Reklama

Niedziela Przemyska

Prorok ze Lwowa

Od śmierci Ojca Wenantego Katarzyńca minęło 101 lat. Czasy, w których przyszło nam żyć, nie odbiegają swoimi problemami od czasów Sługi Bożego. One także mocno wystawiają naszą wiarę na próbę, podobnie jak w czasach Ojca Wenantego.

Niedziela przemyska 18/2022, str. VI

[ TEMATY ]

o. Wenanty Katarzyniec

Nowicjat – Kalwaria Pacławska

Na uroczystości zjechali prowincjałowie i przełożeni z różnych klasztorów Gościem szczególnym był minister generalny o. Carlos Alberto Trovarelli z Rzymu (piąty od lewej)

Na uroczystości zjechali prowincjałowie i przełożeni z różnych klasztorów Gościem szczególnym był minister generalny o. Carlos Alberto Trovarelli z Rzymu (piąty od lewej)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W dniach 30-31 marca w Kalwarii Pacławskiej odbyło się uroczyste zakończenie obchodów 100. rocznicy śmierci Czcigodnego Sługi Bożego Wenantego Katarzyńca. Uroczystości miały charakter międzynarodowy, ponieważ obecni byli bracia z Czech, Słowacji, Bułgarii, Ukrainy, Rzymu i Polski. Gościem szczególnym był minister generalny franciszkanów o. Carlos Alberto Trovarelli z Rzymu. Pierwszy dzień spotkania rozpoczęła modlitwa o pokój. Połączona z symbolicznym gestem wypuszczenia białych gołębi.

Konferencję „Święci odkrywają świętych” opowiadającą o więzach przyjaźni o. Maksymiliana Kolbego i Wenantego Katarzyńca, wygłosił o. prof. Zdzisław Kijas z Rzymu, postulator generalny zakonu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Minister generalny zakonu franciszkanów, o. Carlos Alberto Trovarelli podczas spotkania z klerykami, juniorystami, nowicjuszami, postulantami i ich wyższymi przełożonymi oraz wychowawcami zachęcał m.in. do tego, aby bracia za przykładem o. Wenantego potrafili odkrywać i wypełniać wolę Bożą w rzeczywistości, w której się znajdują; aby się przemieniali według Ewangelii, nawracali i tworzyli nowe relacje; aby stawali się wspólnotą misyjną; aby byli transparentni; aby upodabniali się do Chrystusa; aby nieśli sobie nawzajem i światu nadzieję; aby umierali dla siebie, a żyli dla innych; aby ci, którym służą, bądź dopiero będą posługiwać, powiedzieli kiedyś o nich: „oni nas kochali”.

– Nie świętujemy śmierci Ojca Wenantego, ale jego – jak wierzymy – narodziny dla nieba. Jesteśmy tu po to, aby podziękować Panu Bogu za jego piękne życie, za jego wiarę, nadzieję i miłość. Zachwycamy się tą postacią, jego nauką, a przede wszystkim jego świadectwem – powiedział o. Marian Gołąb, prowincjał franciszkanów z Krakowa, przewodniczący Federacji Europy Środkowo-Wschodniej.

Tę wyjątkową, żywą postać z przełomu XIX i XX wieku przypomnieli również aktorzy teatralni i filmowi z Warszawy, wystawiając w Kalwarii „Transformatio” – jednoaktowy utwór sceniczny z epilogiem, w reżyserii Michała Chorosińskiego.

Reklama

Po oratorium upamiętniającym postać Czcigodnego Sługi Bożego odbyła się uroczysta celebra pod przewodnictwem ministra generalnego zakonu, wieńcząca Dni modlitw o beatyfikację o. Wenantego Katarzyńca oraz zamykająca Rok Jubileuszowy.

W okolicznościowej homilii na zakończenie Roku Jubileuszowego, generał zakonu wskazywał na Czcigodnego Sługę Bożego jako wzór do naśladowania, człowieka, który mocno wierzył w to, czym żył, i chciał przeżywać to w sposób doskonały.

– Ostatnie miesiące to dramatyczne wiadomości napływające do nas z Ukrainy. Tak blisko nas, Rosjanie dopuszczają się zbrodni wojennych na cywilnej ludności. W Poniedziałek Wielkanocny dokonali kilku ataków rakietowych na Lwów, ukochane miasto Wenantego. Nieustannie spieszymy im z pomocą, zarówno parafianom, jak i naszym Braciom na Ukrainie – podkreśla o. Edward Staniukiewicz, opiekun grobu Sługi Bożego Wenantego Katarzyńca. Podczas Roku ojca Wenantego ukazało się kilka poświęconych mu publikacji, między innymi „Prorok ze Lwowa”. Autor, o. Andrzej Sebastian Jasiński, jakby wydobywa charyzmat niedostrzeżonego proroka swojej epoki, który to charyzmat z ogromną mocą ujawnia się po ponad stu latach od jego śmierci. Dochód z jej sprzedaży przeznaczony jest na pomoc lwowskim franciszkanom udzielającym teraz wsparcia uchodźcom z ogarniętej wojną Ukrainy. Ojciec Edward bardzo zachęca do zakupienia książki cegiełki. Cena nie jest wysoka, to tylko 20 zł. Zamówienia, ze swoim adresem zwrotnym, można składać mailowo: wenanty.katarzyniec@gmail.com lub tradycyjną pocztą: Klasztor Franciszkanów, „Prorok ze Lwowa”, 37-743 Kalwaria Pacławska 40. Można również bezpośrednio wpłacić dowolną ofiarę na konto: 16 1240 2568 1111 0010 8489 5481 z dopiskiem „Ukraina”. Za okazane dobro wszystkich Ofiarodawców polecamy modlitwie przy grobie Ojca Wenantego.

Proces beatyfikacyjny Ojca Wenantego na szczeblu diecezjalnym zakończył się w 1951 r. W 2016 r. papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności jego cnót. To wyjątkowy orędownik na czas niepokoju i lęku. Módlmy się zatem gorliwie przez jego wstawiennictwo o ustanie wojny na Ukrainie i nawrócenie Rosji.

2022-04-26 11:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Misja Wenantego trwa

Niedziela przemyska 13/2021, str. IV

[ TEMATY ]

o. Wenanty Katarzyniec

www.wenanty.pl

O. Wenanty Katarzyniec, w tle kościół w Czyszkach, miejsce pracy o. Wenantego

O. Wenanty Katarzyniec, w tle kościół w Czyszkach, miejsce pracy o. Wenantego

Zawsze dostrzegał drugiego człowieka. Jeszcze przed wstąpieniem do zakonu pomagał innym w nauce. Później całował nogi nowicjuszom. Chciał pokazać, jak bardzo Bóg ich kocha, jak pochyla się nad ludzką nędzą, czasem aż do ludzkich nóg. Był chodzącym świadectwem prawdziwej miłości.

Ostatniego dnia marca mija sto lat od śmierci o. Wenantego Katarzyńca. Ale w jego relacji do drugiego człowieka nic się nie zmienia. Dzisiaj, tak jak i dawniej, o. Wenanty rozumie człowieka w jego biedzie, nędzy, osamotnieniu, czasem może depresji i frustracji.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Licheń: 148. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Żeńskich

2024-04-23 19:45

[ TEMATY ]

Licheń

zakonnice

Karol Porwich/Niedziela

Mszą Świętą w bazylice licheńskiej pod przewodnictwem abp. Antonio Guido Filipazzi, nuncujsza apostolskiego w Polsce, 23 kwietnia rozpoczęło się 148. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Żeńskich. W obradach bierze udział ponad 160 sióstr: przełożonych prowincjalnych i generalnych z około stu żeńskich zgromadzeń zakonnych posługujących w Polsce.

Podczas Eucharystii modlono się w intencjach Ojca Świętego i Kościoła w Polsce. 23 kwietnia to uroczystość św. Wojciecha, patrona Polski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję