Reklama

Niedziela Rzeszowska

Pielgrzymka czytelników „Niedzieli Rzeszowskiej” śladami św. Pawła

Ze św. Pawłem w Grecji

Niedziela rzeszowska 44/2018, str. I

[ TEMATY ]

pielgrzymka

Ks. Janusz Sądel

Pielgrzymk Czytelników „Niedzieli Rzeszowskiej” śladami św. Pawła

Pielgrzymk Czytelników „Niedzieli Rzeszowskiej” śladami św. Pawła

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W piękny słoneczny i jesienny dzień, 12 października br., jeszcze przed wschodem słońca, pięć autokarów z pielgrzymami wyruszyło na trasę w kierunku południowym przez Barwinek. Inspiracji do wyjazdu dostarczył św. Paweł...

Druga podróż misyjna Apostoła Narodów na terenie dzisiejszego państwa greckiego trwała dwa lata, od 50 do 52 r. po narodzeniu Chrystusa. Na poznawanie współczesnych jej śladów organizatorzy Pielgrzymki „Niedzieli Rzeszowskiej” wyznaczyli dziesięć dni. Po powrocie można powiedzieć, że był to czas intensywnych doznań, wykraczających daleko poza działania nawróconego faryzeusza, wcześniej prześladującego chrześcijan, choć te były w centrum uwagi w katechezach, czytaniach liturgicznych, opowieściach przewodników o miejscach wśród ruin, starożytnych świątyń i miast niszczonych w przeszłości przez ludzi i siły natury, zwłaszcza trzęsienia ziemi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Można czasami usłyszeć opinię, że duchowy kręgosłup Europy wspiera się na trzech filarach – filozofii greckiej, prawie rzymskim i religii chrześcijańskiej. Podwaliny tego tworzył też św. Paweł, zakładając pierwsze wspólnoty wiernych w miastach greckich, głosząc jako „narzędzie Pana”, od momentu zdarzenia pod Damaszkiem, Chrystusową Dobrą Nowinę. I przykłady z terenu Grecji to potwierdzają.

Pierwsze spotkanie ze Świętym nastąpiło w gotyckiej katedrze św. Elżbiety. Ks. Janusz Sądel w katechezie przypomniał pochodzenie z Tarsu, fakty biograficzne i miecz, na którym wspiera się św. Paweł w licznych rzeźbach, obrazach, nawet w koszyckim witrażu w prezbiterium. Ów symbol męczeńskiej śmierci obywatela Rzymu to także wyraz jego ewangelizacyjnej skuteczności, wbrew dotychczasowemu porządkowi, co oczywiście nie wszystkim się podobało. Tak jak dla przykładu w Filippi, gdzie trafił do więzienia i został uwolniony w efekcie trzęsienia ziemi, podobnie było też w innych miejscach.

Reklama

Macedonia to przede wszystkim Saloniki, mówiąc po naszemu, lub Tessalonika według tradycji lokalnej. To kraina Aleksandra Macedońskiego i jego ojca Filipa II.

Potężne monumenty obydwu władców poznamy później w drodze powrotnej w Skopje, stolicy państwa powstałego po rozpadzie Jugosławii. W sąsiedztwie jednego z pomników na skwerku wśród srebrnych świerków niewielka marmurowa tablica upamiętnia miejsce, gdzie urodziła się współczesna święta, Matka Teresa z Kalkuty. Tam stał jej rodzinny dom, a ona sama zasadziła jedno z drzew. W Tessalonikach św. Paweł ma swój kościół, ale my poznajemy innego patrona – św. Demetriusza, zwanego też Dymitrem, męczennika z początków chrześcijaństwa. Katolickiej katedrze w tym mieście patronuje Maryja Niepokalanie Poczęta. Tam przed Mszą św. o niewielkiej wspólnocie katolickiej opowiedział nam proboszcz ks. Janusz Zwoliński, jeden z dwóch spotkanych kapłanów wywodzących się z Polski tak jak chrystusowiec ks. Jerzy Chorzępa, posługujący obecnie w przedateńskiej stolicy Grecji Napflionie na Peloponezie, gdzie dotarliśmy po kilku dniach. Ksiądz Jerzy pochodzący z Wysokiej Głogowskiej zaprosił na przyszłoroczny majowy jubileusz 50-lecia święceń kapłańskich do rodzinnej miejscowości. Uradowany liczną grupą przybyłych rodaków częstował po staropolsku na dziedzińcu małego kościółka, niegdyś meczetu, smaczną herbatą.

By zamknąć część macedońską, należy wspomnieć jeszcze Kavalę, port, do którego zawiódł Apostoła Pawła pewien Mecedończyk ze snu i gdzie postawił swoją stopę na lądzie, co uwiecznia współczesna mozaika. Kilkadziesiąt kilometrów dalej, nad rzeką handlująca purpurą Lidia przyjęła chrzest, chrześcijaństwo zyskało nowe możliwości pracy misyjnej na pogańskim dotąd terytorium, i stało się propozycją również dla kobiet. W takim miejscu Msza św. i odnowienie przyrzeczeń pierwszego sakramentu miało wymiar symboliczny. Kolejna Eucharystia w dniu następnym związana była z innym zdarzeniem i schronieniem się przed prześladowcami w dzisiejszej Verii. Do małego skrawka placu w tym tętniącym gwarem miasta, obok szkoły, budynków mieszkalnych i sklepów, prowadzą znaki drogowe. To miejsce na lekkim wzniesieniu św. Paweł wybrał na swoją trybunę, bimę, tak jak w Koryncie. Na drodze naszej wędrówki były jeszcze Meteory, klasztory budowane na niegdyś niedostępnych, stromych wzniesieniach, dzisiaj połączone ze współczesnym światem asfaltowym traktem, uczęszczanym licznie przez turystów i pielgrzymów. Nadal jednak większość monastyrów zachowało pierwotny religijny cel. Zwykli śmiertelnicy mogą jednak przenocować u stóp skalistych wzniesień w nowoczesnych hotelach, poznać tajniki powstawania ikon, dokonać zakupów. Degustacja miejscowych napojów też jest niewykluczona. W dniu następnym przewidziano dłuższy przejazd autostradą, obok wąwozu Termopile i później obok miejsca niedawnego tragicznego pożaru. Przyroda jeszcze nie zatarła śladów, ale nie wszystko spłonęło. To nadal bajkowe miejsce nadmorskiego wypoczynku.

Reklama

Kanał Koryncki, sześciokilometrowy odcinek drogi wodnej, ukryty głęboko w ziemi pozwala śledzić przepływające statki z wysokości. To atrakcja na chwilę, bo opowieści o życiu mieszkańców starożytnego, portowego miasta są pikantniejsze, okryte wprawdzie dwuznaczną sławą, ale dla św. Pawła to pretekst do jednoznacznych wystąpień słownych i zapisanych w Listach. Nie ma w nich nic o córach Koryntu ani o heterach, a jednak jest sporo o miłości i o dogmatycznych podstawach wiary, o małżeństwie, o Eucharystii, o zmartwychwstaniu... Górujące nad okolicą wzniesienie z fortyfikacją, Akrokorynt, w mitologii greckiej zostało uwiecznione jako miejsce zmagań Syzyfa. Pętla Argolidzka wiodąca przez Peloponez wśród plantacji oliwek, cytrusów i innych specjałów, pozwala dokonać zakupów prosto w sadzie, ale wiedzie też do starożytnego teatru w Epidavros i tamtejszego uzdrowiska. Tam przewodniczka w prosty sposób demonstruje zasady akustyki odkryte wiele wieków temu i zastosowane w praktyce.

Reklama

Na koniec pozostała wisienka na greckim torcie, Ateny. Akropol przyciąga tłumy z całego świata przez, w zasadzie, cały rok, no może z wyjątkiem grudnia. Przydaje się cierpliwość do stania w kolejkach przed wejściem, ostrożność w chodzeniu po gładkich kamiennych schodach, maksymalna koncentracja uwagi w wielojęzycznym tłumie. Malownicza ruina wiekowych świątyń jest miejscem nieustającej pracy i odbudowy. Na pocztówkach i w albumach nie ma maszyn budowlanych, dźwigów, rusztowań, ale w rzeczywistości one tam są i pewnie zawsze będą. Bezpowrotnie zniszczona została figura bogini Ateny, gospodyni największego Partenonu. Św. Paweł też tu był. Poniżej Akropolu na Aeropagu przemawiał: „Ja wam głoszę to, co czcicie nie znając”. Entuzjazmu nie wzbudził. Na 40. rocznicę wyboru Jana Pawła II krakowskie wydawnictwo opublikowało nieznane teksty katechez Karola Wojtyły przygotowane w latach sześćdziesiątych minionego wieku. Później, w trzecim tysiącleciu zwierzchnik Kościoła katolickiego spotkał się w tym miejscu ze zwierzchnikiem Prawosławnego Kościoła greckiego. 4 maja 2001 r. Jan Paweł II i Christodulos podpisali wspólną deklarację o chrześcijańskich korzeniach Europy.

Do dobrych obyczajów należą końcowe podziękowania. Mimo że to był wyjazd pierwszy, w pewnym sensie eksperymentalny, słowa uznania należą się wszystkim, a zwłaszcza Ewelinie Lubczyńskiej, właścicielce Biura El Holyday, i redakcji „Niedzieli Rzeszowskiej” z ks. Józefem Kulą, duszpasterzom opiekunom każdego autokaru wyposażonym w pakiety modlitewne, śpiewniki, filmy, a zwłaszcza głoszącemu homilie ks. Januszowi Sądelowi, pilotom każdej z grup i greckim przewodniczkom, których rodziny, babcie i dziadkowie po drugiej wojnie światowej znaleźli azyl w Polsce. Powiadają, sukces ma wielu ojców. Zachęca też do powrotu w poznane miejsca, czego nie można wykluczyć.

2018-10-31 08:30

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gwałtowny wzrost ruchu pielgrzymkowego w tym stuleciu

[ TEMATY ]

pielgrzymka

Andrzej Kotowski

Według najnowszych danych Światowej Organizacji Turystyki (WTO) obecnie co roku do świętych miejsc różnych religii pielgrzymuje średnio 300-330 mln ludzi, podczas gdy w 2000 było ich ok. 240 mln. Zdaniem wielu komentatorów ten gwałtowny wzrost świadczy nie tylko o rosnącej popularności tej formy turystyki, ale co najmniej w równym stopniu o narastających potrzebach duchowych ludzi i pojawiającej się u nich konieczności wyruszenia w drogę w celach pobożnościowych lub pokutnych.

Do największych ośrodków pielgrzymkowych wśród chrześcijan należą: Rzym z Watykanem, Asyż, sanktuaria maryjne w Loreto, Lourdes i Fatimie, Santiago de Compostela – u katolików, Eczmiadzyn w Kościele ormiańskim, Góra Atos w świecie prawosławnym i Ziemia Święta dla ogółu chrześcijan. Wszystkie te miejsca znajdują się w Europie i na Bliskim Wschodzie, ale także pozostałe kontynenty mają własne masowo odwiedzane placówki, np. w Ameryce Łacińskiej są to Guadalupe w Meksyku i Aparecida w Brazylii.

CZYTAJ DALEJ

Jezus kochał Judasza do końca

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

pl.wikipedia.org

Rozważania do Ewangelii Mt 26, 14-25.

Środa, 27 marca. Wielki Tydzień

CZYTAJ DALEJ

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję