Reklama

drogowskazy

Wybór imienia – oznaczenie tożsamości

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O tożsamości decydują biologia i prawo przyrody – mówimy o prawie przyrodzonym, które wynika z faktu samych narodzin. A zatem narodziny są objawieniem się człowieka. Ten nowy człowiek otrzymuje po swym narodzeniu imię, które zwykle wybierają dla niego najbliżsi. Dlatego imię, np. u Żydów, bardzo wiele mówi o osobie – także imię Boga: „Jestem, Który Jestem” (por. Wj 3, 14).

Dziś jesteśmy świadkami jakiegoś wielkiego rozchwiania naszej tożsamości, czyli prawdy o tym, co jest istotną treścią rzeczywistości, którą się ze sobą niesie. Przykładem choćby tzw. ideologia gender, która, jak uważam, wyrządza największą krzywdę ludzkości. W ogóle ateistyczni ideolodzy proponują ludziom w Europie marksistowski sposób widzenia świata i człowieka i nikt nie bierze pod uwagę wniosków, do jakich po nieszczęściu II wojny światowej doszli tacy wielcy mężowie stanu, jak Robert Schuman, Alcide de Gasperi czy Konrad Adenauer: że jedyną możliwą formą pokojowego, bezpiecznego dla wszystkich istnienia jest chrześcijaństwo; widzimy to wciąż jeszcze w symbolice flagi UE. Ateistyczną wizję Europy realizowano przez tzw. rewolucję kulturalną 1968 r. we Francji i w innych europejskich krajach, a obecnie czyni się to przez zideologizowanie instytucji europejskich. Tymczasem ludzie prawi, którzy stanowią zdecydowaną większość, nie umieją się obronić, ateistyczna mniejszość zaś ma pieniądze i wpływy. Skutek – europejskie myślenie polityczne ma dziś niewiele wspólnego z prawdą, Europa traci swoją tożsamość, gubi swoje imię – christianitas.

Dlatego też wydaje mi się, że traktowanie naszej konieczności bycia w UE jako prawie dogmatu wiary nie jest rzeczą właściwą. W sytuacji, gdy instytucje i urzędnicy unijni nam ubliżają i wywierają różnego rodzaju naciski, chyba nie musimy wpisywać do Konstytucji RP jako obowiązkowy związku Polski z UE. Jesteśmy wolnym krajem i wolnym narodem i tacy chcemy pozostać. Brexit jest tu bardzo ważnym ostrzeżeniem przed panującymi stosunkami w UE zdominowanej przez Niemców i Francuzów. Zachowajmy swoje imię i tożsamość.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2019-07-03 08:37

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Szarbel – przybytek, w którym Bóg objawia się światu

[ TEMATY ]

św. Charbel

św. Charbel Makhlouf

Agnieszka Bugała

W ogólnopolskim kalendarzu liturgicznym przypada dziś wspomnienie libańskiego świętego Szarbela Machlufa. Ten żyjący w XIX wieku zakonnik i pustelnik obrządku maronickiego jest dziś jednym z najbardziej znanych i czczonych świętych chrześcijańskich na świecie.

Św. Szarbel uważany jest za jednego z największych cudotwórców pośród świętych Kościoła. Zarejestrowano już kilkadziesiąt tysięcy uzdrowień za jego wstawiennictwem, które są czytelnym znakiem Bożej obecności we współczesnym świecie. Co roku do jego grobu, znajdującego się w klasztorze w miejscowości Annaja, przybywa ponad 4 mln pielgrzymów.
CZYTAJ DALEJ

Archidiecezja Częstochowska: Jubileusz Młodych 2025 – w drodze do Rzymu (dzień 1.)

W dniach 28 lipca – 3 sierpnia br., w ramach Roku Świętego 2025, w Rzymie odbędzie się Jubileusz Młodych, czyli ogólnoświatowe spotkanie młodych katolików. Do Świętego Miasta, według szacunków Stolicy Apostolskiej, może przybyć nawet 1 mln osób z ponad 160 krajów świata. Wśród nich są również młodzi z Polski. 27 lipca wczesnym rankiem do Rzymu wyruszyły autokarami dwie grupy z archidiecezji częstochowskiej, a wraz z nimi bp Andrzej Przybylski.

fot.Natanael Brewczyński/Radio Fiat
CZYTAJ DALEJ

84 lata temu o. Kolbe zgłosił się w Auschwitz na śmierć za współwięźnia

2025-07-28 21:29

[ TEMATY ]

franciszkanie

Auschwitz

św. Maksymilian Kolbe

bohater

niemiecki obóz

Franciszek Gajowniczek

Archiwum Ojców Franciszkanów w Niepokalanowie

Nawrócenie, uświęcenie, poświęcenie się Najświętszej Maryi Pannie, ubóstwienie – to kolejne etapy konsekracji wg św. Maksymiliana Marii Kolbego

Nawrócenie, uświęcenie, poświęcenie się Najświętszej Maryi Pannie, ubóstwienie –
to kolejne etapy konsekracji wg św. Maksymiliana Marii Kolbego

29 lipca 1941 r. podczas apelu w niemieckim obozie Auschwitz franciszkanin Maksymilian Kolbe zgodził się dobrowolnie oddać życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka, jednego z dziesięciu skazanych na śmierć głodową w odwecie za ucieczkę Polaka.

Franciszkanin zmarł w bunkrze głodowym 14 sierpnia 1941 r. Został dobity zastrzykiem fenolu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję