Ks. Robert Gołębiowski: Przypomnijmy najpierw krótko historię parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Rurzycy.

Ks. Adam Kurasz: Oficjalnie parafia została erygowana 31 grudnia 1986 r., kiedy to z sąsiedniej parafii Borzysławiec oddzielono Rurzycę z kościołem oraz Kliniska Wielkie, które stanęły przed zadaniem budowy świątyni. W tym miejscu pragnę podziękować poprzednikom m.in.: śp. ks. Józefowi Walewiczowi, śp. ks. Krzysztofowi Goławskiemu, śp. ks. Markowi Kosińskiemu, ks. Modestowi Markiewiczowi, ks. Jerzemu Brocławikowi, ks. Janowi Jermakowi. Wielką rolę odegrał Jerzy Kowalski, który z ogromną determinacją postarał się o działkę, gdzie znajdował się dawny cmentarz poewangelicki i na której rozpoczęła się budowa kościoła, ukończona w 1998 r. Duży wkład wniósł także śp. Adam Gołos, miejscowy artysta specjalizujący się w sztuce drewnianej. Równocześnie wybudowano także dom parafialny. Parafianie w Rurzycy to dawni Zaburzanie, natomiast Kliniska jest zróżnicowana pod względem migracyjnym. Obecnie parafia liczy 2470 osób.

Wielką wartością duchową jest obecność relikwii św. Jana Pawła II i św. Siostry Faustyny Kowalskiej.

Tak, oczywiście i jest to wspaniały dar dla naszej wspólnoty. Hołd i cześć dla papieża jest powszechnie znany i było dla nas zaszczytem, że mogliśmy z rąk kard. Stanisława Dziwisza odebrać relikwię z cząstką krwi papieża. Mamy również kolejne relikwie papieża – Polaka, które kilka miesięcy temu za pośrednictwem abp. Andrzeja Dzięgi otrzymaliśmy od abp. Mieczysława Mokrzyckiego z Lwowa i znajdują się w kościele w Rurzycy. Muszę z radością podkreślić żywy kult Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny. Wiele naszych rodzin w Godzinie Miłosierdzia w swoich domach codziennie odmawia Koronkę, a w kościołach popieramy to szczególnym odniesieniem do Orędzia o Bożym Miłosierdziu. Świadectwo tak żywej wiary zostało przedstawione w Łagiewnikach, co przyniosło owoc w postaci przekazania relikwii I stopnia. Bardzo cenię inicjatywę całonocnej adoracji Najświętszego Sakramentu z I piątku na I sobotę miesiąca w Rurzycy. Piękną tradycją jest organizowana w czasie rekolekcji szkolnych piesza pielgrzymka z Klinisk do Sanktuarium Dzieci Fatimskich.

Symbolem Maryjności parafii są oddane niedawno do kultu kapliczki Matki Bożej przy kościołach w Rurzycy i Kliniskach.

Nasza parafia oddana jest Maryi Niepokalanej, a wierni z Rurzycy przywieźli ze sobą po wojnie głęboką cześć dla Maryi. Postanowiliśmy więc wybudować dwie kapliczki. Zarówno ta w Rurzycy, jak i w Kliniskach stylizowane są na obraz tamtejszych świątyń. W Rurzycy podmurówka jest z kamienia, a później dostrzegamy starą niemiecką cegłę, którą zdobyliśmy podczas remontu prezbiterium i kościoła. Znamienny jest napis umieszczony na cokole z dedykacją mówiącą o św. Ottonie z racji zbliżającego się jubileuszu jako wotum wdzięczności za dar ewangelizacji.

Tutejsza parafia znana jest z wielu budujących inicjatyw duszpasterskich, ale przede wszystkim materialnych.

Przyświeca mi zawsze zasada, aby uczynić Kościół przyjazny dla wszystkich tak, aby podkreślać wymiar wspólnotowy i pokoleniowy. Temu celowi służy chociażby plac przed wejściem, gdzie w lecie mamy z małymi dziećmi w wózkach mogą spokojnie uczestniczyć we Mszy św. oraz zmiana balustrady na chórze z drewnianej na szklaną. Wymieniliśmy witraże, na których umieszczono Maryję – patronkę kościoła w Rurzycy wraz z ukazaniem tego kościoła, następnie bł. Michała Kozala i kościół w Kliniskach. W prezbiterium znajdował się obok tabernakulum i tryptyku żółty alabaster. Podczas remontu dodaliśmy formę złotego prostokąta, a nade wszystko ogromny krzyż Jezusa Chrystusa jako Kapłana – Ofiarnika, bez ran na rękach i Króla – w szatach kapłańskich i królewskich. Obraz patrona kościoła bł. M. Kozala umieszczony jest w przedsionku, a postaci św. Izydora i św. Huberta w prezbiterium. Nowy obraz Jezusa wzorowany jest na wizerunek kopii z Płocka wręczony Janowi Pawłowi II. Łączy się ten obraz z obrazem NMP Nieustającej Pomocy, co podkreślają inskrypcje: Boże Miłosierdzie oraz Matko Kościoła.

W tym roku wygraliśmy konkurs „Drewno jest z lasu”, dzięki czemu powstał nowy konfesjonał. Na chórze pojawiło się dziesięć nowych ławek, na dole wyszlifowano podesty pod ławkami z ich renowacją i oczywiście odmalowaliśmy ściany kościoła. Wymieniliśmy również oświetlenie na ledowe. Jest też nowa stylizowana w drewnie Droga Krzyżowa, a poprzednia wraz ze starym konfesjonałem i oświetleniem ofiarowane zostały do kościoła w Czarnej Łące. W prezbiterium mamy także nowe wszystkie sedilla. W kościele w Rurzycy mając mało miejsca zbudowaliśmy drugi stały zamykany konfesjonał i daliśmy przestrzeń do skupienia i spokojnego celebrowania sakramentu pokuty.

Podziwiać należy ogrom dokonań, ale rodzi się jeszcze pytanie o to, jakie są najbliższe plany?

W kościele w Rurzycy znajduje się duży obraz Jezusa Miłosiernego i mały obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Aby wyrównać proporcje zamówiłem złotą antyramę i tam umieściliśmy przed odpustem 8 grudnia obraz Maryi, a podczas Sumy odpustowej powiesiliśmy ufundowaną złotą różę, różaniec św. Jana Pawła II oraz wota maryjne. Największym pragnieniem jest generalny remont funkcjonujących organów z wymianą piszczałek, ale jest to jednak spory wysiłek finansowy, o który będziemy zabiegać. Chciałbym również dokończyć szlifowania posadzki oraz położenie chodnika wokół kościoła w Kliniskach, a także zadbać o infrastrukturę zieloną na całym placu kościelnym. W tym miejscu pragnę z głębi serca podziękować moim wspaniałym parafianom za ich hart ducha i pełną ofiarności pomoc i zaangażowanie. Bez tej postawy i wiary niczego byśmy nie dokonali.