Reklama

Niedziela Podlaska

Pamięć o Powstaniu Styczniowym

W Centrum Dialogu Kultur w Węgrowie odbyła się uroczystość podsumowania obchodów Roku Powstania Styczniowego na terenie powiatu węgrowskiego. Podczas wydarzenia zostały wręczone podziękowania osobom oraz instytucjom, które zaangażowały się w upamiętnienie tego ważnego wydarzenia historycznego.

Niedziela podlaska 11/2024, str. IV-V

[ TEMATY ]

Węgrów

Archiwum Powiatu Węgrowskiego

Spotkanie miało miejsce w Sali „Wirydarz”

Spotkanie miało miejsce w Sali „Wirydarz”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Powstanie Styczniowe na ziemiach węgrowskich było jednym z największych w Polsce. Bitwa pod Węgrowem, która miała miejsce 2 lutego 1863 r. jest określana jako Polskie Termopile, co znalazło wyraz w twórczości polskich poetów takich jak Maria Konopnicka czy Cyprian Kamil Norwid.

Powołanie komitetu

Z tego względu w ubiegłym roku został powołany Komitet ds. obchodów 160. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego, którego przewodniczącym został Roman Postek, wybitny historyk i znawca tego zagadnienia. W skład komitetu weszli przedstawiciele szkół, samorządów, organizacji pozarządowych, ośrodków kultury. Każda z nich na przestrzeni minionych 12 miesięcy zorganizowała cykl wydarzeń, które miały na celu przypominanie tego wielkiego niepodległościowego zrywu, a także edukowanie, zwłaszcza młodego pokolenia. Odbyły się wystawy, pokazy, prelekcje, rekonstrukcje historyczne, wydawnictwa, odsłonięcia pomników, manewry klas mundurowych oraz inne wydarzenia we wszystkich gminach na terenie powiatu węgrowskiego. Jednym z istotniejszych wydarzeń, było odsłonięcie na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie tablicy upamiętniającej Bitwę pod Węgrowem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Stowarzyszenie Klasztor Węgrów – Centrum Dialogu Kultur w ramach obchodów w ubiegłym roku przygotowało wystawę „Polskie Termopile”, która była prezentowana w węgrowskim klasztorze, a także w Senacie RP oraz w szkołach na terenie powiatu węgrowskiego.

Podsumowująca konferencja

Podsumowaniem obchodów 160. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego była konferencja, podczas której zostały zaprezentowane wszystkie wydarzenia. Na spotkaniu obecny był Tadeusz Syka, reżyser filmu Powstaniec 1863, który w lutym wszedł do kin. Film opowiada m.in. o ks. Stanisławie Brzósce, który został zamordowany na rynku w Sokołowie Podlaskim. Reżyser w swoim niezwykle barwnym wystąpieniu przybliżył fakty dotyczące powstania produkcji filmowej opowiadającej o losach księdza Brzóski. Przewodniczący Komitetu ds. obchodów Powstania Styczniowego Roman Postek w prelekcji ukazał przyczyny i przebieg Powstania Styczniowego. Mówił, że „w działania wojenne zaangażowanych było po kilka tysięcy ludzi z obu stron. Odwaga powstańców, ich heroiczne poświęcenie za sprawę wolności sprawiły, że na zachodzie Europy ten spontaniczny zryw całego narodu zaczęto postrzegać jako uniwersalny symbol walki z despotyzmem. Okazane przez powstańców męstwo, brawura, poświęcenie posunięte do ofiary złożonej z własnego życia znalazło żywy oddźwięk w literaturze i sztuce. Sformułowane przez francuskiego poetę Augusta Henri Barbiera porównanie uczestników bitwy węgrowskiej do Spartan walczących do ostatka pod Termopilami za wolność Grecji stało się najwyższym uhonorowaniem męstwa Polaków. Bitwa była wielokrotnie przedstawiana w grafikach powielanych w gazetach niemieckich, austriackich, francuskich, angielskich, a nawet szwedzkich. Męstwo i determinacja, które doceniali także historycy rosyjscy, były cechami typowymi dla powstańców. Oddziały partyzanckie – słabo uzbrojone, wymęczone ciągłymi marszami, atakowane nieustannie przez wroga, rozpraszane – odtwarzały się znowu i wytrwale kontynuowały swą walkę w oczekiwaniu na obiecywaną interwencję mocarstw zachodnich. Podobny upór wykazali w latach 1917-18 mieszkańcy Węgrowa i okolic podczas budowy pomnika poległych w bitwie 3 II 1863 r. Ręczny transport olbrzymiego głazu – głównego elementu mauzoleum – trwał ponad 8 miesięcy, a uczestnictwo w tej mozolnej harówce było zaszczytem, na który trzeba było czekać w długiej kolejce. Czy trzeba więcej dowodów żywej, pełnej czci pamięci dla bohaterów?” Podczas wydarzenia prezentowana była wystawa „Polskie Termopile”, która jest efektem kilkuletnich badań nt. wydarzeń związanych z walkami i nad innymi aspektami powstania 1863 r. na terenie powiatu węgrowskiego oraz powiatów ościennych. Centrum Dialogu Kultur w Węgrowie zaprasza do swojej siedziby w klasztorze poreformackim, gdzie osoby zainteresowanie historią powstania mogą bezpłatnie otrzymać katalog wystawy „Węgrów 1863 – Polskie Termopile”.

Reklama

Szczególne podziękowania

W uznaniu wkładu wniesionego w upamiętnienie bohaterstwa walczących w tym największym w XIX wieku polskim zrywie niepodległościowym, przewodniczący Rady Powiatu Leszek Redosz i wicestarosta węgrowski Marek Renik wręczyli podziękowania osobom, szczególnie zaangażowanym w upamiętnienie 160. rocznicy Powstania Styczniowego w powiecie węgrowskim. Byli to: Maria Koc – poseł na Sejm RP, Maciej Górski – senator RP, ks. Romuald Kosk – proboszcz parafii poklasztornej, ks. Leszek Gardziński – dziekan dekanatu węgrowskiego, ks. Waldemar Górski – proboszcz parafii rzymskokatolickiej św. Michała Archanioła w Starejwsi, Roman Postek – prezes LOT „Wielki Gościniec Litewski”, Bogusław Szymański – wójt gminy Liw, Bogdan Doliński – wójt gminy Grębków, Tadeusz Okulus – wójt gminy Miedzna, Robert Gołaszewski – burmistrz Łochowa, Paweł Marchela – burmistrz Węgrowa, Zbigniew Kłusek – wójt gminy Stoczek, Waldemar Cyran – wójt gminy Sadowne, Emil Wąsowski – wójt gminy Wierzbno, Marek Sobisz – dyrektor CDK w Węgrowie, Łukasz Komorowski – radny Rady Powiatu Węgrowskiego, Artur Lis – dyrektor MiGOK Łochów, członek Zarządu Powiatu, Roman Kuzeylak, Eliza Czapska – dyrektor Muzeum Zbrojowni na Zamku w Liwie, Ewa Dmowska – dyrektor I LO im. A. Mickiewicza w Węgrowie, Sławomir Ryszawa – dyrektor ZSP w Sadownem, Joanna Gołębiewska-Kokoszka – dyrektor ZSP im. J. Kochanowskiego w Węgrowie, Agnieszka Ludwin – dyrektor ZSP w Łochowie, Maria Pełka – dyrektor ZSP w Ostrówku, Hanna Kasperowicz – dyrektor SOSzW w Węgrowie, Gabriela Strąk – prezes Stowarzyszenia SPONIA Węgrów, Mariusz Dobijański – dyrektor MOW w Jaworku, Tadeusz Danaj – dyrektor NLO w Stoczku, Agnieszka Krawczykowska – dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 im. Jana Pawła II w Węgrowie, Teresa Święcicka – dyrektor SP nr 1 im. Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie, Małgorzata Rospara – dyrektor MBP im. A. Cieszkowskiego w Węgrowie, Bożena Kosiorek – kierownik GBP w Węgrowie, Adrian Majewski – prezes Fundacji Wengroove, dh Ariel Świątek – komendant Hufca ZHP Doliny Liwca im. Edmunda Zarzyckiego w Węgrowie, Beata Koc – kierownik GBP w Miedznie, Dorota Kuczyńska – dyrektor Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Miedznie, Jolanta Lipka – dyrektor Zespołu Oświatowego w Grygrowie, Wanda Miszczak – dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej w Grębkowie, Alicja Roguska – kierownik Gminnej Biblioteki Publicznej w Wierzbnie, Elżbieta Skarżyńska – dyrektor Szkoły Podstawowej w Wierzbnie, Ewa Piesak – dyrektor Samorządowej Szkoły Podstawowej im. Powstańców Styczniowych w Ruchnie wraz z całą społecznością szkolną, Monika Jaczewska – dyrektor Gminnej Biblioteki w Liwie, Ryszard Sakowski, Sławomir Akonom, Ewa Piórkowska – dyrektor GOK w Sadownem, Katarzyna Zabadała – dyrektor WOK w Węgrowie, Agnieszka Zarzycka – prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Węgrowskiej, Wiesław Gromek, Mateusz Majewski – GWiO, Stanisław Jastrzębski – Tygodnik Siedlecki, Janina Czerwińska – Kurier W, Sławomir Chyliński – Info Sadowne.

Niezwykle ważne jest pokazywanie polskiej historii i angażowanie różnych środowisk we wspólnym kultywowaniu dziedzictwa. Takie interdyscyplinarne inicjatywy wnoszą ważną cegiełkę w budowaniu tożsamości patriotycznej młodego pokolenia.

2024-03-13 08:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ogólnopolska inauguracja

Niedziela podlaska 38/2023, str. I

[ TEMATY ]

Węgrów

Ks. Marcin Gołębiewski/Niedziela

Biskup poświęcił nowo otwarty budynek ośrodka

Biskup poświęcił nowo otwarty budynek ośrodka

W poniedziałek 4 września bp Piotr Sawczuk przewodniczył uroczystej Mszy św. w węgrowskiej bazylice inaugurującej nowy rok szkolny.

Przybyłych gości powitał dziekan węgrowski ks. prał. Leszek Gardziński. W homilii biskup ukazał Chrystusa jako wspaniałego pedagoga, którego bardzo interesuje życie szkolne. Każdego dnia wspomaga i doradza, ponieważ kocha. Przypomniał, że wszyscy jesteśmy uczniami Chrystusa: nie tylko wychowankowie, ale również nauczyciele, rodzice, księża i biskupi. – Prosimy, aby Jego błogosławieństwo towarzyszyło wam w tym roku, byście postąpili we wszechstronnym rozwoju i dobrze wykorzystali dany wam czas. Modlimy się również o to, by szkoła, do której chodzicie, jak najskuteczniej w tym wam pomagała – powiedział biskup. Jednym z zadań, jakie stoją przed szkołą, jest przygotowanie uczniów do życia, szczególnie do życia w Polsce. – Polska leży w Europie, stanowi jej cząstkę, ale nie może się w niej rozpłynąć. Ojczyzna jest naszą wspólną matką, która ma chrześcijańskie korzenie, która ma swoją wspaniałą historię, swoich wielkich synów, której wolność trzeba było okupić krwią wielu rodaków, która dzisiaj ma w końcu szansę być krajem sprawiedliwym i dostatnim – podkreślił biskup.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Francja: siedmiu biskupów pielgrzymuje w intencji powołań

2024-04-29 17:49

[ TEMATY ]

episkopat

Francja

Episkopat Flickr

Biskupi siedmiu francuskich diecezji należących do metropolii Reims rozpoczęli dziś pięciodniową pieszą pielgrzymkę w intencji powołań. Każdy z nich przemierzy terytorium własnej diecezji. W sobotę wszyscy spotkają się w Reims na metropolitalnym dniu powołań.

Biskupi wyszli z różnych miejsc. Abp Éric de Moulins-Beaufort, który jest metropolitą Reims a zarazem przewodniczącym Episkopatu Francji, rozpoczął pielgrzymowanie na granicy z Belgią. Po drodze zatrzyma się u klarysek i karmelitanek, a także w sanktuarium maryjnym w Neuvizy. Liczy, że na trasie pielgrzymki dołączą do niego wierni z poszczególnych parafii. W ten sposób pielgrzymka będzie też okazją dla biskupów, aby spotkać się z mieszkańcami ich diecezji - tłumaczy Bénédicte Cousin, rzecznik archidiecezji Reims. Jednakże głównym celem tej bezprecedensowej inicjatywy jest uwrażliwienie wszystkich wiernych na modlitwę o nowych kapłanów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję