Reklama

Kryzys chrześcijańskiej demokracji

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najważniejszą książkę o kryzysie europejskiej chadecji spośród tych, które się do tej pory ukazały, napisał, według mnie, były minister spraw wewnętrznych Słowacji (w latach 2002-06) Vladimír Palko. Miałem okazję nie tylko ją czytać, lecz także rozmawiać kilkakrotnie z jej autorem podczas swoich wizyt w Bratysławie. W swojej publikacji min. Palko krok po kroku opisuje proces ideowej dekompozycji partii chrześcijańsko-demokratycznych na naszym kontynencie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Na konkretnych przykładach ugrupowań z różnych krajów pokazuje, jak formacje, które zaczynały swą działalność pod hasłami wcielania wartości chrześcijańskich w życie publiczne, doszły do momentu, gdy same te wartości podmywają.

Klasycznym przypadkiem jest przykład Holandii, w której swego czasu premierem był szef partii chrześcijańsko-demokratycznej Ruud Lubbers. Nie krył on swej dumy z faktu, że niderlandzka chadecja doprowadziła do legalizacji aborcji, eutanazji i narkotyków. Mówił, że takie działanie bynajmniej „nie kłóci się z wartościami wyznawanymi przez chrześcijańską demokrację”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Książka Palki dostarcza aż nadto wiele przykładów, jak partie ludowe, konserwatywne, prawicowe czy chrześcijańskie w wielu krajach naszego kontynentu podążyły tą drogą. Nie tylko przestały inicjować zmiany zmierzające do zniesienia ustawodawstwa sprzecznego z nauczaniem Kościoła, ale też same przykładały rękę do uchwalania praw godzących w chrześcijaństwo, rodzinę i prawa natury.

Już w samej nazwie „chrześcijańska demokracja” zawiera się nieusuwalne napięcie, które wynika z natury zarówno chrześcijaństwa, jak i demokracji. W demokracji najwyższym prawem jest wola większości obywateli, a w chrześcijaństwie – objawienie Boże i prawo naturalne. Na płaszczyźnie zasad konflikt między demokracją a chrześcijaństwem jest więc nieusuwalny. Może on zostać usunięty tylko na płaszczyźnie faktów. Dzieje się tak wówczas, gdy decyzje większości nie stoją w sprzeczności z prawdą obiektywną i prawem naturalnym. Akceptacja Kościoła dla demokracji jest więc warunkowa. Uznaje on autonomię polityki, ale jest to autonomia względna, to znaczy kierująca się własnymi prawami, lecz niemogąca abstrahować od prawdy i moralności.

Reklama

Godzenie chrześcijaństwa z demokracją jest więc możliwe tylko wtedy, gdy stoi się na gruncie prawdy obiektywnej i prawa naturalnego. Odejście od tego powoduje, że demokracja zaczyna uzurpować sobie prawa zarezerwowane dla religii. Owe teokratyczne roszczenia demokracji, gdy pragnie ona dla siebie mocy wiązania sumień, znane były już w starożytnych Atenach. Świadczą o tym procesy wytoczone Anaksagorasowi, Diagorasowi, Protagorasowi czy Sokratesowi, których jedyną zbrodnią było wyznawanie szkodliwych poglądów. Demokratyczna władza chciała więc kontrolować nie tylko ich czyny, lecz również myśli.

Doświadczył tego osobiście włoski polityk Rocco Buttiglione, którego historię Palko opisał w swej książce. W 2004 r. nie został on wybrany na komisarza Unii Europejskiej tylko dlatego, że trwał wiernie przy nauczaniu Kościoła katolickiego na temat homoseksualizmu. Co ciekawe, sam Buttiglione, zanim jeszcze doszło do upadku włoskiej Democrazia Cristiana, przewidział jej zmierzch. Zauważył wówczas, że wewnątrz tej partii zwyciężył pogląd, iż jest to formacja, która „prowadzi katolików do demokracji, przygotowując ich do przystosowania się do systemu reguł i wartości właściwych systemowi demokratycznemu (...) a jej historyczna rola kończy się w momencie, w którym katolicy całkowicie zaakceptują demokrację”.

Książka Vladimíra Palki jest nie tylko bogatą dokumentacją faktograficzną. Odsłania ona przed nami także mechanizmy, które doprowadziły do ideologicznej metamorfozy partii chrześcijańsko-demokratycznych w Europie. Zaletą pracy jest również to, że została napisana nie przez teoretyka, lecz przez praktyka – człowieka, który na własnej skórze doświadczył ideowej korupcji swego ugrupowania. Gdy doszło do decydującego wyboru, podążył za głosem sumienia. Zrezygnował z władzy, by pozostać wierny religii. Jak sam mi powiedział, polityk chrześcijański powinien słuchać bardziej Boga niż ludzi.

Grzegorz Górny
Reporter, eseista, autor wielu książek i filmów dokumentalnych, stały publicysta tygodnika „Sieci”

2019-01-23 11:27

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Panie! Bądź dla nas codziennym zmartwychpowstawaniem!

2024-03-28 23:44

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Chrystus zmartwychwstał, lecz każdy z wierzących musi szukać zrozumienia wielkości tej prawdy w swoim życiu i sił, których ona udziela.

Ewangelia (J 20,1 -9)

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję