Została wzniesiona na grobie pierwszego papieża. To na Wzgórzu Watykańskim, w miejscu, gdzie dziś znajduje się plac św. Piotra, w czasach Apostołów był Cyrk Nerona, w którym św. Piotr w 64 r. został ukrzyżowany (głową w dół, nie czuł się bowiem godny umierać jak Chrystus) i pochowany. W IV wieku cesarz Konstantyn wraz z papieżem Sylwestrem zdecydowali, by w miejscu niewielkiej, wzniesionej tu w I lub II wieku świątyni zbudować pięcionawowy kościół. Ten z kolei, w XIV wieku będący niemal w ruinie, zgodnie z wolą papieża Juliusza II został zburzony i wybudowany na nowo. Jego budowa jednak trwała... 120 lat. Ponieważ siłą rzeczy zmieniali się papieże nadzorujący powstawanie nowej świątyni, zmieniały się i projekty. W prace zaangażowani byli m.in.: Donato Bramante, Rafael Santi i wreszcie Michał Anioł i Gian Lorenzo Bernini. Ostatecznie świątynię konsekrował papież Urban VIII w 1626 r.
Już sama droga do bazyliki daje poczucie niezwykłości. Trzeba bowiem przejść przez XVII-wieczny plac św. Piotra z kolumnadą, na której wznoszą się figury 140 świętych. Wśród nich znajduje się rzeźba jednego Polaka – św. Jacka Odrowąża, pierwszego polskiego dominikanina. Sam plac, wybudowany według projektu Berniniego, jest złożony z dwóch części – owalnej, o długości ok. 200 m, i w kształcie trapezu, znajdującej się bezpośrednio przed fasadą świątyni.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
W centrum placu jest 26-metrowy egipski obelisk, na którym wznosi się krzyż z fragmentem relikwii Krzyża Świętego. W podstawie monumentu widnieją słowa: „Chrystus zwycięża. Chrystus króluje. Chrystus panuje. Chrystus broni lud swój od wszelkiego zła”. Po bokach obelisku znajdują się fontanny, jedna – Berniniego, druga – Carla Maderny.
Żeby do niej wejść, trzeba przejść pod fasadą. To dzieło Maderny, które – dzięki Loży Błogosławieństw – jest głównym bohaterem przy wyborze nowego papieża (to właśnie z niej jest ogłaszany nowy następca św. Piotra i stąd udziela on pierwszego błogosławieństwa). Pod lożą widnieje płaskorzeźba Ambrogia Buonvicina, przedstawiająca wręczenie przez Chrystusa kluczy do królestwa niebieskiego św. Piotrowi. Nad fasadą zaś wznosi się 13 posągów: Chrystus Odkupiciel w centrum i jedenastu Apostołów (brakuje św. Piotra, a w miejscu Judasza jest św. Maciej) oraz św. Jan Chrzciciel.
A sama bazylika? Jest nie tylko naszą najważniejszą świątynią, ale jest też prawdziwym muzeum wypełnionym dziełami sztuki. Ściany i sufit są pokryte mozaikami przedstawiającymi sceny biblijne i z żywotów świętych. Niektóre spośród wybitnych dzieł to:
• Pieta – jedno z najsławniejszych dzieł Michała Anioła. Rzeźba, wykonana z jednego bloku marmuru, przedstawia Maryję z ciałem Chrystusa zdjętym z krzyża.
• Posąg św. Piotra – XIII-wieczny posąg z brązu.
• Baldachim Berniniego – 29-metrowa konstrukcja z brązu symbolizuje połączenie nieba z ziemią. To ona wyznacza ołtarz główny z tronem Piotrowym – symbolem władzy papieskiej. Według tradycji, był on używany przez św. Piotra.
Reklama
• Konfesja św. Piotra – widoczna pod baldachimem Berniniego. To modlitewna kaplica, pod którą w Nekropolii Watykańskiej znajduje się grób św. Piotra.
Zaprojektowana przez Michała Anioła, a ozdobiona mozaikami Cavaliera D’Arpino. Można na niej dostrzec m.in. Boga Ojca, Chrystusa, Maryję, anioły czy czterech Ewangelistów. Z jej tarasu widokowego, do którego prowadzi ponad 500 schodów, można oglądać pobliskie zabytki: Ogrody Watykańskie, Zamek Anioła, Koloseum i Panteon, ale też siedzibę Radia Watykańskiego czy watykańską stację kolejową.
Znajdują się pod posadzką bazyliki. Są w nich groby 91 papieży i wielu osobistości, wśród nich m.in. papieża Benedykta XVI czy cesarza Ottona II. Pochowani byli tu również Jan Paweł II i Jan XXIII, jednak po ich beatyfikacji ich szczątki zostały przeniesione do bazyliki.
Bazylika św. Piotra
Lata budowy: 1506 – 1626.
Pojemność: 60 tys. osób
Liczba pochowanych papieży: 201
Liczba mozaik: 150
Drzwi Święte
Otwierane są co 25 lat z okazji Roku Świętego. Pomiędzy kolejnymi jubileuszami drzwi są zamknięte, a od wnętrza bazyliki na 25 lat budowany jest mur, który jest burzony przed otwarciem następnego Roku Świętego. Ciekawostką jest, że Drzwi Święte otwiera się wyłącznie do wewnątrz. Ich przekroczenie pozwala zyskać odpust zupełny.