Ksiądz Dariusz Iwański przeprowadził rodziny z Domowego Kościoła Diecezji Toruńskiej przez trzy spotkania – Nikodema z Jezusem, Samarytanki z Jezusem oraz Oblubieńca i Oblubienicy z Pieśni nad Pieśniami. Dwa pierwsze były zaczerpnięte z Ewangelii św. Jana, która jest ostatnią pasją rekolekcjonisty. Podkreślał, że należy ją czytać symbolicznie, ponieważ wiele słów, takich jak woda czy noc, ma swoje głębsze znaczenie, które zmienia sens tekstu.
Rekolekcje odbyły się w dniach 11-13 marca w parafii Miłosierdzia Bożego na toruńskich Koniuchach. Nauki na temat: Przychodzi człowiek do Jezusa – Dialog wygłosił ks. Iwański, biblista Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu, organizator i przewodnik pielgrzymek do Ziemi Świętej, specjalizujący się w księgach dydaktycznych Starego Testamentu oraz Corpus Paulinum.
Pierwszego dnia rekolekcji uczestnicy mieli okazję wczuć się w postać Nikodema i pochylić nad poszukiwaniem Boga oraz swoim stosunkiem do przestrzegania Jego prawa. Rekolekcjonista zaznaczył, że nie wypełnianie przykazań jest drogą do Zbawienia, ale „zrodzenie się z góry”, czyli przyjęcie Bożej miłości, która jest darmowa; otwarcie na wiarę i łaskę oraz wyzwolenie z aktywizmu.
Reklama
Drugiego dnia ukazał obraz Samarytanki przy studni, która, chcąc uniknąć oceny ze strony ludzi, przyszła czerpać wodę w południe i spotkała tam Jezusa. Ksiądz Iwański wyjaśnił złożoną historię nienawiści między Samarytanami a Żydami, zaakcentował postawę Samarytanki, która, ryzykując oburzeniem społecznym, była otwarta na poszukiwanie prawdy. Wskazał też, że każdy z nas, podobnie jak ona, choć mógł popełnić wiele błędów, zawsze ma możliwość powrotu do źródła wody żywej – Chrystusa, który nieustannie daje człowiekowi drugą szansę.
Temat ostatniego dnia była dla uczestników niespodzianką, a dotyczył oblubieńczej miłości między małżonkami. Ksiądz Dariusz wyjaśnił symbolikę opisu Oblubienicy, zaznaczając, że zachwyt mężczyzny nad ciałem kobiety jest zamysłem Bożym i że w relacji małżeńskiej nie należy zaniedbywać sfery cielesnej. Posługując się metaforami najważniejszej z pieśni biblijnych, rekolekcjonista opowiedział o tym, jak utrzymać zdrowe relacje małżeńskie, zaznaczając m.in. wartość autonomii małżonków i brak wzajemnego uzależnienia od siebie.
Nie wypełnianie przykazań jest drogą do Zbawienia, ale „zrodzenie się z góry”, czyli przyjęcie Bożej miłości, która jest darmowa; otwarcie na wiarę i łaskę oraz wyzwolenie z aktywizmu.
Podziel się cytatem
Umocnienie
Uczestników poruszyło świeże, pogłębione o szerokie konteksty spojrzenie na Pismo Święte, pełna pasji egzegeza Słowa Bożego, inspirujące anegdoty. Wydarzenie obfitowało także w chwile szczególnie umacniające wspólnotę Domowego Kościoła. Przez pierwsze dwa dni gościła ona moderatora rejonowego rejonu Koniuchy ks. kan. Stanisława Adamiaka, który w dniu rozpoczęcia rekolekcji przyjął do DK pilotowany krąg z parafii Matki Bożej Zwycięskiej w Toruniu. Drugiego dnia odprawiona została Droga Krzyżowa, podczas której rozważane były dzieje życia sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, którego 100. rocznica urodzin przypadała 24 marca.
W nawiązaniu do hasła roku duszpasterskiego „Wierzę w Syna Bożego” proponujemy Czytelnikom cykl artykułów prezentujących wspólnoty działające w diecezji toruńskiej. Wspólnota bowiem jest płaszczyzną wzajemnego uczenia się pogłębiania wiary w Jezusa Chrystusa
Od 35 lat wraz z mężem jesteśmy nieprzerwanie we wspólnocie Domowego Kościoła. Ruch ten uświadomił nam, jak powinna wyglądać wspólna droga do Boga małżonków, którzy pragną w pełni korzystać z łaski sakramentu udzielonego im w dniu ślubu. Zrozumieliśmy wartość wspólnej modlitwy, odczuliśmy radość bycia we wspólnocie Kościoła. Ruch stanowił pomoc w trudnościach i wychowaniu w wierze naszych dzieci. Nabraliśmy odwagi do świadczenia o Bogu w trudnych czasach.
Dzisiaj także małżeństwa doświadczają, jak trudno żyć po chrześcijańsku w świecie coraz bardziej wrogim zasadom wiary katolickiej i Kościołowi oraz pokonywać własne słabości i kryzysy. Domowy Kościół jest ruchem świeckich w Kościele, w którym małżeństwa wzajemnie sobie pomagają. Jest gałęzią rodzinną Ruchu Światło-Życie, ruchu posoborowej odnowy Kościoła w Polsce i korzysta z metod pracy międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame. Twórcą DK, który w tym roku obchodził 40-lecie istnienia, jest sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Z ks. Blachnickim ściśle współpracowała niestrudzona organizatorka i opiekunka DK śp. s. Jadwiga Skudro RSCJ, która odpowiadała za jego rozwój i formację małżeństw. Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem.
Wspólnoty Domowego Kościoła realizują program formacyjno-modlitewny w kręgach liczących 4-7 małżeństw. Metodami pracy są tzw. zobowiązania, które, owocując w życiu, stają się darami. Należą do nich stopniowo wprowadzane: regularne czytanie i słuchanie Słowa Bożego, pogłębiona modlitwa osobista, modlitwa małżeńska i rodzinna, systematyczna praca nad doskonaleniem siebie poprzez tzw. regułę życia, dialog małżeński raz w miesiącu (spotkanie męża i żony w obecności Bożej w celu odczytania Bożego planu dla ich małżeństwa i rodziny) oraz udział w spotkaniu kręgu. Formacja DK dokonuje się na 15-dniowych i 4-dniowych oazach rekolekcyjnych oraz tematycznych, które odbywają się w różnych miejscach Polski. W kręgu rodzin może uczestniczyć każde sakramentalne małżeństwo, niezależnie od wieku i poziomu przygotowania religijnego. Praca podstawowa odbywa się w małżeństwie i rodzinie. Na oazy wyjeżdżają całe rodziny, a dzieci bardzo dobrze się na nich czują i mają także swoje zajęcia. Celem ruchu jest kształtowanie duchowości małżeńskiej opartej na łasce sakramentu, a dziecko najlepiej wzrasta w atmosferze wzajemnej miłości rodziców. Krąg rodzin spotyka się raz w miesiącu wraz z księdzem moderatorem w domu jednej z par. Spotkanie składa się z dzielenia się życiem podczas symbolicznego posiłku, modlitwy (dzielenie się Słowem Bożym, Różaniec), dzielenia się osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego oraz wprowadzenia nowego tematu.
Domowy Kościół w diecezji toruńskiej obchodził w tym roku 35-lecie, a jego początki sięgają czasów, gdy Toruń należał jeszcze do diecezji chełmińskiej. W 1978 r. 3 pary z Torunia wyjechały po raz pierwszy na oazę rodzin do Krościenka, zachęcone przez aktywnego uczestnika oaz młodzieżowych Ruchu Światło-Życie, obecnie kapłana ks. Wacława Dokurno. Trzeba dodać, że od początku utwierdzał nas w decyzji wyjazdu ks. Jan Chrapek CSMA, później biskup pomocniczy naszej diecezji, który był aktywnym współpracownikiem ks. Blachnickiego. Małżeństwa, które wróciły z oazy, założyły pierwszy krąg. Obecnie w diecezji toruńskiej jest ponad 50 kręgów (ok. 260 rodzin), które ożywiają życie parafii. Dekretem bp. Andrzeja Suskiego moderatorem diecezjalnym Domowego Kościoła jest ks. Andrzej Jakielski. Parą diecezjalną są Maria i Andrzej Kowalikowie. Posługę pary krajowej pełnią Beata i Tomasz Strużanowscy z Torunia, którzy są również odpowiedzialni za redakcję comiesięcznego wydawnictwa „Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych”. W diecezji toruńskiej ukazuje się także biuletyn DK pt. „Wypłyń na głębię”. Hasło roku formacyjnego 2013/2014 brzmi: „Narodzić się na nowo”.
Zachęcamy do skorzystania z tej wyjątkowej propozycji wzrastania w wierze, najpełniej uwzględniającej też konieczność wypełniania obowiązków stanu małżeńskiego.
Na zakończenie Mszy św. pogrzebowej na placu św. Piotra w Watykanie odbył się obrzęd ostatniego pożegnania zmarłego papieża Franciszka. Ojca Świętego pożegnała diecezja rzymska, której był biskupem, a także zwierzchnicy katolickich Kościołów wschodnich.
„Umiłowani bracia i siostry, powierzmy Bożemu miłosierdziu duszę naszego papieża Franciszka, biskupa Kościoła katolickiego, który utwierdził naszych braci i siostry w wierze w zmartwychwstanie. Módlmy się do Boga Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, aby ocalił go od śmierci i przyjął go do wiekuistego pokoju, a Jego ciało wskrzesił w dniu ostatecznym. Niech Najświętsza Maryja Panna, Królowa Apostołów i Ocalenie ludu rzymskiego, wstawia się u Boga, aby ukazała naszemu Papieżowi oblicze swego błogosławionego Syna i pocieszyła Kościół światłem Jego zmartwychwstania” - wezwał dziekan Kolegium Kardynalskiego kard. Giovanni Battista Re.
Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy…
Święto Miłosierdzia nakazał ustanowić sam Pan Jezus, a 25 lat temu św. Jan Paweł II oficjalnie wpisał je do kalendarza liturgicznego Kościoła powszechnego. Archidiecezja Krakowska przeżywa je jednak już od 40 lat. Dlaczego?
W 1931 roku, w Płocku po raz pierwszy Jezus ukazał się s. Faustynie Kowalskiej. Według zapisków w jej „Dzienniczku”, to wtedy sam Chrystus nakazał ustanowienie Święta Miłosierdzia:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
