Reklama

Kolegiata Piasta Henryka (6)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kościół górny

Wnętrze kościoła górnego ma wręcz doskonałe proporcje. W nawie głównej zastosowano najwcześniej w tej części Europy sklepienia czterorombowe gwiaździste (bez żeber diagonalnych) i trójpodporowe. W nawach bocznych zaś równie oryginalne, ekspresyjne sklepienia trójdzielne dziewięciopolowe. Oba typy sklepień dźwiga dwuipółprzęsłowy korpus charakteryzujący się szerokim rozstawem spłaszczonych filarów. Równie imponujący jest prześwietlony olbrzymimi, gotyckimi oknami chór - długi i wysoki o nierozczłonkowanych ścianach, wzorowany na kościołach zakonów żebraczych z kręgu czesko-austriackiego. To pierwsze takie rozwiązanie we Wrocławiu.
Stojący w prezbiterium pentaptyk z 1403 r. przedstawia Maryję z Dzieciątkiem w asyście św. Jakuba i św. Katarzyny. Rzeźbione są tylko figury w szafie środkowej i jedna strona skrzydeł wewnętrznych, pozostałe są malowane. Dzieło to powstało w warsztacie śląskim.
Bardziej dostosowany skalą do wnętrza był stojący tutaj dawniej neogotycki, wysoki ołtarz, zaprojektowany w 1866 r. (wraz z neogotyckimi stallami) przez Alexisa Langera, którego centralną część zajmował obraz autorstwa J. Schraudolpha, przedstawiający cesarzową Helenę z krzyżem. Flankowały go figury św. Paulusa i św. Bartłomieja. Z obu stron tabernakulum stały figury czterech ewangelistów, a krzyż znajdujący się powyżej obrazu ołtarzowego ozdabiały rzeźby przedstawiające Maryję i św. Józefa. Krzyż ozdabiał herb sufragana wrocławskiego Balthasara von Liesch (1626-1661), proboszcza kolegiaty. Niestety, podczas odbudowy po II wojnie światowej poddano kolegiatę purystycznej regotyzacji: usunięto nie tylko ołtarz główny, ale i wiele elementów wystroju barokowego, w tym uszkodzone w niewielkim stopniu empory chóru organowego (barokizacja wnętrza nastąpiła ok. 1750 r.). Uchroniły się jedynie stiukowe obudowy ołtarzowe transeptu o formach architektoniczno-rzeźbiarskich w stylu regencji, ale zubożone o wielkie obrazy, figury i wazy. W ołtarzu transeptu północnego jest obraz J. F. Backera przedstawiający znalezienie Krzyża Świętego przez św. Helenę, który pierwotnie ozdabiał barokowy ołtarz główny kościoła górnego (sześć figur pochodzących z tego ołtarza dłuta znakomitego rzeźbiarza Tomasza Weisfeldta z lat 1704-1705 przechowywanych jest obecnie we wrocławskim Muzeum Narodowym). Natomiast w ołtarzu transeptu południowego ufundowano w 1975 r. obraz przedstawiający zdjęcie z krzyża (jest to swobodna kopia obrazu Johanna Michaela Rottmayra z wiedeńskiego kościoła augustianów).
W chórze pod oknami wiszą XVIII-wieczne obrazy olejne przedstawiające Drogę Krzyżową. Jest tutaj też nagrobek upamiętniający kanonika świętokrzyskiego, księcia opawskiego Przemysława (zm. 1478), który stoi na lwie. Drugie przedstawione na kamiennej płycie zwierzę to pies, skaczący do prawicy księcia. Stalle w chórze wykonano współcześnie, po reaktywacji kapituły. Nowe są też organy, wmontowane przy ścianie zachodniej nawy. Ufundowana przez Tadeusza Krajewskiego kopia Całunu Turyńskiego, wisząca na ścianie transeptu północngo, poświęcona została przez papieża Jana Pawła II. Umieszczono ją tutaj 13 września 2003 r. po dorocznej procesji z relikwiami św. Stanisława Szczepanowskiego i św. Doroty, która przeszła przez ulice Wrocławia w podziękowaniu za wstawiennictwo świętych podczas wielkiej powodzi w 1997 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rosja: w Irkucku zmarł nagle ks. W. Siek SVD

2025-03-18 21:06

[ TEMATY ]

zmarły

Rosja

Ojcowie Werbiści

W wieku 55 lat zmarł nagle 17 marca na ganku przed katedrą w Irkucku polski werbista ks. Włodzimierz Siek - miejscowy proboszcz i wikariusz generalny diecezji św. .Józefa w tym mieście. Według źródeł rosyjskich przyczyną zgonu był zawał serca.

Ks. Włodzimierz Siek urodził się 6 sierpnia 1969 roku w Radomiu, należącym wówczas do diecezji sandomierskiej i w tamtejszym Wyższym Diecezjalnym Seminarium zaliczył studia filozoficzne, ale w 1991 wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Słowa Bożego (werbistów) i 27 kwietnia 1996 przyjął święcenia kapłańskie po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Pieniężnie. Wkrótce potem wyjechał do pracy duszpasterskiej na Białoruś i tam do 1999 był wikariuszem parafii w Baranowiczach, której proboszczem był ks. Jerzy Mazur, późniejszy pierwszy biskup w Irkucku. Gdy 18 maja 1999 św. Jan Paweł II mianował go przełożonym administratury apostolskiej Syberii Wschodniej z siedzibą w Irkucku, zabrał ze sobą do pomocy na nowym miejscu swego współbrata zakonnego, który odtąd do 2004 był proboszczem w Błagowieszczeńsku (przy granicy z Chinami).
CZYTAJ DALEJ

Święty Józef - oblubieniec Maryi

Niedziela podlaska 11/2002

[ TEMATY ]

św. Józef

Karol Porwich/Niedziela

Św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, w kalendarzu liturgicznym Kościoła zajmuje miejsce specjalne, skoro jego wspomnienie Kościół obchodzi w sposób uroczysty. Miesiąc marzec jest w sposób szczególny poświęcony św. Józefowi. Jego święto obchodzimy 19 marca jako uroczystość. Bardzo pięknie wyrażają prawdę o św. Józefie niektóre pieśni: "Szczęśliwy, kto sobie patrona Józefa ma za Opiekuna. Niechaj się niczego nie boi, gdy św. Józef przy nim stoi Patronem...". Hebrajskie imię Józef oznacza tyle, co "Bóg przydał". Św. Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Pomimo tego, że pochodził z takiego rodu, zarabiał na życie trudniąc się obróbką drewna. Mieszkał zapewne w Nazarecie. Nie był on według ciała ojcem Jezusa Chrystusa. Był nim jednak według żydowskiego prawa jako małżonek Maryi. Zaręczony z Maryją stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Postanowił wówczas dyskretnie się usunąć, ale po nadprzyrodzonej interwencji wziął do siebie Maryję, a potem jako prawdziwy Cień Najwyższego pokornie asystował w wielkich tajemnicach. Chociaż Maryja porodziła Pana Jezusa dziewiczo, to jednak według otoczenia św. Józef był uważany za Jego ojca. On to kierował w drodze do Betlejem, nadawał Dzieciątku imię, przedstawiał Je w świątyni jerozolimskiej i uciekając do Egiptu ocalił przed prześladowaniem króla Heroda. Widzimy jeszcze św. Józefa w czasie pielgrzymki z dwunastoletnim Jezusem do Jerozolimy na święto Paschy. Potem już się w Ewangelii nie pojawia. Niektórzy sądzą, że wkrótce potem zakończył życie w obecności Pana Jezusa i Najświętszej Maryi, na Ich rękach i miał uroczysty pogrzeb, bo w ich obecności. Może dlatego św. Józef jest uważany za szczególnego patrona dobrej śmierci. Św. Józef był rzemieślnikiem, być może cieślą, co oznacza hebrajski wyraz charasz. Zajmował się pracą w drewnie, w metalu, w kamieniu. Wykonywał zatem narzędzie codziennego użytku, konieczne również w gospodarce rolnej. Jest rzeczą uderzającą, że w wydarzeniach z dziecięcych lat Pana Jezusa, św. Józef odgrywa znaczącą rolę. Jemu anioł wyjaśnia tajemnice wcielenia Syna Bożego, jemu poleca ucieczkę i powrót do Nazaretu po śmierci Heroda. Na obrazach widzimy zwykle św. Józefa jako starca, by w ten sposób podkreślić prawdę o dziewiczym poczęciu Pana Jezusa. W rzeczywistości jednak św. Józef był młodzieńcem w pełni urody i sił. Pisarze podkreślają, że do tak wielkiej godności, opiekuna Pana Jezusa, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i żywiciela - głowy Najświętszej Rodziny, powołał Pan Bóg męża o niezwykłej cnocie. Dlatego słusznie stawiają oni św. Józefa na czele wszystkich świętych Pańskich, a Kościół obchodzi jego doroczną pamiątkę, pomimo Wielkiego Postu, jako uroczystość. Szczególnym nabożeństwem do św. Józefa wyróżniała się św. Teresa z Avila. Z wielkim zaangażowaniem szerzyła ona kult św. Józefa słowem i pismem. Twierdziła, że o cokolwiek prosiła Pana Boga za przyczyną św. Józefa, zawsze to otrzymała. Jego też obrała za głównego patrona zreformowanego przez siebie zakonu karmelitańskiego. Za swojego patrona św. Józefa obrały sobie również Siostry Wizytki. Św. Jan Bosko, założył stowarzyszenie św. Józefa dla młodzieży rzemieślniczej. Papież bł. Jan XXIII, który na chrzcie św. otrzymał imię Józef, do kanonu Mszy św. (pierwsza modlitwa eucharystyczna) dołączył imię św. Józefa. W 1961 r. tenże Papież wydał list zalecający szczególne nabożeństwo do tegoż Orędownika. Liturgiczne święto św. Józefa po raz pierwszy spotykamy w IV w. w pobliżu Jerozolimy w klasztorze św. Saby. Papież Sykstus IV w 1479 r. wprowadził to święto do mszału rzymskiego i brewiarza, a papież Grzegorz XV rozszerzył je na cały Kościół. W pierwszej połowie XIX w. przełożeni generalni 43 zakonów wystąpili do Stolicy Apostolskiej z prośbą o ustanowienie osobnego święta Opieki Świętego Józefa nad Kościołem Chrystusa. Papież bł. Pius IX przyczynił się do ich prośby i w 1847 r. ustanowił to święto. Natomiast papież św. Pius X podniósł je do rangi uroczystości. Papież Pius XII wprowadził na dzień 1 maja wspomnienie św. Józefa Robotnika. Papież Benedykt XV w 1919 r. do Mszy św., w której wspomina św. Józefa dołączył osobną o nim prefację. Pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie wydał papież Leon XIII. Wreszcie papież św. Pius X zatwierdził litanię do św. Józefa, do odmawiania publicznego. Są sanktuaria św. Józefa. Największe i najbardziej znane jest w Kanadzie, w Montrealu. Powstało ono w 1904 r. i posiada 61 dzwonów. Cudowna figura św. Józefa została ukoronowana koronami papieskimi w 1955 r. Kanada, Czechy, Austria, Portugalia, Hiszpania obrały sobie św. Józefa za patrona. W Polsce kult św. Józefa jest bardzo żywy. Już na przełomie XI i XII w. w Krakowie obchodzono 19 marca jego święto. W XVII i XVIII w. nastąpił największy rozwój nabożeństwa do św. Józefa. W 1645 r. ukazały się godzinki ku czci św. Józefa. W XVII w. wybudowano największe sanktuarium św. Józefa w Polsce, w Kaliszu. Znajduje się tam obraz pochodzący z tegoż wieku, który w 1786 r. Prymas Polski Władysław Aleksander Łubieński, ogłosił urzędowo za cudowny. Papież Pius VI w 1783 r. wydał dekret zezwalający na koronacje obrazu, ale dokonała się ona dopiero w 1796 r. W Polsce jest około 270 kościołów ku czci św. Józefa. W 1818 r. diecezja kujawsko-kaliska obrała go sobie za patrona, a później diecezja wrocławska i diecezja łódzka. Powstały 4 rodziny zakonne pod wezwaniem św. Józefa. W Polsce swego czasu imię Józef było bardzo popularne. Ojciec Święty w adhortacji apostolskiej Redemptoris Custos z 15 sierpnia 1989 r. ukazuje św. Józefa i jego posłannictwo w życiu Chrystusa i Kościoła. Pisze o nim, że był powołany na opiekuna Zbawiciela, był powiernikiem tajemnicy samego Boga, mężem sprawiedliwym i oblubieńcem Dziewicy Maryi, był pracowity, a jego praca była wyrazem miłości. Ojciec Święty kończy adhortację słowami: "Mąż sprawiedliwy, który nosił w sobie całe dziedzictwo Starego Przymierza, równocześnie został wprowadzony przez Boga w początki Przymierza Nowego i Wiecznego w Jezusie Chrystusie. Niech nam ukazuje drogi tego zbawczego Przymierza na progu Tysiąclecia, w którym ma trwać i dalej się rozwijać ´pełnia czasu´ związana z niewysłowioną tajemnicą Wcielenia Słowa. Niech św. Józef wyprasza Kościołowi i światu, każdemu z nas, błogosławieństwo Ojca i Syna i Ducha Świętego".
CZYTAJ DALEJ

Bielawa. Dekanalna inauguracja Roku Łaski

2025-03-19 09:51

[ TEMATY ]

diecezja świdnicka

Bielawa

rok jubileuszowy

ks. Stanisław Chomiak

ks. Robert Begierski

ks. Michał Jaremko

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Eucharystii przewodniczył ks. prał. dr Stanisław Chomiak wraz z kapłanami dekanatu

Eucharystii przewodniczył ks. prał. dr Stanisław Chomiak wraz z kapłanami dekanatu

– Rok jubileuszowy to wyjątkowy czas łaski i duchowej odnowy – powiedział ks. prał. Stanisław Chomiak podczas uroczystości inaugurującej ten szczególny okres w Bielawie.

Uroczystość dekanalnej inauguracji Roku Jubileuszowego 2025 odbyła się w sobotę 15 marca w bielawskim kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Mszy świętej przewodniczył dziekan dekanatu bielawskiego ks. prał. dr Stanisław Chomiak. W liturgii uczestniczyli kapłani z całego dekanatu, a homilię wygłosił ks. kan. Michał Jeremko z parafii Ducha Świętego w Bielawie.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję