Reklama

Wywiady

Bastion chrześcijańskich wartości

Bronimy podstawowych praw i wartości

Czy Polska powoli staje się krajem, w którym katolik to ten gorszy? Kto może wtedy pomóc i interweniować? Z mec. Jerzym Kwaśniewskim, prezesem Instytutu na rzecz Kultury Prawnej „Ordo Iuris”, rozmawia Artur Stelmasiak

Niedziela Ogólnopolska 31/2019, str. 14-15

[ TEMATY ]

Kościół

wiara

Artur Stelmasiak/Niedziela

Mec. Jerzy Kwaśniewski

Mec. Jerzy Kwaśniewski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

ARTUR STELMASIAK: – Ostatnio głośno o „Ordo Iuris” zwłaszcza za sprawą wyrzuconego z IKEA katolika, który nie chciał propagować postulatów LGBT. Jak trafiają do Was tacy ludzie?

MEC. JERZY KWAŚNIEWSKI: – Mamy już swoją renomę. Polacy wiedzą, że mogą liczyć na nasze prawnicze wsparcie i opiekę podczas procesu.

– Co IKEA może teraz zrobić, by do reszty nie stracić swojego wizerunku dobrego pracodawcy?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Rozwiązanie jest proste. Wyrzucony pracownik wraca do pracy z dobrym odszkodowaniem, a IKEA organizuje wewnętrzne szkolenia i zewnętrzne kampanie promujące szacunek dla chrześcijan.

– Ta sprawa i wiele innych prowadzonych przez Was dobitnie wskazują, że „Ordo Iuris” jest potrzebne. Czy instytut zwiększa potencjał?

– Przybieramy na sile, w ostatnim roku udało nam się zwielokrotnić liczbę projektów analitycznych i interwencji procesowych w sprawach rodzinnych. Zatrudniamy prawie dwukrotnie więcej ekspertów niż rok wcześniej. Także nasz budżet się podwoił. Mamy coraz większą liczbę darczyńców, którzy dostrzegają potrzebę naszej działalności. Jako prezes „Ordo Iuris” mogę się tylko cieszyć, że jesteśmy Polakom potrzebni.

– Jaka jest różnica między zwykłymi korporacjami prawniczymi a Instytutem „Ordo Iuris”?

– Jesteśmy konserwatystami, ale pracujemy tak jak duża korporacja prawnicza. Mamy audyty, spotkania, rozprawy, czas pracy koncepcyjnej itd. Różnimy się jednak od innych misją, którą jest obrona najważniejszych wartości. No i o godz. 12 spotykamy się na wspólną modlitwę „Anioł Pański”.

– Modlitwa na szczycie budynku PAST-y przypomina mi czasy Powstania Warszawskiego. Czy nowa siedziba „Ordo Iuris” celowo jest symboliczna?

– Budynek został wybudowany w 1910 r., to przykład architektury nawiązującej do średniowiecznej rycerskiej twierdzy. Kolejna symbolika to historia z 1944 r. Dobrze się czujemy w tym „bastionie”, broniąc chrześcijańskiej cywilizacji przed narastającymi zagrożeniami.

– Bronicie bardzo ważnych dla Polaków wartości, za które niegdyś walczyli powstańcy warszawscy.

– Nie chcę rościć sobie praw do pięknej tradycji Powstania Warszawskiego. Tu raczej należałoby spytać samych powstańców, czy popierają naszą działalność.

– Powstańcy bronili Polski przed dwoma totalitaryzmami. Wy też to robicie, tylko w inny sposób i w innych czasach.

– Powiedziałbym, że występujemy przeciwko temu samemu duchowi, który zrodził te dwa totalitaryzmy. Socjalizm międzynarodowy na Wschodzie i socjalizm narodowy na Zachodzie wyrosły z tego samego pnia, z którego wyrastają obecne zagrożenia dla cywilizacji i kultury łacińskiej.

– Powstańcy walczyli o Polskę i o polskość. Nowi wrogowie też są zagrożeniem dla polskości?

– „Ordo Iuris”, działając w obszarze prawa, broni także tożsamości narodowej Polaków. Przykładem tego może być nasza pomoc prawna dla tych, którzy na własną rękę przeprowadzali dekomunizację pomników, zanim została uchwalona specjalna ustawa. Także nasze działania w obronie uczuć religijnych wpisują się w obronę polskości, bo przecież Kościół katolicki jest wpisany w naszą tożsamość, a obraz Matki Bożej Częstochowskiej jest narodowym symbolem w wymiarach zarówno religijnym, jak i państwowym.

– Jak powstał Instytut na rzecz Kultury Prawnej „Ordo Iuris”?

– W 2012 r. w dużej grupie prawników pojawiła się koncepcja stworzenia konserwatywnego think tanku prawniczego. Na początku zorganizowaliśmy konferencję na UW nt. międzynarodowych aspektów prawnych ochrony życia nienarodzonego. Konferencja okazała się sukcesem i szybko pojawił się pomysł, by powołać fundację, która połączy naszą działalność akademicką z działem interwencji procesowej. W naturalny sposób obecny sędzia Sądu Najwyższego prof. Aleksander Stępkowski powołał część akademicką, a ja część procesową. Dziś częścią akademicką zajmuje się dr Tymoteusz Zych, a częścią procesową – adw. dr Bartosz Lewandowski, który kiedyś był moim aplikantem. „Ordo Iuris” z kanapowej instytucji kilku prawników stał się poważnym głosem w polskiej debacie publicznej. Obecnie instytut to zarówno zespół pracowników, jak i wielki krąg przyjaciół, którzy wspierają nas swoimi ekspertyzami oraz darowiznami.

– Sporo pisałem o sprawie Silje Garmo, która razem ze swoją córeczką uzyskała azyl w RP. Teraz w Skandynawii krąży opinia, że „Ordo Iuris” rozdaje azyle prześladowanym rodzinom. Czy to prawda?

– (Śmiech) To prawda, że była fala zgłoszeń bezpośrednio do nas, musimy je zawsze starannie weryfikować. Nie wszystkie sprawy są tak ewidentnie oczywiste jak sprawa Silje. O tej sprawie jest głośno w całej Europie, bo matka z córką są pierwszymi uchodźcami z Norwegii od czasów II wojny światowej.

– Przed godziną Pan Prezes przyleciał ze Strasburga. Czy tam też potrzebują „Ordo Iuris”?

– W Radzie Europy prezentowaliśmy raport o sprawie Silje Garmo na zaproszenie deputowanych mołdawskiego i ukraińskiego oraz norweskiego pastora. Przyszli do nas posłowie z Holandii, Włoch, Hiszpanii, Francji i Niemiec. Wszyscy znali sprawę Norweżki i byli pełni uznania, że RP udzieliła tej rodzinie ochrony. Obecnie w Europie widzimy zderzenie dwóch systemów opieki nad dziećmi. Na protestanckiej północy ingerencja państwa w sprawy rodzinne jest posunięta zbyt daleko, a w krajach katolickich to rodzice mają pierwszeństwo przed państwem w wychowywaniu dzieci. Na północy państwo wyznacza model wychowawczy i jeżeli rodzice naruszają ten model, to tracą dzieci.

– Czy południowy system opiekuńczo-wychowawczy może wygrać w Europie?

– Teraz mamy krytyczny raport Rady Europy, wyrok Trybunału Praw Człowieka i azyl w Polsce. Obecna dyskusja może się okazać bardzo ważna dla całej Europy, bo za sprawą nagłaśniania takich przypadków udaje się przekonać, że północne systemy opieki nad dziećmi są równoznaczne z łamaniem praw człowieka i rodziny.

– Głos „Ordo Iuris” coraz bardziej słychać nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Czy przełamujecie lewicowy monopol na instytucjonalny lobbing?

– Staramy się. Jesteśmy np. jedyną konserwatywną organizacją z Polski akredytowaną przy ONZ, bo aktywiści proaborcyjni przegapili nasz akces. Teraz przy każdej ważnej dla nas sprawie jesteśmy konsultowani i możemy wysyłać swoje ekspertyzy do ONZ. Poza tym próbujemy eksportować nasz pomysł na prawniczy think tank do innych państw. W ostatnim czasie został zarejestrowany Instytut „Ordo Iuris” w Chorwacji.

– Wróćmy na polskie podwórko. Ostatnio pisałem o Samorządowej Karcie Praw Rodzin. Coraz więcej samorządów ją uchwala. Czy mamy już w Polsce „efekt Trzaskowskiego”?

Reklama

– To oddolna odpowiedź na ideologiczną politykę Warszawy. Spotkaliśmy się w szerokim gronie organizacji prorodzinnych i opracowaliśmy Samorządową Kartę Praw Rodzin, która jest mocnym potwierdzeniem konstytucyjnych zasad i szczególnych praw rodziny. To dokument, który zabezpiecza rodziców i ich dzieci przed coraz bardziej niebezpiecznymi pomysłami lewicowych aktywistów.

– W wielu miejscach ta karta jest uchwalana ponad politycznymi podziałami...

– Rzeczywiście samorządy bardzo pozytywnie podchodzą do Samorządowej Karty Praw Rodzin. Marszałkowie zapraszają nas na spotkania ze starostami powiatów, a starostowie – na spotkania z burmistrzami i wójtami gmin. Najbardziej cieszy fakt, że SKPR bardzo często przyjmowana jest jednogłośnie. Czasami się śmiejemy, że mamy coraz więcej normalnych biało-czerwonych samorządów, a tylko Warszawa pozostaje samotną wyspą w kolorach ideologicznej tęczy.

– Filary działalności „Ordo Iuris” to ochrona życia i rodziny.

– My to określamy językiem prawniczym: stoimy na straży konstytucyjnych praw podstawowych.

– Ale chodzi o to samo?

– Tak. Ochrona życia, rodziny i jeszcze ochrona wolności. Oczywiście, wolności w klasycznym rozumieniu.

– Który z tych filarów jest obecnie w Polsce najmocniej atakowany?

– Od kilku miesięcy mamy frontalny i zaplanowany atak na gwarancje życia rodzinnego. Gdy chodzi o ochronę życia, mamy bardzo złą sytuację ustabilizowania obecnej ustawy aborcyjnej. Ponad tysiąc dzieci jest corocznie zabijanych na koszt polskich podatników. Blokując pełną ochronę życia, rządząca partia niszczy sumienia Polaków, którzy ją wspierają.

– Ale w zakresie obrony rodziny jej przedstawiciele mają zdecydowanie więcej odwagi...

– Trzeba przyznać, że stanęli mocno w obronie rodziny. To widać też na poziomie lokalnym, na którym często bezpartyjni samorządowcy czują wsparcie rządu np. w sprawie Samorządowej Karty Praw Rodzin.

– „Ordo Iuris” dostarcza prawne narzędzia i upowszechnia dostęp do wymiaru sprawiedliwości.

– Prawie codziennie rozsyłamy komunikaty do prasy. Gdy ktoś będzie szukał informacji np. na temat pochówku dzieci nienarodzonych, prawa do życia czy obrony dziecka przed edukacją seksualną według standardów WHO, to znajdzie nasze analizy oraz gotowe pisma. Obok edukacji prowadzimy pomoc prawną na bardzo dużą skalę. To są akty oskarżenia przeciwko urzędnikom, którzy przekroczyli swoje kompetencje, a ostatnio także sprawy obrazy uczuć religijnych. Ogromna praca przy procesach obrońców życia. Corocznie interweniujemy w ponad 600 sprawach.

– Na zakończenie – czego należy życzyć „Ordo Iuris”?

– Z jednej strony może trzeba życzyć, byśmy mieli mniej pracy, bo to oznaczałoby, że zaczęliśmy powszechnie szanować życie i rodzinę. Ale na to się nie zanosi, bo ciągle pojawiają się nowe zagrożenia. Przede wszystkim potrzeba nam wielu zaangażowanych w nasze działania ludzi – prawników, darczyńców i członków Kręgu Przyjaciół „Ordo Iuris”. Wtedy nasza służba przyniesie najlepsze owoce.

2019-07-31 10:15

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tajemnica przylgnięcia

Niedziela Ogólnopolska 18/2017, str. 30

[ TEMATY ]

wiara

fot. Marcin Witan

Był samotny z tym swoim zdumieniem pośród istot, które się nie zdumiewały – wystarczyło im istnieć i przemijać. Człowiek przemijał wraz z nimi na fali zdumień...
Jan Paweł II, „Tryptyk rzymski”

Dwie twarze obok siebie. Tak blisko, że nie do rozdzielenia. Przyglądam się im przeciętnie raz do roku, od trzynastu lat. Twarze Matki i Jej Dziecka. Dorosłego Dziecka, które właśnie zostało zdjęte z krzyża, wprost w Jej ramiona. Jak opisać ten niepozorny fresk na jednej z kolumn wewnątrz bazyliki św. Małgorzaty w Nowym Sączu? Stworzył go nieznany mistrz w XIV wieku. Przez stulecia dzieło sztuki zacierało się, traciło kolory, niknęło, opatrznościowo jednak ocalało z niego to, co najważniejsze, najistotniejsze: dwa Oblicza. Nakreślone czarną kreską na tynku w taki sposób, że ta sama linia wyznacza policzek Matki i policzek Syna. Jakże prosto i sugestywnie pokazana niezgłębiona tajemnica przylgnięcia Kochającej do Kochanego. Widzę czułość, która – jak kapitalnie ujął to Zbigniew Herbert – jest radością dotyku. Dotyku, który nie jest objęciem, jest najdelikatniejszym przytuleniem, nierozłącznym złączeniem, najintymniejszą bliskością. To bliskość Miriam, pełnej łaski, i Jej Syna, krwi z Jej krwi i kości z Jej kości, a zarazem w niepojęty sposób samego Boga, owocu wstrząsającej obietnicy. Boga umęczonego, z twarzą ciężką brzemieniem ludzkich grzechów, opadłymi powiekami, z włosami i brodą w wytartym odcieniu ochry, a może w rdzawej barwie zakrzepłej krwi. Matka nie patrzy na Syna. Spojrzenie jedynego ocalałego na fresku oka, z pozoru otępiałe bólem, jest jednak, według mnie, spojrzeniem w głąb siebie, wejrzeniem w serce, rozpamiętujące zdumiewającą historię wybrania, ufnego „fiat” i przejmującego cierpienia. Nie wiem, kim był człowiek, który siedemset lat temu to wszystko tak namalował. Wiem, że zawdzięczam mu zachwyt – porywające zaproszenie do kontemplacji Tajemnicy Przylgnięcia, ujmująco pięknej. Modlę się za niego, aby zanurzał się w niej na wieczność.

CZYTAJ DALEJ

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

Widowisko „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” w Kalwarii Zebrzydowskiej

2024-03-28 21:51

[ TEMATY ]

koncert pasyjny

Artur Brocki/Mat.prasowy/Pasja

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Ilustracją dla występujących artystów będą fragmenty Misterium Męki Pańskiej odegrane w przepięknej scenerii Dróżek Kalwaryjskich przez braci z klasztoru Ojców Bernardynów i wiernych, którzy zwyczajowo biorą udział w tych corocznych celebracjach na Dróżkach Kalwarii Zebrzydowskiej. Misterium opisuje pojmanie, osądzenie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie Jezusa i jest co roku odgrywane w Wielkim Tygodniu w Kalwarii Zebrzydowskiej, a jego tradycja sięga początków XVII wieku.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję