczyk poświęcił plac pod budowę oraz wykonał „pierwszą łopatę”. Prace ruszyły 19 czerwca 2006 r. Już w październiku ks. Jacek sprawował na fundamentach pierwszą Mszę św.

14 sierpnia 2007 r. bp Kazimierz Ryczan wmurował kamień węgielny. W 2009 r. wierni mogli cieszyć się ze sprawowanej w murach nowego kościoła Pasterki. W 2013 r., kościół systematycznie wyposażony dla celów kultu, został otynkowany i pomalowany, wykonano posadzkę w prezbiterium, ustawiono nowy ołtarz, ambonkę i chrzcielnicę. W bocznej kaplicy zamontowano na ścianie relikwie św. Faustyny i św. Jana Pawła II. 25 października 2016 r. biskup kielecki Jan Piotrowski ustanowił świątynię Diecezjalnym Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbego. 7 kwietnia 2017 r. erygowano nową Drogę Krzyżową wokół kościoła, którą poświęcił biskup kielecki. Ostatnie prace dotyczyły malowania świątyni wewnątrz i odnowienia elewacji zewnętrznej. Na pl. św. Maksymiliana położono kostkę i wyposażono zakrystię w odpowiednie meble.

Reklama

Obecny na ceremonii burmistrz Chęcin Robert Jaworski podziękował ks. Jackowi i mieszkańcom za budowę kościoła. – Jak sięgnę pamięcią ks. Jacek Dąbek bardzo aktywnie, z wielką troską i energią wznosił mury tej pięknej świątyni. Dzięki waszej ofiarności i pracowitości dzisiaj mogliśmy być świadkami tego wydarzenia – powiedział. Zaznaczył, że to jedyna świątynia, którą w gminie Chęciny wybudowano w ciągu ostatniego stulecia.

Oprawę muzyczną przygotował chór parafialny oraz Orkiestra Dęta z Prandocina. We Mszy św. uczestniczyły poczty sztandarowe OSP, Związku Pszczelarzy i miejscowe Koła Gospodyń Wiejskich. Pamiątką po uroczystości jest specjalny akt poświęcenia świątyni sporządzony przez proboszcza i podpisany przez biskupa Jana, ks. kanclerza Adama Perza, ks. Jacka Dąbka i miejscowego sołtysa. Data poświęcenia 12 sierpnia otwiera kolejną ważną kartę w historii kościoła, a zarazem sanktuarium św. Maksymiliana.

2018-08-28 12:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Maria Magdalena z dwóch kościołów

Udokumentowane dzieje parafii Chomentów sięgają 1328 r. Drewniany kościółek pw. św. Marii Magdaleny pozostał właściwie w niezmienionym kształcie od stuleci. Od niedawna jego funkcję przejęła nowa, murowana świątynia, a stara – urocza, przypominająca średniowieczną budowlę pełni funkcję kaplicy przedpogrzebowej. I w starym, i w nowym kościele odnajdziemy wizerunki św. Marii Magdaleny. Została ona także wyobrażona w jednej z kwater drzwi wejściowych do nowego kościoła

Wezwanie świadczy o starym rodowodzie kościoła. Wybór św. Marii Magdaleny na patronkę mógł świadczyć o woli pomysłodawców (księży, kolatorów) w zaakcentowaniu intencji przemiany życia parafian ku lepszemu, tak jak patronowie parafii: św. Maria Magdalena – z jawnogrzesznicy w apostołkę, i czczony tutaj do niedawna św. Mateusz – z celnika w apostoła i ewangelistę. W starym drewnianym kościele, w prawym bocznym ołtarzu odnajdujemy obraz patronki nawiązujący do tzw. legendy prowansalskiej. Magdalena pokutująca, po Wniebowstąpieniu Chrystusa, jest przedstawiona w jaskini, z czaszką i kielichem, atrybutami pustelni i Ewangelii. Pierwotnie kościół nosił także wezwanie Krzyża Świętego, którego kult dotąd pozostał silny w okolicy.

CZYTAJ DALEJ

Zmarł Jan Artur Tarnowski

2024-04-18 11:23

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Wczoraj w godzinach popołudniowych odszedł do Pana Jan Artur Tarnowski.

Syn ostatnich właścicieli Dzikowa zmarł w Warszawie. Za niecałe dwa miesiące obchodziłby swoje 91 urodziny. Odszedł Człowiek wielkiego serca otwartego zwłaszcza dla najbardziej potrzebujących, wspierał bowiem wiele instytucji, a zwłaszcza te, które zakładały lub zakładali jego przodkowie, kontynuując tym samym ich niepisany testament, jak Dom Pomocy Społecznej dla Osób Dorosłych Niepełnosprawnych Intelektualnie oraz dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych Intelektualnie, który przed przeszło wiekiem powołali do życia jego dziadkowie Zofia z Potockich i Zdzisław Tarnowski. Wspierał również ludzi, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji, w tym obywatelki i obywateli Ukrainy, dotkniętych skutkami wojny.

CZYTAJ DALEJ

Francja: kościół ks. Hamela niczym sanktuarium, na ołtarzu wciąż są ślady noża

2024-04-18 17:01

[ TEMATY ]

Kościół

Francja

ks. Jacques Hamel

laCroix

Ks. Jacques Hamel

Ks. Jacques Hamel

Kościół parafialny ks. Jacques’a Hamela powoli przemienia się w sanktuarium. Pielgrzymów bowiem stale przybywa. Grupy szkolne, członkowie ruchów, bractwa kapłańskie, z północnej Francji, z regionu paryskiego, a nawet z Anglii czy Japonii - opowiada 92-letni kościelny, mianowany jeszcze przez ks. Hamela. Wspomina, że w przeszłości kościół często bywał zamknięty. Teraz pozostaje otwarty przez cały dzień.

Jak informuje tygodnik „Famille Chrétienne”, pielgrzymi przybywający do Saint-Étienne-du-Rouvray adorują krzyż zbezczeszczony podczas ataku i całują prosty drewniany ołtarz, na którym wciąż widnieją ślady zadanych nożem ciosów. O życiu kapłana męczennika opowiada s. Danièle, która 26 lipca 2016 r. uczestniczyła we Mszy, podczas której do kościoła wtargnęli terroryści. Jej udało się uciec przez zakrystię i powiadomić policję. Dziś niechętnie wraca do tamtych wydarzeń. Woli opowiadać o niespodziewanych owocach tego męczeństwa również w lokalnej społeczności muzułmańskiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję