Niespodziewanego odkrycia dokonano podczas remontu kaplicy św. Anny na zamku krzyżackim w Malborku. W zasypanej gruzem nieznanej krypcie natrafiono na dwa szkielety, prawdopodobnie jezuitów.
Podczas prac remontowo-konserwatorskich natrafiono na nieznane dotąd pomieszczenie, które zasypane było gruzem. Prace poprzedziło badanie georadarowe, które pokazało, że pod posadzką znajduje się niewielkie pomieszczenie – mówi Bernard Jesionowski, kustosz Muzeum Zamkowego w Malborku. Po usunięciu posadzki i usunięciu gruzu natrafiono na szczątki dwóch osób.
Według Kustosza mogą to być szczątki jezuitów, którzy na zamek przybyli pod koniec XVII wieku, a w kolejnym stuleciu mieli tutaj swoje kolegium. Z prowadzonych przez zakonników kronik wynika, że kilkunastu zostało tu również pochowanych. Sądzono jednak, że ich szczątki znajdują się w krypcie Wielkich Mistrzów. Najnowsze odkrycie było więc niespodzianką.
Naukowcy muszą teraz ustalić, czy w nieznanej dotąd krypcie znajdują się jeszcze inne szczątki. Konieczne będą też badania antropologiczne. Po ich zakończeniu wybudowana zostanie nowa krypta, w której znlezione ostatnio szczątki zostaną raz jeszcze pochowane.
Zamek w Malborku to jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków w Polsce. Wybudowana pod koniec XIII wieku przez Zakon Krzyżacki warownia, była siedzibą komtura, a następnie wielkich mistrzów zakonu. Potem przez ponad trzy stulecia pełniła funkcję rezydencji królów polskich.
W burzliwych dziejach gotyckiej warowni były lata wielkiego rozkwitu i czasy potężnych zniszczeń. Rok temu rozpoczęto remont Kaplicy Świętej Anny, będącej częścią zamkowego kościoła pw. Najświętszej Marii Panny. Kaplica pełniła funkcję krypty Wielkich Mistrzów. Spoczywają w niej szczątki jedenastu najwyższych dostojników Zakonu, począwszy od Wielkiego Mistrza Dietricha von Altenburga.
W Polsce nie ma dwóch identycznych parków narodowych. Cztery parki leżące w zachodnim pasie pojezierzy są bardzo różne, sporo je dzieli, ale są też podobieństwa. Także to, że każdy z nich, na swój sposób, jest unikatowy
Niezwykłe jest już samo położenie najstarszego z nich, Wielkopolskiego Parku Narodowego w pobliżu wielkiego miasta, kilkanaście kilometrów na południe od Poznania. Nic dziwnego, że WPN pełni dla poznaniaków podobną rolę, jak dla warszawiaków „Kampinos”. Zresztą nie tylko mieszkańcy stolicy Wielkopolski ściągają w letnie weekendy nad najbardziej malownicze w okolicy Jezioro Góreckie. Rocznie park jest odwiedzany przez ponad milion turystów.
Jezioro ma wysokie brzegi, często strome i niemal całe jest otoczone lasem. Las na południowym brzegu jeziora jest uważany za najcenniejszą część parku. Rośnie tu las dębowo-grabowy, pozostałość drzewostanu, który kiedyś porastał cały dzisiejszy park. Utworzony tu rezerwat ścisły „Grabina” zachwyca o każdej porze roku, choć najpiękniejszy jest wczesną jesienią. Wędrując południowo-wschodnim brzegiem, warto zwrócić uwagę na wielkie, stare i grube (do kilku metrów obwodu) dęby.
W parku znajduje się sporo zabytków. Do najcenniejszych należy drewniany kościół pw. św. Jadwigi z XVII wieku we wsi Łódź. W Szreniawie i Trzebawiu zachowały się do dziś XIX-wieczne dwory, a na Wyspie Zamkowej na Jeziorze Góreckim ruiny zamku z początku XIX wieku. Planując wycieczkę w tamte rejony, nie wolno zapomnieć o Rogalinie i Kórniku znajdujących się poza granicami parku. Pałac Raczyńskich i rosnące koło niego dęby rogalińskie, a także zamek i arboretum w Kórniku będą sowitą zapłatą za ten wysiłek...
Kapliczka przy nowo budowanej drodze ekspresowej S19
W Polsce realizowanych jest wiele inwestycji drogowych, w tym droga ekspresowa S19. Jest to część trasy Via Carpatia, która powstaje we wschodniej części Polski, od granicy z Białorusią do granicy ze Słowacją. Na drodze ogromnej inwestycji stanęła mała kapliczka. A właściwie stoi tu już około 100 lat.
Budowa drogi ekspresowej S19 na odcinku Babica - Jawornik to nie tylko monumentalne podpory obiektów, imponujące ilości wykorzystanej stali, betonu, sprzętu oraz ciężka praca ludzi. To również wyjątkowa historia przydrożnych kapliczek, które są integralną częścią podkarpackiego krajobrazu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
