SCHIZMA Oskarżony o schizmę abp Carlo Maria Vigano został ekskomunikowany. O fakcie poinformowała Dykasteria Nauki Wiary. Powodem zaciągnięcia przez byłego nuncjusza apostolskiego w USA ekskomuniki latae sententiae jest nieuznawanie przez niego legalności obecnego papieża i nauczania Soboru Watykańskiego II. 4 lipca zebrał się Kongres Dykasterii Nauki Wiary, aby zakończyć pozasądowy proces karny z kan. 1720 Kodeksu prawa kanonicznego przeciwko abp. Vigano „oskarżonemu o zastrzeżone przestępstwo schizmy”. „Znane są jego publiczne wypowiedzi, z których wynika odmowa uznania i podporządkowania się papieżowi, komunii z członkami Kościoła, którzy są mu poddani, a także prawowitości i nauczycielskiego autorytetu Soboru Watykańskiego II. W wyniku procesu karnego Vigano został uznany za winnego zastrzeżonego przestępstwa schizmy. Dykasteria ogłosiła ekskomunikę latae sententiae z kan. 1364 § 1 KPK” – czytamy w komunikacie. Decyzję przekazano arcybiskupowi 5 lipca. „To, co przypisuje mi się jako winę, jest zapisane w dokumentach, potwierdzając wiarę katolicką, którą wyznaję w całości” – napisał Vigano, a proces nazwał farsą. Niewątpliwie farsą można nazwać wcześniejsze ruchy arcybiskupa – rzucane poważne oskarżenia i ukrywanie się przed opinią publiczną. Można powiedzieć, że i tak z próbami zdyscyplinowania go zwlekano zbyt długo.
Szykuje się najdłuższa pielgrzymka papieża
Reklama
DO AZJI Watykan opublikował program wrześniowej pielgrzymki Franciszka do Azji (2-13 września). Będzie to najdłuższa podróż pontyfikatu, podczas której Ojciec Święty odwiedzi: Indonezję, Papuę-Nową Gwineę, Timor Wschodni i Singapur. W czasie swej podróży papież wygłosi jedenaście przemówień i cztery homilie. W każdym z odwiedzanych krajów Franciszek odprawi Mszę św., spotka się z duchowieństwem i młodzieżą oraz pozna charakterystyczne dla danego miejsca dzieła charytatywne. W odniesieniu do kłopotów zdrowotnych papieża przewidywano, że jeżeli jeszcze będzie pielgrzymował, to będą to podróże krótkie, niewymagające, raczej do krajów europejskich. Franciszek zaskakuje po raz kolejny, wybierając się na kilka dni na drugi koniec świata.
UKGK ZLIKWIDOWANY Na terytoriach tymczasowo okupowanych przez Rosję Ukraiński Kościół Greckokatolicki (UKGK) został praktycznie zlikwidowany, nie ma tam ani jednego księdza katolickiego, a duchowieństwo jest represjonowane. Poinformował o tym arcybiskup większy kijowsko-halicki Światosław Szewczuk w wywiadzie dla ukraińskiej agencji informacyjnej Ukrinform. „Nasz Kościół został zlikwidowany na okupowanych terytoriach. W szczególności przez tzw. akty państwowe. Na przykład stało się to w okupowanej części regionu Zaporoża. Instytucje służby społecznej naszego Kościoła są tam również zakazane – np. Caritas Ukraina lub taka wspólnota katolickich mężczyzn jak Rycerze Kolumba. Dziś na okupowanych terytoriach praktycznie nie ma katolickiego księdza – ani greckokatolickiego, ani rzymskokatolickiego” – powiedział zwierzchnik UKGK. W ten sposób Rosja realizuje ideę „Trzeciego Rzymu” i wprowadza własną kanoniczną jurysdykcję.
Papież o chorobach demokracji
KRYZYS Na potrzebę chrześcijańskiego i ewangelicznego odczytania zjawisk społecznych, co stanowi przestrogę dla całej ludzkości i dla drogi wszystkich narodów, wskazał Franciszek 7 lipca w centrum kongresowym Generali Convention Center w Trieście na zakończenie 50. Tygodnia Społecznego. Przebiegał on pod hasłem: „W sercu demokracji. Uczestnictwo między historią a przyszłością”. Wzięło w nim udział 900 włoskich katolików. – Tak bowiem jak kryzys demokracji przenika różne realia i narody, tak samo postawa odpowiedzialności za przemiany społeczne jest wezwaniem skierowanym do wszystkich chrześcijan, gdziekolwiek żyją i pracują – powiedział papież i podkreślił, że demokracja jest związana z wartościami osoby, braterstwa i ekologii integralnej. Papieskie przemówienie dotyczyło demokracji i jej współczesnych niedomagań. Politycy coraz częściej nie radzą sobie z problemami – wpadają w pułapkę ideologizmu i populizmu i tracą z pola widzenia fundament systemu, którym jest godność osoby ludzkiej.
Po ponad 2 miesiącach warszawski Ratusz odpowiedział na petycję wysłaną przez tysiące obywateli. W oficjalnym piśmie podwładni Rafała Trzaskowskiego stwierdzają, że „każda osoba pracująca w urzędzie ma prawo umieszczać na swoim biurku symbole religijne”. Stanowisko zdecydowanie łagodzi tekst zarządzenia z 8 maja, które wyraźnie zakazywało umieszczania symboli religijnych „na ścianach, na biurkach”. Mieszkańcy Warszawy i całej Polski postanowili licznie zaprotestować przeciwko aktowi prawa miejscowego godzącego w zasadę wolności religii oraz jej uzewnętrzniania, wyrażoną w art. 53 Konstytucji RP, jak również rażąco sprzecznemu z orzecznictwem Sądu Najwyższego i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, a także z uchwałami Sejmu i Senatu.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
– W każdej Eucharystii Jezus oddaje swoje życie za nas. To nie jest teatr, to jest zaproszenie – powiedział abp Wacław Depo. W Wielki Piątek metropolita częstochowski przewodniczył Liturgii Męki Pańskiej w bazylice Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Zawierciu.
W homilii hierarcha przypomniał, że „Chrystus zbawił nas nie za cenę czegoś przemijającego – złota czy srebra, ale za cenę swojej Krwi, męki i śmierci, abyśmy mieli życie wbrew prawu śmierci”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
