WPolsce sezon na rabarbar trwa od kwietnia przez całą wiosnę i lato.
Zalety
Częścią jadalną są ogonki liściowe o czerwonym, różowym lub zielonym zabarwieniu. Sto gramów tego warzywa zawiera zaledwie ok. 15 kcal. W tej samej porcji znajduje się znikoma ilość tłuszczu – 0,1 g oraz 0,5 g białka. Spożycie tej ilości rabarbaru dostarczy 4,6 g węglowodanów, z czego 70% stanowi błonnik pokarmowy. Warzywo to w 90% składa się z wody, co ułatwia zapełnienie żołądka i w połączeniu z niską wartością energetyczną idealnie sprawdzi się w diecie redukcyjnej. Dzięki dużej zawartości błonnika pokarmowego rabarbar usprawnia pracę jelit oraz pomaga w usuwaniu zalegających w organizmie toksyn. Czerwona część ogonków liściowych obfituje w witaminę A. Warzywo to dostarcza również witamin: C, E, K, B1, B2, B6 oraz kwasu foliowego. Ponadto zawiera: magnez, wapń, potas, żelazo oraz śladowe ilości cynku, manganu oraz jodu.
Korzenie oraz łodygi rabarbaru są bogate w hydroksystilbeny – związki wykazujące się działaniem antynowotworowym. Zawierają także polifenole, których ilość w ogonkach oraz korzeniach jest zbliżona. W łodygach znajdują się pochodne kwercetyny, która jest dobrym przeciwutleniaczem oraz wykazuje działanie przeciwnowotworowe. Rabarbar zawiera też antrachinony – substancje wykazujące działanie przeczyszczające oraz przeciwzapalne.
Przeciwwskazania
Rabarbar zawiera kwas szczawiowy. W 100 g produktu znajduje się 570-1900 mg szczawianów, najwięcej w liściach. Nadmierna podaż tych związków może powodować tworzenie się kamieni nerkowych, co zwiększa ryzyko niewydolności nerek. Z uwagi na to rabarbaru powinny unikać osoby z kamicą szczawianową, dną moczanową oraz osteoporozą. Warzywo to nie jest zalecane również dzieciom oraz kobietom w ciąży, gdyż kwas szczawiowy może niekorzystnie działać na kości i zęby. Ze względu na działanie przeczyszczające nie jest też zalecany kobietom karmiącym, gdyż przedostając się do mleka, może powodować biegunki u dziecka. Rabarbar może też podrażniać przewód pokarmowy, dlatego nie jest zalecany osobom z jego schorzeniami.
Jest jednak sposób na obniżenie zawartości szczawianów w rabarbarze: związki te ulegają rozkładowi w wysokiej temperaturze. W tym celu zaleca się spożywanie rabarbaru gotowanego, np. kompotu, lub pieczonego, np. ciasta. Jeśli spożywamy produkty bogate w kwas szczawiowy, warto zwiększyć podaż wapnia, aby zrównoważyć niekorzystne działanie szczawianów.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Kto śpiewa, dwa razy się modli – to zdanie przypisywane św. Augustynowi dziś zyskuje nowe znaczenie. Najnowsze badania z Kanady pokazują, że muzyka – a zwłaszcza sakralna – może realnie wspierać zdrowie mózgu i zmniejszać ryzyko chorób takich jak Alzheimer.
Podziel się cytatem
– wyjaśnia dr Kathlyn Gan, neurobiolog z Uniwersytetu w Toronto, cytowana przez „The B.C. Catholic”
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
