Reklama

Przemyśla nie zamierzam opuszczać

Księże Arcybiskupie - w imieniu Redakcji i naszych Czytelników serdecznie gratulujemy wyboru na tak zaszczytne i odpowiedzialne stanowisko. Bardziej od gratulacji chcemy jednak pamiętać słowa prośby o pamięć w modlitwie i tę obiecujemy.

Niedziela przemyska 16/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Z abp. Józefem Michalikiem, Przewodniczącym Krajowej Konferencji Episkopatu Polski - rozmawia ks. Zbigniew Suchy

Ks. Zbigniew Suchy: - Już wiele opinii wypowiedziano przed samymi wyborami, w dniach po nich. Mam zatem proste pytanie od naszych Czytelników. Jaka jest rola Przewodniczącego Konferencji. Jak urzeczywistnia On swoje wybranie i posłannictwo?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Abp Józef Michalik: - Przewodniczący ma przewodniczyć pewnym pracom, które dokonywane są we wspólnocie biskupów w Polsce. Jest to misja służebna, nie tyle mająca posmak władzy czy prestiżu. Jest to posługa dla sprawniejszego działania Konferencji Biskupów, czyli tego zbiorowego ciała w Polsce odpowiedzialnego za poszczególne diecezje. Do Przewodniczącego Konferencji wpływają różne sprawy, głosy, propozycje z kraju, ale i z innych wspólnot kościelnych, i wtedy należy przygotować spotkanie plenarne, w czasie którego przedstawia się te poszczególne propozycje. To jakby doraźne zadania. Ważniejsze i trudniejsze jest to, że Przewodniczący ma wypracowywać razem z innymi dalekosiężne plany wobec Kościoła w Polsce, które realizują się choćby proponowanym co roku zamysłem, czyli po prostu Programem Duszpasterskim. Do tego dochodzą ważne relacje ze Stolicą Apostolską, z innymi wspólnotami, zarówno w Polsce, jak i poza granicami. To wszystko trzeba zauważyć, zaprogramować, przedstawić biskupom, pozwolić na rozważne ich przemyślenie i znalezienie sposobu wdrażania tych wyzwań czasu.
Najważniejsze z mojego punktu widzenia są te plany dalekosiężne, które budują wspólnotę eklezjalną. Weźmy dla przykładu Wielką Nowennę czy obecnie program Maryjny. W całej Polsce niemal codziennie, nie licząc koniecznych przerw, trwa ta wielka modlitwa przy cudownej Ikonie odwiedzającej poszczególne diecezje, parafie.

- Jaką Ksiądz Arcybiskup ma wstępną receptę na działania Kościoła w przededniu wejścia do Unii? Pikieta pod budynkiem Konferencji to jedna strona, a uczone dyskusje w mediach to drugie. Jak to pogodzić?

Reklama

- Wydaje się, że rzeczą ważną jest stanąć w prawdzie wobec faktów dzisiejszych. Jak układa się nasza relacja ze światem i z tym, co przed nami - z przyszłą Unią Europejską. Trzeba zauważyć, że Naród zagłosował, że decyduje się na wejście formalne do struktur unijnych. Była to decyzja zarówno tych, którzy głosowali na „tak”, jak i tych, którzy byli przeciwni czy w ogóle nie poszli do głosowania. Już o tym mówiłem, że świadomie nie poszedłem do głosowania, bo wiedziałem, że muszę być z ludźmi - z jednymi i drugimi. Nie ma się wszak co łudzić, że nie wejście do Unii pozbawiłoby nas trudności. Podobnie, jak nie unikniemy ich teraz. Kościół musi być z Narodem - nawet wbrew osobistym poglądem tego czy innego biskupa. Także moim. Trzeba to jasno dziś powiedzieć, patrząc na tę krótką perspektywę czasową, że ta decyzja była czymś motywowana. Czym? Czasem sam nie wiem, jaką drogą idą ludzie, którym jako pasterz przewodzę?
Poza tym, trzeba uczciwie powiedzieć, że nie wolno zrzucać już dziś na Unię wszystkich grzechów, które doskwierają naszemu społeczeństwu. Bieda, bezrobocie, korupcja - to nie są choroby tylko unijne. To my sami musimy uczciwie się temu przyjrzeć i jakoś zaradzić.
Z drugiej strony istnieje oczywiście wiele pytań. Śmiem twierdzić, że Unia lub jej zwolennicy robią wszystko, żeby nas zniechęcić. Bo dlaczego w czasie pertraktacji nie powiedziano jasno o planach, zamierzeniach. Przecież dziś wyraźnie widać tendencję pewnych silnych państw, które uzurpują sobie prawo do ostatecznego decydowania w sposób uprzywilejowany. To jest niewątpliwie zastanawiające!
Kolejny problem to pewnie czysto hipotetyczne stwierdzenie - czy istnieje taka możliwość, że się dzisiaj zamkniemy w sobie, nie będziemy wchodzić w żadne wspólnoty. Wystarczy spojrzeć na te blisko 31 tysięcy bezrobotnych emigrantów z naszej diecezji. To pokazuje, że dziś praktycznie granice już nie istnieją. Pojawia się problem czy chcemy tym emigrantom pomóc, podejmując możliwe działania, czy też chcemy ich zostawić samym sobie. W czasie dyskusji przed wyborem słyszałem głosy - kim winien być przewodniczący: mediatorem czy prorokiem. Tendencja szła w stronę li tylko dialogu. Nie neguję potrzeby dialogu i będę go realizował, ale chcę nade wszystko powiedzieć, że pragnę być prorokiem w dialogu. Nie tym oczywiście, który przepowiada przyszłość, ale takim, który widząc zło ma odwagę je demaskować. Odwaga - to jego obowiązek! Prorok to ten, który się domaga zachowania Bożego Prawa. Kościół nie może zrezygnować z tej posługi wobec ludzi, bo popełniłby wielki, niewybaczalny błąd.
Drugie zadanie - dialog. Postawmy ostre pytanie - czy Kościół może dialogować i paktować ze złem? Na pewno nie! Ma obowiązek dialogu z człowiekiem, a nawet ze „strukturami”, które promują. Musi to robić w imię troski o człowieka, który nieraz błądzi nieświadomie. Ale ma też wpisaną w swoją godność wolność i może ten dialog odrzucić. Wtedy pozostaje już tylko piętnowanie zła i modlitwa za ludzi, za ich nawrócenie.

- Na kilka miesięcy przed wyborami wypowiedział Ksiądz Arcybiskup znamienne słowa - pokochałem tę diecezję i mam tu jeszcze wiele do zrobienia. Trochę się smucimy, że część tej miłości zostanie przeniesiona do Warszawy. Jak to technicznie przewiduje Ksiądz Arcybiskup? Czy to będą częste wyjazdy, czy specjalnie nie utrudnią pracy i kierowania diecezją?

- Przemyśla nie zamierzam opuszczać, ale niestety przewiduję konieczność zweryfikowania mojego kalendarza i pomnożenia niewygody. Trzeba będzie więcej czasu spędzać w Warszawie i to dość regularnie. Nawet do końca nie wiem jak, ale na pewno takie wyjazdy będą nieodzowne. Gdyby nie wybór, to do następnej Konferencji Episkopatu, na początku maja, nie wyjeżdżałbym z diecezji, nie byłoby takiej potrzeby. Teraz muszę pojechać, nawet kilka razy, żeby z prezydium Konferencji przygotować majową sesję i będą to dni pełne pracy. Do tego dochodzi potrzeba kontaktów z innymi Episkopatami, z Rzymem.

- Mam nadzieję, że ta duchowa więź poprzez modlitwę, śledzenie tej pracy będzie mocniejsza i w tym duchu dziękując za poświęcony czas życzę w imieniu Czytelników mocy Ducha. Bóg zapłać.

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Teresa od Jezusa - nauczycielką wiernych wszystkich czasów

François Gerard PD

Święta Teresa od Jezusa, dziewica i doktor Kościoła

Święta Teresa od Jezusa, dziewica i doktor Kościoła

Drodzy bracia i siostry,
W toku katechez, które pragnąłem poświęcić Ojcom Kościoła oraz wielkim postaciom teologów i kobietom średniowiecza, chciałbym także zatrzymać się nad niektórymi świętymi kobietami i mężczyznami, którzy zostali ogłoszeni doktorami Kościoła ze względu na swe wybitne nauczanie. I dziś chcę rozpocząć krótką serię spotkań, aby dopełnić przedstawianie doktorów Kościoła.

Rozpoczynam od świętej, która stanowi jeden ze szczytów duchowości chrześcijańskiej wszystkich czasów - Teresy od Jezusa. Urodziła się w Avili, w Hiszpanii, w 1515 r. jako Teresa de Ahumada. W swej autobiografii ona sama podaje kilka szczegółów ze swego dzieciństwa: narodziny z „rodziców cnotliwych i bogobojnych”, w licznej rodzinie, w której miała dziewięciu braci i trzy siostry. Jeszcze jako dziecko, mając niespełna 9 lat, lubiła czytać żywoty niektórych męczenników, które wzbudziły w niej pragnienie męczeństwa do tego stopnia, że zaimprowizowała krótką ucieczkę z domu, aby umrzeć jako męczennica i pójść do Nieba (por. „Księga życia” 1,4); „Chcę widzieć Boga” - mówiła jako mała dziewczynka rodzicom. Kilka lat później Teresa opowie o swych lekturach z czasów dzieciństwa i potwierdzi, że odkryła prawdę, którą streszcza w dwóch podstawowych zasadach: z jednej strony „fakt, że wszystko, co należy do tego świata, przemija” i z drugiej strony, że tylko Bóg jest „zawsze, zawsze, zawsze” - temat, który powraca w najsłynniejszym wierszu: „Nie trwóż się, nie drżyj. Wśród życia dróg, Tu wszystko mija, Trwa tylko Bóg. Cierpliwość przetrwa dni ziemskich znój, Kto Boga posiadł, Ma szczęścia zdrój: Bóg sam wystarcza”. Osierocona przez matkę, gdy miała 12 lat, poprosiła Najświętszą Maryję Pannę, aby została jej matką (por. „Księga...” 1, 7).
CZYTAJ DALEJ

Pożar zniszczył klasztor, w którym Pierwszą Komunię przyjął św. Carlo Acutis

2025-10-13 14:16

[ TEMATY ]

św. Carlo Acutis

Bernaga

pożar w klasztorze

Zrzut ekranu z nagrania opublikowanego na platformie X przez @tribuchretienne

Niszczycielski pożar w klasztorze Bernaga

Niszczycielski pożar w klasztorze Bernaga

Zaledwie miesiąc po kanonizacji św. Karola Acutisa, pożar zniszczył miejsce, w którym w 1998 roku przyjął on Pierwszą Komunię świętą. Chodzi o klasztor eremitek ambrozjańskich w miejscowości Bernaga koło Lecco, w północnych Włoszech.

Ogień wybuchł wieczorem 11 października, gdy dwadzieścia jeden klauzurowych mniszek, które sprawują liturgię w rycie ambrozjańskim, oglądało telewizyjną transmisję z modlitwy o pokój pod przewodnictwem Leona XIV w Watykanie. Po włączeniu się alarmu przeciwpożarowego i szybkim przybyciu straży pożarnej, wszystkie siostry zostały całe i zdrowe wyprowadzone z płonącego budynku. W ciągu kilku godzin XVII-wieczny klasztor uległ zniszczeniu.
CZYTAJ DALEJ

Otwarto stację metra Świętej Maryi Dziewicy

2025-10-14 18:52

[ TEMATY ]

Teheran

metro Świętej Maryi Dziewicy

Grażyna Kołek

W Teheranie otwarto 13 października stację metra Świętej Maryi Dziewicy. Ma to na celu uhonorowanie chrześcijańskiego dziedzictwa w Iranie. Stało się tak pomimo rosnących represji wobec wyznawców Chrystusa w tym kraju.

Nowa stacja metra powstała w szóstej dzielnicy Teheranu, w pobliżu katedry św. Sarkisa, która stanowi serce dzielnicy ormiańskiej w stolicy Iranu. Obok ikon wisi w niej portret ajatollaha Ruhollaha Chomejniego jako znak chrześcijańsko-islamskiego współistnienia. Mimo to rzeczywistością wielu wyznawców Chrystusa są tam: lęk, śledzenie i prześladowanie, pisze francuski portal „Tribune chrétienne” (Trybuna chrześcijańska).
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję