Reklama

Niedziela Lubelska

Skarb wiary

Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Bożej Woli jako ostatnia w dekanacie zakrzowieckim przeżywała czas misji ewangelizacyjnych i peregrynacji kopii Krzyża Trybunalskiego z relikwiami Drzewa Krzyża

Niedziela lubelska 43/2018, str. VIII

[ TEMATY ]

krzyż

peregrynacja

Paweł Wysoki

Kościół wypełniła modlitwa wiernych

Kościół wypełniła modlitwa wiernych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Spotkania rekolekcyjne w dniach 27-30 września prowadziła ekipa ks. Łukasza Głaza, a adoracja krzyża trwała do 6 października. Na zakończenie ze wspólnotą parafialną modlił się abp Stanisław Budzik. Metropolita Lubelski przewodniczył Eucharystii i udzielił sakramentu bierzmowania młodzieży, a na zakończenie Liturgii przekazał krzyż do dekanatu turobińskiego; jako pierwsza kopię Krzyża Trybunalskiego przyjęła parafia w Zakrzowie.

Blisko Chrystusa

– Nasza świątynia przez ostatnie dni była Golgotą. Razem z Matką Bożą przygotowywaliśmy się do spotkania z bolesnymi tajemnicami życia i wiary oraz na zesłanie Ducha Świętego. Dziękuję ks. Łukaszowi i ekipie ewangelizatorów za czas misji; dziękuję wszystkim za tydzień wielkiej adoracji krzyża, za to niezwykłe doświadczenie – mówił proboszcz ks. Marek Goch. – Dziękuję całej społeczności parafii za żywe świadectwo wiary. Patrzę na tę wspólnotę od 12 lat i jestem głęboko poruszony jej przywiązaniem do Boga, do Kościoła – podkreślał. Ksiądz Proboszcz wyraził wdzięczność wobec młodzieży, która z wielkim zapałem przygotowywała się do przyjęcia sakramentu bierzmowania, a także dorosłym, którzy zatroszczyli się o piękno świątyni i jej otoczenia. Słowa uznania popłynęły do strażaków, którzy pełnili honorową straż przy krzyżu oraz do ministrantów i lektorów, którzy dbają o piękno liturgii.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W imieniu wspólnoty Ksiądz Proboszcz zwrócił się do abp. Budzika z prośbą o poparcie starań zmierzających do uzyskania relikwii patrona św. Antoniego. Jak poinformował, w kościele znajdują się już relikwie innych świętych. – Nasi przodkowie zostawili nam relikwie m.in. św. Heleny, która przyprowadziła nam krzyż, i św. Benedykta, który uczy nas, jak połączyć modlitwę i pracę. Jednak w miejscu, gdzie kult św. Antoniego trwa od 280 lat, brakuje nam jego relikwii. Podejmując trud renowacji zabytkowej, drewnianej świątyni, nasze prace i wysiłek powierzyliśmy patronowi, zapraszając go w kopii parafialnego wizerunku do swoich domów. Wierzymy, że relikwie św. Antoniego przyczynią się do rozwoju jego kultu w naszej parafii – mówił ks. Marek Goch.

Reklama

– Umocnij naszą wiarę i błogosław nam, byśmy zdołali odnowić naszą parafialną świątynię – prosił.

Powszedni apostolat

W homilii abp Stanisław Budzik podkreślał, że każdy człowiek na mocy sakramentów chrztu i bierzmowania jest zobowiązany do głoszenia Chrystusa, do dawania świadectwa wiary. – Apostoł to człowiek, który nie zadowala się jedynie troską o zbawienie własnej duszy, ale przyciąga ludzi do Chrystusa i zaprasza ich do Kościoła. Apostołem może być każdy, niezależnie od wieku, wykształcenia czy miejsca zamieszkania. Każdy chrześcijanin ma udział w apostolskiej misji, którą zlecił Chrystus. On sam jest wzorem apostolstwa; w Jego życiu i działaniu widzimy wszystkie rodzaje dobrego przykładu, wiary, miłości i modlitwy – mówił Pasterz, wskazując wiernym obszary apostolstwa: dobrego przykładu, słowa, wiary, cierpienia i modlitwy. Zachęcając do naśladowania Chrystusa, Ksiądz Arcybiskup podkreślał, że należy m.in. zdobywać świat miłością; odważnie przypominać o nakazach chrześcijańskiej moralności tym, którzy je lekceważą; pielęgnować w sercu ogień wiary, realizującej się w postawie życia i konkretnych uczynkach, zdolny rozpalić serca bliźnich; ufnie znosić cierpienia i na wzór św. Jana Pawła II zanosić je pod krzyż i przemieniać w źródło mocy; nieustannie się modlić.

– Chrystus liczy na was i oczekuje spełnienia tego chrześcijańskiego, apostolskiego obowiązku – podkreślał abp Budzik.

W odpowiedzi młodzież zapewniła, że na zawsze zachowa w sercach obietnice mężnego wyznawania wiary, że dołoży starań, by iść przez życie z Chrystusem, a jeśli zajdzie potrzeba, bronić skarbu wiary.

2018-10-24 10:55

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kogo dzisiaj gorszy krzyż?

Niedziela Ogólnopolska 9/2010, str. 14-15

[ TEMATY ]

krzyż

Wielki Post

Karol Porwich/Niedziela

Kogo krzyż kłuje w oczy, irytuje, prowokuje, zmusza do dyskusji, bywa, że dzieli? A może nikogo już nie gorszy? Jego obecność jest obojętna?...

Zgorszenie krzyżem? Dzisiaj? W Europie albo w Polsce? Nie żartuj! Naprawdę chcecie o tym pisać? Czemu sądzicie, że ludzi to zainteresuje? - usłyszałam serię pytań od pierwszego, którego zapytałam o krzyż w jego życiu. - Powiem szczerze, nigdy o tym nie myślałem. Tak, jestem katolikiem, ale co z tego... Pytałam dalej.
Krzysztof. Kilka lat temu zdecydowanie niewierzący. Za namową żony (w oryginale brzmiało to - by przestała marudzić) zgodził się na uczestnictwo w rekolekcjach u jezuitów. Po dwóch latach ochrzcił się.
„Myślę o zakonnicy, której na moich oczach stado bezszyich kretynów zdarło krzyż w centrum miasta, które szczyci się największą liczbą kościołów w Polsce. Potem myślę o starym księdzu, którego na Ukrainie ukrzyżowali na drzwiach kościoła, bo nie chciał napluć na krzyż. Myślę o małych koptyjskich chłopcach, którym tatuuje się czarny krzyż między kciukiem a palcem wskazującym. Zostają naznaczeni, by nie wyprzeć się Chrystusa. Ten krzyż rośnie razem z nimi. Wrasta w nich, bywa, że prowokuje prześladowców do ataku. Myślę o chrześcijańskich mieszkańcach małej hinduskiej wioski, których spalono żywcem, a oprawcy podsycali ogień, wrzucając do niego krzyże wyniesione z domów mordowanych.
Myślę o umierającej kobiecie, która przekonywała otoczenie, że mniej cierpi, gdy krzyż leży na poduszce tuż przy jej głowie. I o Janie Pawle II przytulającym krzyż do policzka, gdy przez Rzym szedł rozmodlony tłum w Drodze Krzyżowej prowadzonej już nie przez niego... Słowem - pogarda dla krzyża sprawia, że zwracamy na niego uwagę. Bo potrzebny jest cień, żeby dostrzec światło. Dobro widać lepiej na tle zła”.
Weronika. Jej ulubionym sposobem na spędzanie wolnego czasu jest rozmowa. W praktyce oznacza to długie godziny dyskusji na temat problemu wolnej woli i przeznaczenia, kwestii niewysłuchanych modlitw i „proście, a będzie wam dane”, niepewności odnośnie do kwestii, czy zwątpienie obraża Pana Boga...
„Nie myślę o tych, co na krzyż plują, bezczeszczą go, wyrzucają, złorzeczą. O nich i tak za chwilę nikt nie będzie pamiętał. Ciekawią mnie ci, którzy mają na tyle odwagi, by się do krzyża przyznać. Aktem odwagi jest w Polsce publiczne przeżegnanie się. Spróbuj kiedyś na pełnej przechodniów ulicy, na korytarzu w pracy, w szkole. Zrób to starym polskim zwyczajem przed kościołem, kapliczką, przydrożnym krzyżem... Zwyczajnie, bez manifestacji, ale i bez tego zażenowania, jakby coś cię ugryzło w czoło. Zobaczysz, co się stanie w tym słynącym z tolerancji kraju. Ja spróbowałam. Zalegnie niezręczna cisza, potem zaczną się szepty, chichoty, pokazywanie palcem. Zostaniesz naznaczona, przylepią ci niewidzialną etykietkę z napisem «dewotka» albo «oszołom». Tak naprawdę Polacy nie są tolerancyjni wobec swoich. Zaakceptują najgorsze dziwactwo, byle cudze...”.
Pan Jan, emerytowany nauczyciel, człowiek starych zasad i miłośnik szachów. Urodzony na Syberii, do Polski przyjechał w późnych latach 40. i wtedy pierwszy raz poszedł do kościoła.
„Ucieszyła mnie sprawa licealistów z Wrocławia - trzech uczniów zażądało zdjęcia krzyży ze szkolnych ścian, bo najwyraźniej martwili się, że obecność krzyża może być niekomfortowa dla niechrześcijan. I co? Zostali momentalnie sflekowani przez swoich rówieśników, którzy zapowiedzieli, że prędzej dowieszą nowe krzyże, niż pozwolą na ich zniknięcie. Dostało się nawet szkolnemu katechecie, że zbyt słabo bronił krzyża. I to mi się podoba - chrześcijanie powinni być czytelni, charakterni... a nie jak mdły kisiel”.
Stefan, filozofia jest jego czwartym fakultetem. Do trzydziestki chce objechać dookoła świat.
„Rozpięci między tu i teraz. Na skrzyżowaniu czasów. Tak bardzo niepewni siebie ani tego, co wokoło. Ostrożni w uczuciach, minimalizujący ryzyko życiowego bankructwa, bo jednak najpierw lepiej «mieć» niż «być», bo nie da się już «być» bez «mieć». Tęskniący za jakąś własną spokojną zatoką, by znaleźć chwilę wytchnienia. Mój przyjaciel mawia: Mam coraz mniej do powiedzenia światu. Coraz częściej prowadzę wewnętrzny monolog, który niektórzy mogą nazwać modlitwą. Z otoczeniem porozumiewam się na tyle, na ile wymaga tego otoczenie. Pracuję, organizuję rzeczywistość, martwią mnie mnożące się rachunki, coraz więcej nitek przywiązuje mnie do ziemi.... Ale to, co naprawdę ważne, odbywa się, gdy zamknę drzwi do świata. Bez względu na to, jak bardzo kocham, trzeba czasem schować się w sobie. I wtedy pojawia się moje pytanie o krzyż. Powraca do mnie myśl, na ile krzyż jest zgorszony mną. Bo krzyż to przecież pewna filozofia życia, światopogląd. Gdy patrzę na niego, gorszy mnie moja własna słabość, moje wieczne przegrywanie walki z samym sobą”.
To nie powinien być koniec. Teraz kolej na każdego z nas. Na odpowiedź podstawową dla każdego chrześcijanina: Na ile Ciebie gorszy krzyż?

CZYTAJ DALEJ

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas w Sosnowcu przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża

2024-03-28 23:35

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

- Kościelne postępowanie w bulwersującej sprawie sprzed miesięcy dobiega końca - powiedział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej sede vacante. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, którą odprawił w sosnowieckiej bazylice katedralnej, przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża.

- Po podjęciu ostatecznych decyzji, zostanie o nich poinformowana opinia publiczna. Także w sprawie, która w ostatnich dniach spowodowała, że diecezja sosnowiecka znalazła się na czołówkach gazet, jestem zdeterminowany, by wszystko wyjaśnić i adekwatnie zareagować. Proszę przyjąć moje zapewnienie, że nic w tej, jak i w żadnej innej gorszącej sprawie, nie jest i nie będzie zbagatelizowane - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję