Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Jesienne spotkanie i pomoc dla Kuby

Niedziela zamojsko-lubaczowska 48/2018, str. II

[ TEMATY ]

pomoc

Joanna Ferens

Występy dzieci

Występy dzieci

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Głównym celem XVII edycji Dnia Jesiennego Liścia, zorganizowanego 10 listopada br. przez Szkołę Podstawową nr 5 im. ks. Jana Twardowskiego w Biłgoraju, była pomoc niepełnosprawnemu Jakubowi Brodziakowi.

Kuba obecnie ma 14 lat. W wieku 4 lat zachorował na wirusowe zapalenie mózgu, które spowodowało spustoszenie w jego organizmie. Następstwami tej choroby były czterokończynowy paraliż i padaczka. – Kuba bardzo długo powracał do zdrowia, od nowa poznawał świat, uczył się jeść, mówić. Pierwsze słowa powiedział dopiero po czterech miesiącach, co było niesamowicie wzruszające, gdyż lekarze nie dawali nadziei, że on kiedykolwiek będzie mówił. A jednak stał się cud, Kubuś mówi, śmieje się i intelektualnie jest praktycznie sprawnym chłopcem, wesołym, kochanym i cierpliwym – opowiadała mama chłopca Anna Brodziak. – W październiku dowiedzieliśmy się, że można spróbować wszczepić Kubie do mózgu stymulator, mający na celu wyciszenie nieskoordynowanych ruchów ciała i napięcia, przez co można uzyskać poprawę stanu zdrowia do 50 proc. Zaś następnym etapem leczenia będzie przeszczep komórek macierzystych – tłumaczyła mama Kuby.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Tradycja jesiennych spotkań

Wydarzenie już od wielu lat łączy całą społeczność „Piątki”, mieszkańców Biłgoraja i okolic, a także wielu ludzi dobrego serca z całego kraju. W szesnastu minionych edycjach zebrano ponad 490 tys. zł, przeznaczając zebrane środki m.in. na pomoc dziecięcemu hospicjum czy chorym dzieciom z terenu powiatu biłgorajskiego. W tym roku inicjatywę tę honorowym patronatem objęła małżonka prezydenta RP Agata Kornhauser-Duda. Ze względu na krajowe obchody setnej rocznicy odzyskania niepodległości, pani prezydentowa nie mogła pojawić się w Biłgoraju, jednak przesłała słowa uznania dla organizatorów: „Proszę przekazać pozdrowienia dla całej społeczności szkolnej, organizatorów i uczestników akcji charytatywnej. Życzę pomyślności w organizacji wydarzenia oraz zebrania jak największej sumy pieniędzy” – napisała pierwsza dama.

Reklama

– Witam wszystkich ludzi wielkiego serca, wszystkich zaangażowanych w niesienie pomocy i dzielenie się tym, co mają, z tymi, którzy tej pomocy potrzebują. Jest to wyjątkowy moment w ciągu całego roku dla naszej szkolnej społeczności, która w całości angażuje się w to wspaniałe dzieło. Czeka na państwa wiele atrakcji, stoisk i występy naszych kochanych uczniów – mówiła podczas rozpoczęcia imprezy dyrektor szkoły Teresa Bogdanowicz-Bordzań.

Modlitwa niepełnosprawnych

Do zebranych zwrócił się również proboszcz parafii św. Jerzego w Biłgoraju ks. Stanisław Budzyński. – Dzisiaj niektórzy zastanawiają się, czy takie dzieci jak Kubuś mogą widzieć słońce i mówią, że nie. A my mówimy sto razy – tak! Kogo słyszę w świątyni zawsze, gdy w kościele są dzieci niepełnosprawne? Właśnie ich, bo oni najpiękniej się modlą, czasem zdrowych ludzi nie słychać, a słyszę – Ewę, Leszka, Natalkę i wielu innych, którzy tak się szczerze i bez zahamowań modlą i odpowiadają na wezwania księdza. Dziękujemy wam za to, że jesteście i za to, że żyjecie wśród nas – mówił ks. Budzyński.

Licytowane przedmioty

Jednym z najważniejszych elementów wydarzenia jest licytacja zgromadzonych przedmiotów, wśród których znalazły się w tym roku m.in.: broszka przekazana przez prezydentową Agatę Kornhauser-Dudę, akwarela od marszałka Marka Kuchcińskiego, filiżanka z wizerunkiem Orła Białego przekazana przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów, pióro z grawerem minister Anny Zalewskiej, a także medale okolicznościowe upamiętniające Jubileusz 600-lecia Prymasostwa w Polsce. Na to wydarzenie składają się również: występy artystyczne dzieci i młodzieży, kilkadziesiąt stoisk kiermaszowych, konkursy, loteria fantowa, kawiarenka, sklepik różności, ale przede wszystkim pomoc osobom potrzebującym, w którą włączyć się może każdy.

Reklama

Na stoiskach

W akcję zaangażowani są głównie rodzice uczniów „Piątki”, gdyż to oni przygotowują stoiska z przeróżnymi potrawami, własnoręcznymi wypiekami i rękodziełem. Jak co roku w akcję włączyły się również panie z klubów seniorskich, które przygotowały stoisko z „pierogowym szaleństwem”. Mama Niny i Róży Anita Maińska angażuje się w to wydarzenie, bo chce nieść pomoc. – Każdy z nas, jeśli jest rodzicem, może sobie tylko wyobrażać, w jak trudnej sytuacji są rodzice Kubusia. Dlatego nie ma znaczenia, który raz się w to angażujemy, najważniejsze, że wszyscy „stajemy na głowie”, aby zrobić jak najwięcej. Jest to jedna z największych akcji, w której możemy zobaczyć, jak solidarni są mieszkańcy Biłgoraja. Wszyscy jesteśmy dzisiaj tutaj, aby pomóc Kubie – wyjaśniła.

Wielka wdzięczność

Słowa podziękowania do wszystkich, którym nie jest obojętny los potrzebujących, skierowała dyrektor Teresa Bogdanowicz-Bordzań. – Dziś w naszej szkole było mnóstwo wspaniałych osób. I każdy z nas cieszył się, że może pomóc Kubusiowi. Jestem ogromnie wdzięczna i tę wdzięczność przekazuję w imieniu wszystkich, którzy dzisiejszą akcję przygotowywali. Dziękuję za dobro, które dzisiaj jest szczególnie widoczne – podkreśliła.

Za pomoc dziękował sam Kuba Brodziak przygotowanym przez siebie wierszykiem: – Moje serce się raduje i takim dobrym ludziom dziękuje!

Zaangażowanie się osób znanych i szanowanych nie tylko w społeczności Biłgoraja, ale i województwa lubelskiego czy całego kraju pokazuje, że zapoczątkowana przed laty w szkole akcja przekroczyła progi nie tylko szkoły, ale także i regionu. To umacnia organizatorów w kolejnych przedsięwzięciach i pozwala włączyć do grona darczyńców kolejne osoby, instytucje i organizacje, co owocuje większą możliwością pomocy potrzebującym.

Na rehabilitację i dalszą terapię Jakuba Brodziaka podczas XVII Dnia Jesiennego Liścia zebrano dokładnie 95 047,63 zł.

2018-11-28 11:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prezydenci Polski, Litwy i Rumunii: wzywamy UE do rozszerzenia pakietu pomocy dla Białorusi

[ TEMATY ]

pomoc

Białoruś

Adobe Stock

UE powinna rozszerzyć pakiet pomocy dla demokratycznej transformacji gospodarczej Białorusi - oświadczyli prezydenci: Polski, Litwy i Rumunii we wspólnym stanowisku. Postulują m.in. wprowadzenie ułatwień handlowych, pomoc w dywersyfikacji energetycznej i dostęp do środków na restrukturyzację gospodarki.

Prezydenci: Andrzej Duda, Gitanas Nauseda oraz Klaus Iohannis zapewnili we wspólnym oświadczeniu wydanym w poniedziałek, że opowiadają się za wolnością i rozwojem demokratycznych reguł na Białorusi. Jak zaznaczyli, "wolne, uczciwe i przejrzyste wybory są podstawowym prawem demokratycznym każdego narodu" a uznanie ich wyników za zgodne z prawem jest możliwe "tylko wtedy, gdy przeprowadza się je zgodnie z Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych oraz pod warunkiem międzynarodowej obserwacji wyborów".

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Chcemy zobaczyć Jezusa

2024-05-04 17:55

[ TEMATY ]

ministranci

lektorzy

Służba Liturgiczna Ołtarza

Pielgrzymka służby liturgicznej

Rokitno sanktuarium

Katarzyna Krawcewicz

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

4 maja w Rokitnie modliła się służba liturgiczna z całej diecezji.

Pielgrzymka rozpoczęła się koncertem księdza – rapera Jakuba Bartczaka, który pokazywał młodzieży wartość powołania, szczególnie powołania do kapłaństwa. Po koncercie rozpoczęła się uroczysta Msza święta pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. Pasterz diecezji wręczył każdemu ministrantowi mały egzemplarz Ewangelii św. Łukasza. Gest ten nawiązał do tegorocznego hasła pielgrzymki „Chcemy zobaczyć Jezusa”. Młodzież sięgając do tekstu Pisma świętego, będzie mogła każdego dnia odkrywać Chrystusa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję