Nie znam Adasia, nie wiem ile ma lat, ani gdzie mieszka. Musi być małym chłopcem, ma ładny charakter pisma i ładnie rysuje. Właśnie jego rysunki spowodowały, że się nim zainteresowałem. Na
płotach, murach, słupach ogłoszeniowych można było zobaczyć kartkę papieru, na której widniały kwiatki i apel - a raczej prośba: „Szukam pracy dla mamy, sprząta szybko
i świetnie. Bardzo proszę o pomoc w poszukiwaniu pracy. Adaś”.
Bezrobocie w Polsce stało się plagą. Coraz więcej osób jest bez pracy - według oficjalnych danych około trzech milionów Polaków to ludzie bez pracy. Praktycznie nie mają środków do
życia - oni i ich rodziny. Bezrobocie zabija inwencję, niszczy psychicznie ludzi, wbija w marazm. Są osoby, które się nie poddają, ale jest ich niewiele. Gdy bezrobotnym jest
człowiek, który jest jeszcze młody i nie ma rodziny, to pół biedy - jest szansa, że kiedyś znajdzie pracę. Osoby w podeszłym wieku są za stare, by znaleźć pracę,
za zdrowe, by iść na rentę i za młode, by iść na emeryturę.
Mały przepisywacz z Florencji, to opowiadanie o chłopcu, który wieczorami - gdy ojciec zmęczony spał - pomagał mu w pracy i przepisywał jego
dokumenty. Chłopiec widział biedę i wysiłki ojca, który nie mógł utrzymać rodziny, więc pomagał mu w tajemnicy.
Czytając takie opowiadania cieszyłem się, że żyjemy w kraju, w którym tego typu historie nie mają miejsca. Jednak życie zaskoczyło mnie szybciej niż myślałem. Bieda dopadła nie
tylko pojedyncze osoby, ale całe masy. Dziś do rangi symbolu urasta mały Adaś, który rozklejał na płotach i murach prośbę, aby ktoś dał pracę jego mamie, która sprząta szybko i świetnie
Na szczęście w tym całym przygnębiającym zdarzeniu jest ziarno optymizmu. Apel Adasia dał pozytywny rezultat, jego mama znalazła pracę.
Pomóż w rozwoju naszego portalu