Budujemy żywy pomnik św. Jana Pawła II

- Dziś dzień wdzięczności, podczas którego chcemy wypowiadać nasze słowa wdzięczności za dar św. Jana Pawła II i za tych, którzy stanowią jego żywy pomnik oraz tych wszystkich, którzy ten pomnik budują – powiedział na początku Mszy św. ks. ppor. Marek Okoń, wikariusz katedry polowej, który przewodniczył Eucharystii. Ks. Okoń powitał ks. Dariusza Kowalczyka, przewodniczącego zarządu Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia.

Liturgię słowa i oprawę muzyczną Mszy św. przygotowali stypendyści Fundacji.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W homilii ks. Kowalczyk nawiązał do plakatu zapowiadającego XVI Dzień Papieski, na którym widnieją Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek. Przypomniał, że drugą encykliką papieską była „Bóg bogaty w miłosierdzie”. – To właśnie papież-Polak przypominał ludzkości, jak bardzo w XX wieku świat został poraniony i że potrzebuje on Bożego Miłosierdzia. Tak bardzo zachwiana została wiara, że w człowieku jest człowiek. Żeby ją odbudować, potrzebne jest spotkanie człowieka z Bogiem bogatym w miłosierdzie – powiedział.

Zdaniem ks. Kowalczyka, papież Benedykt XVI przestrzegał w swoich encyklikach przed utopiami, które mówiły, że miłosierdzie jest niepotrzebne człowiekowi, a świat może dać człowiekowi to wszystko czego zapragnie.

Ks. Kowalczyk zauważył, że papież Franciszek podkreśla konieczność czynienia konkretnych dzieł miłosierdzia. – Papież mówi, że miłość miłosierna musi być konkretna, angażować nasz czas, słowo, obecność, czasem nasze pieniądze. Istnieje tyle potrzeb miłosierdzia ilu ludzi. Trzeba podejść do człowieka i rozpoznać potrzeby bliźniego – zachęcał. Podkreślił, że jest to zadanie dla każdego z nas. - Bądźmy żywymi świadkami miłosierdzia – podkreślił.

Swoim świadectwem podzieliła się podczas Mszy św. Iza, od dziesięciu lat stypendystka Fundacji, studiująca bezpieczeństwo narodowe w Wojskowej Akademii Technicznej. Podkreśliła, że to dzięki pomocy Fundacji mogła rozpocząć studia na WAT i spełnić swoje marzenia. Iza podziękowała za wsparcie modlitewne i materialne fundatorom. – Każdy ze stypendystów zdaje sobie sprawę, że państwa wsparcie to wyraz miłości do św. Jana Pawła II. Pamiętamy o was w naszych codziennych modlitwach. Staramy się nie zawieść nadziei, jakie w nas pokładacie – zapewniła. Zachęciła do odwiedzenia strony internetowej Fundacji (www.dzielo.pl).

Reklama

Eucharystię koncelebrował ks. ppłk Piotr Majka, proboszcz katedry polowej, w której od kilku lat spotykają się stypendyści i absolwenci fundacji. Za tę pomoc oraz współpracę podziękował kapelanowi ks. Dariusz Kowalczyk.

Po Mszy św. stypendyści przeszli ulicami Starego Miasta pod kościół sióstr wizytek na Krakowskim przedmieściu, gdzie powstało miasteczko rodzinne z licznymi atrakcjami dla dzieci.

Obchody centralne XVI Dnia Papieskiego zwieńczy Apel Modlitewny Miasta Warszawy na skwerze Hoovera o godz. 18.00. Stypendyści wspólnie z mieszkańcami stolicy pomodlą się Koronką do Bożego Miłosierdzia. Poznamy też kilka inicjatyw Kościoła realizujących wezwanie św. Jana Pawła II do wyobraźni miłosierdzia. Błogosławieństwa wszystkim udzieli kard. Kazimierz Nycz, przewodniczący Rady Fundacji.

Obecnie Fundacja wspiera ponad 2,3 tys. młodych, zdolnych osób, pochodzących z niezamożnych rodzin. W ub. roku w ramach zbiórki publicznej oraz przykościelnej zebrano niemal 8 mln zł. Pozostałe 4 mln zł, które są niezbędna, by prowadzić program stypendialny na dotychczasowym poziomie, pochodzą od indywidualnych ofiarodawców.

- Dzięki Fundacji mogłam podjąć studia na Uniwersytecie Warszawskim i realizować praktyki zawodowe, które pomogły mi ukształtować ścieżkę mojej kariery – powiedziała Magdalena Jagodzińska, jedna z absolwentek programu. Podkreśliła w rozmowie z KAI, że dzięki Fundacji zyskała wielu przyjaciół. - Myślimy o sobie jak o jednej wielkiej rodzinie, znamy się, kontaktujemy ze sobą i pomagamy sobie także po zakończeniu programu stypendialnego – powiedziała.

Podkreśliła, że powstało stowarzyszenie absolwentów Fundacji „Dzieło”, które umożliwia stałą współpracę, dzielenie się doświadczeniem i pomaga w utrzymaniu kontaktów byłych stypendystów. Stowarzyszenie powołało do życia m.in. przedszkole na Mokotowie. – Cieszymy się, że nasza wzajemna współpraca nie kończy się na programie stypendialnym, ale trwa dalej – powiedziała.

Hasło tegorocznego Dnia Papieskiego „Jan Paweł II – Papież Dialogu” – doskonale ujmuje relację młodzieży z polskim Papieżem. Jan Paweł II chciał wyjść naprzeciw młodym i dlatego postanowił spotykać się z nimi na Światowych Dniach Młodzieży. Choć przybywały na te spotkania tłumy, to każdy czuł się dotknięty miłością. Miłością Chrystusową, którą młodzi czuli w osobie Jana Pawła II. Ten wielki Polak ufał nam, młodym. Każdy z nas czuł, że w jego słowach nie ma fałszu i dlatego zawsze żywiołowo odpowiadaliśmy na jego wezwanie. Byliśmy wierni, chcieliśmy słuchać jeszcze więcej jego słów. A teraz, gdy go nie ma wśród nas, czujemy, że on nadal do nas woła – bogactwem swej nauki.
Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, która jest organizatorem corocznie odbywającego się Dnia Papieskiego, otacza opieką stypendialną zdolną młodzież z ubogich rodzin. Każdy stypendysta w czasie wakacji uczestniczy w ramach stypendium w obozie formacyjnym. Na tych obozach doskonale widać, że słowa Papieża są dla nas nadzieją, którą pragniemy zgłębiać. Dlaczego? Ponieważ Jan Paweł II mówił do nas prosto i dobitnie. Nie owijał w bawełnę. Stawiał nam wymagania, abyśmy potrafili czerpać w przyszłości z pełni człowieczeństwa. W swej pierwszej encyklice pisał: „Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa” („Redemptor hominis”, 10).
W tych słowach zawiera się duch panujący we wspólnocie fundacyjnej. Spotykając się na obozach, rekolekcjach czy spotkaniach w ciągu roku szkolnego i akademickiego, możemy rozmawiać ze sobą, czerpać od siebie nawzajem wartości, którymi żyjemy, a dzięki temu odkrywać swoją własną drogę do Chrystusa – swoje powołanie.
Jan Paweł II wiedział, czego poszukuje nasze serce: „Młodzi w gruncie rzeczy szukają zawsze piękna w miłości, chcą, ażeby ich miłość była piękna. Jeśli ulegają swoim słabościom, jeżeli idą za tym wszystkim, co można by nazwać «zgorszeniem współczesnego świata», a jest ono, niestety, bardzo rozpowszechnione, to w głębi serca pragną pięknej i czystej miłości. Odnosi się to i do chłopców, i do dziewcząt. I ostatecznie wiedzą, że takiej miłości nikt im nie może dać, jak tylko Pan Bóg. I dlatego gotowi są pójść za Chrystusem bez względu na ofiary, jakie z tym mogą być związane” („Przekroczyć próg nadziei”, 19). Dzięki obozowym spotkaniom oraz rozmowom z fundacyjnymi przyjaciółmi czy naszymi opiekunami – księżmi koordynatorami łatwiej nam wcielać w życie nauczanie papieskie. A nie jest to łatwe, bo – jak mówił Jan Paweł II: „Dziś cywilizacja śmierci proponuje wam między innymi tak zwaną wolną miłość. Dochodzi w tym wypaczeniu miłości do profanacji jednej z najbardziej drogich i świętych wartości, bo rozwiązłość nie jest ani miłością, ani wolnością. «Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża, co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe» (Rz 12, 2) – napomina nas św. Paweł. Nie lękajcie się żyć wbrew obiegowym opiniom i sprzecznym z Bożym prawem propozycjom. Odwaga wiary wiele kosztuje, ale wy nie możecie przegrać miłości! Nie dajcie się zniewolić! Nie dajcie się uwieść ułudom szczęścia, za które musielibyście zapłacić zbyt wysoką cenę, cenę nieuleczalnych często zranień lub nawet złamanego życia własnego i cudzego! Pragnę wam powtórzyć to, co kiedyś już powiedziałem do młodzieży na innym kontynencie: «Tylko czyste serce może w pełni kochać Boga! Tylko czyste serce może w pełni dokonać wielkiego dzieła miłości, jakim jest małżeństwo! Tylko czyste serce może w pełni służyć drugim! (...) Nie pozwólcie, aby niszczono waszą przyszłość! Nie pozwólcie odebrać sobie bogactwa miłości! Chrońcie waszą wierność; wierność waszych przyszłych rodzin, które założycie w miłości Chrystusa»”, (Sandomierz, 12 czerwca 1999 r.).
Jako stypendyści Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” – obecni czy już pracujący absolwenci – staramy się, aby przykład naszego życia był odpowiedzią na prośby Jana Pawła II, które skierował do nas na Jasnej Górze w 1983 r.: „Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali” i tę drugą wypowiedzianą cztery lata później na Westerplatte: „Ta moc, która płynie z Chrystusa, która zawiera się w Ewangelii, jest potrzebna, aby od siebie wymagać, by postępowaniem waszym nie kierowała chęć zaspokojenia własnych pragnień za wszelką cenę, ale poczucie powinności: spełniam to, co jest słuszne, co jest moim powołaniem, co jest moim zadaniem. (...) Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje «Westerplatte». Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można «zdezerterować». Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba «utrzymać» i «obronić», tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych”.
Wspólnota fundacyjna jest dla wielu młodych ludzi przestrzenią, w której jesteśmy w stanie poprzez różne inicjatywy bronić wartości w świecie. Każdy z nas bowiem pochodzi z różnych miejsc Polski i będzie pracował w różnych dziedzinach, gdyż nasi koledzy stypendyści studiują wszystkie możliwe kierunki. Do tego umacnia nas także dialog z Chrystusem, który pielęgnujemy przede wszystkim poprzez modlitwę. Zachęcał nas już do tego Jan Paweł II w słowach: „Moi drodzy, módlcie się i uczcie się modlitwy, czytajcie i rozważajcie słowo Boże, umacniajcie więź z Chrystusem w sakramencie pokuty i Eucharystii, zgłębiajcie problemy życia wewnętrznego i apostolstwa w młodzieżowych wspólnotach, zespołach, ruchach, organizacjach kościelnych, których jest teraz wiele w naszym kraju” (Poznań, 3 czerwca 1997 r.).
Jako Żywy Pomnik Jana Pawła II będziemy czynnie włączali się w obchody tegorocznego Dnia Papieskiego. Będziemy chcieli ukazać wspólnie, jako rodzina fundacyjna, czym jest dialog i jak rozumiał go Jan Paweł II, który m.in. w przemówieniu do Konferencji Episkopatu Polski zaznaczył: „W dialogu trzeba jasno mówić, kim ja jestem, żebym mógł rozmawiać z kimś drugim, który jest inny. Trzeba bardzo jasno to mówić, bardzo stanowczo: kim ja jestem, kim ja chcę być i kim chcę pozostać. Zdajemy sobie sprawę z tego, że dialog ów nie może być łatwy, gdy prowadzi się go ze stanowiska diametralnie przeciwnych założeń światopoglądowych, ale musi być możliwy i skuteczny, jeśli domaga się tego dobro człowieka, dobro narodu i wreszcie dobro ludzkości” (Częstochowa, 1979 r.).
Mamy też nadzieję, że podejmowane przez Fundację w ramach obchodów Dnia Papieskiego zagadnienia związane z dialogiem ujętym w wymiarze publicznym, indywidualnym, wewnątrzkościelnym, ekumenicznym, międzyreligijnym, kulturowym czy naukowym przyniosą owoce. q