Inspirowane myślą św. Jana Pawła II wydarzenie gromadzi młodych twórców z niepełnosprawnościami oraz tych, którzy na co dzień zajmują się kulturą i sztuką.
W parafii św. Anny w Łodzi przez trzy weekendy października odbywa się II Festiwal Sztuki Młodych Niepełnosprawnych „Krajobraz Serca”, który powstał z myślą o pokazaniu talentów młodych artystów z niepełnosprawnościami. Organizatorzy zachęceni słowami papieża Polaka, że „dłonie są krajobrazem serca”, już po raz drugi zorganizowali festiwal, aby młodzież mogła podzielić się swoją kreatywnością i twórczością. Już 8 października odbyło się pierwsze spotkanie konkursowe dla dzieci w kategorii wokalnej, podczas której mali artyści prezentowali swoje wykonania różnorodnych utworów. W czasie drugiego konkursu uczestnicy współzawodniczyli w kategorii literatura i sztuki piękne. Ostatni konkurs odbędzie się 23 października i wówczas hasłem przewodnim będzie teatr. Jednakże bogaty program festiwalu pozwala zaangażować się młodym ludziom w warsztaty prowadzone przez zawodowych artystów, pracowników Przedszkola i Żłobka św. Anny w Łodzi oraz Świetlicy Środowiskowej „Tratwa”. Jest to nie tylko czas integracji, ale także nabycia wiedzy z form literackich czy plastycznych. Festiwal to moment na pokazy prezentowane przez grupy wokalne, taneczne, muzyczne czy sportowe, które młodzi twórcy przygotowują przez wiele tygodni, wkładając w przygotowania wiele wysiłku. Każdy weekend II Festiwalu Sztuki Młodych Niepełnosprawnych „Krajobraz Serca” kończy się koncertem, a w tym roku organizatorzy zaprosili m.in. Zbigniewa Maciasa, zespół Trubadurzy i Eleni.
Wydarzenie ma na celu aktywizować kolejne pokolenia do dzielenia się swoimi umiejętnościami. – Podczas warsztatów i spotkań konkursowych uczestnicy mogą wymieniać się doświadczeniami i uczyć od siebie nawzajem, co przynosi owoce w postaci niepowtarzalnych i poruszających dzieł. Chcemy, by najbardziej utalentowani uczestnicy dalej rozwijali swoje szczególne zdolności. Dlatego autorzy wyróżniających się prac otrzymają nagrody, które umożliwią im dalsze realizowanie swoich pasji – podkreśla ks. Piotr Turek, proboszcz parafii św. Anny.
Festiwal jest owocem pracy Fundacji „Integracja JPII”, która na co dzień zajmuje się pomocą dzieciom z niepełnosprawnościami oraz tym pochodzącym z najuboższych rodzin. Poprzez działalność charytatywną organizuje coroczne spotkania integracyjne z okazji Dnia Dziecka i Mikołajek w łódzkiej Atlas Arenie dla tysięcy dzieci z województwa łódzkiego. Funkcjonowanie fundacji pozwala także na dofinansowanie dziecięcej edukacji i wypoczynku. Patronat nad wydarzeniem objął Tygodnik Katolicki Niedziela.
Nawet w dobie pandemii stać nas na realną, a nie iluzoryczną pomoc rodzinom niepełnosprawnych dzieci, które często żyją na skraju ubóstwa. Podniesienie kwoty zasiłku pielęgnacyjnego, umożliwienie rodzicom-opiekunom podjęcia legalnej pracy oraz dofinansowanie hospicjów perinatalnych i kampania informacyjna na ich temat – to gotowe rozwiązania zawarte w raporcie nt. skrajnego ubóstwa wśród dzieci z niepełnosprawnością.
Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka przygotowało raport nt. skrajnego ubóstwa wśród dzieci z niepełnosprawnością. Zawiera on propozycje rozwiązań, które mogą pomóc wielu rodzinom, żyjącym na skraju ubóstwa, wyrwać się z kręgu niezawinionej biedy. Stowarzyszenie wysyła raport do prezydenta, premiera, posłów, senatorów, marszałków sejmu i senatu, ministra finansów, ministra pracy i polityki społecznej, pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych i innych osób, które mają wpływ na politykę społeczną państwa.
Podziel się cytatem
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
