Po drugie, klucz jest symbolem zaufania. Ten, kto ma klucz, jest osobą zaufaną w oczach tego, który klucz mu przekazał. Nie dajemy klucza do naszego domu komuś, kto może roztrwonić nasz majątek, ukraść coś lub przekazać klucz innym, nieupoważnionym osobom.

Po trzecie, posiadanie klucza zobowiązuje do odpowiedzialności. Ten, kto dostał klucz, otrzymał władzę i cieszy się zaufaniem, a zatem człowiek ten zobowiązany jest do odpowiedzialnego otwierania i zamykania budynku, nad którym sprawuje władzę.

Pan Bóg przekazuje władzę i dzieli się nią z człowiekiem. Już w Księdze Rodzaju powiedział do pierwszych ludzi: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 28). W historii zbawienia szczególną władzę od Boga otrzymali król Dawid i jego potomkowie, a przede wszystkim św. Piotr.

W dzisiejszym czytaniu z Księgi Izajasza znajdują się słowa bardzo podobne do tych, które Jezus wypowiedział do św. Piotra. To pokazuje jedność Starego i Nowego Testamentu. U Izajasza czytamy: „Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on (Eliakim) otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy”. W Ewangelii zaś czytamy słowa, które Chrystus skierował do Piotra: „(...) tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. W pierwszym przypadku jest mowa o przekazaniu klucza domu króla Dawida, czyli jego królestwa. W drugim – chodzi o klucze Kościoła, nad którym w imieniu Jezusa czuwa każdy papież.

Do dzisiaj symbolem Stolicy Apostolskiej są klucze św. Piotra: złoty i srebrny. Pierwszy klucz symbolizuje władzę duchową, drugi – władzę świecką. Złoty klucz jest zatem symbolem władzy odpuszczania i otwierania, a srebrny – władzy związywania i zamykania. Uchwyty kluczy skierowane są ku dołowi, bo papież trzyma je w rękach.

Bardzo wymowne są słowa Chrystusa z ostatniej księgi Biblii – Apokalipsy św. Jana: „Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i Żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani” (Ap 1, 17-18). To Jezus jest Tym, który ma najwyższą i ostateczną władzę.

Posiadaczem klucza od Pana Boga w sposób szczególny jest papież, ale każdy z nas także dostaje klucz – klucz wolnej woli. Każdy z nas zatem, używając tego klucza, może się otworzyć na Boga lub zamknąć przed Nim. Ważna jest zatem odpowiedź człowieka na to zaufanie Pana Boga. On dał człowiekowi wolną wolę i to człowiek ma klucz do swojego życia. To od człowieka zależy, jak ten klucz wykorzysta.