Bp. Bałabuch: mobilizujemy się do szacunku wobec każdego poczętego życia
- Syn Boży stał się człowiekiem i zamieszkał na ziemi w chwili zwiastowania, a nie w chwili narodzenia. Ten fakt musi mobilizować nas do szacunku wobec każdego poczętego życia, bo jest to początek życia człowieka – podkreślał w homilii biskup Adam Bałabuch. 25 marca w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w katedrze świdnickiej uroczyście obchodzona była 13. rocznica powstania diecezji świdnickiej, święceń biskupich, i ingresu Pierwszego Biskupa Świdnickiego Ignacego Deca do katedry.
Uroczystej Mszy św. jubileuszowej pod przewodnictwem bp Ignacego Deca, biskupa świdnickiego koncelebrowali m.in.: bp Adam Bałabuch, pracownicy świdnickiej Kurii Biskupiej oraz przełożeni Wyższego Seminarium Duchownego w Świdnicy. Obecni byli także kanonicy Świdnickiej Kapituły Katedralnej wraz z jej prepozytem ks. prał. dr Stanisławem Chomiakiem oraz kanonicy Wałbrzyskiej Kapituły Kolegiackiej.
W homilii Biskup pomocniczy nawiązując do uroczystości Zwiastowania Pańskiego zauważył, że Maryja otrzymała podczas zwiastowania pełnię łaski, jako wspaniały dar od Boga. „’Pełna łaski’ to imię Maryi, które nadał Jej posłaniec od Boga – Archanioł Gabriel. Ten fakt, tak cudownego obdarowania Maryi, łączy się z wybraniem jej na Matkę Syna Bożego” – tłumaczył bp Bałabuch.
Przywołując słowa św. Jana Pawła II, biskup zachęcał, aby angażować się w budowanie ‘kultury życia’. „Trzeba mieć odwagę, by stawać po stronie życia, zwłaszcza tego najbardziej bezbronnego” – podkreślał biskup pomocniczy.
Nawiązując do 13. rocznicy utworzenia świdnickiej diecezji oraz święceń biskupich i ingresu do katedry Pierwszego Biskupa Świdnickiego, kaznodzieja zauważył, że jest to stosowna okazja, by podziękować Bożej Opatrzności za otrzymane łaski i wszystkie duchowe przeżycia, które stały się naszym udziałem.
Reklama
„W tym roku istnienia świdnickiej diecezji zakończy się trwająca trzy lata peregrynacja figury Matki Bożej Fatimskiej. W październiku udamy się z pielgrzymką do Fatimy, by podziękować Matce Najświętszej za wszystkie łaski otrzymane podczas nawiedzenia figury Matki Bożej Fatimskiej we wszystkich parafiach naszej diecezji” – zaznaczył bp Bałabuch. Podkreślając przy tym, że „13 maja będziemy przeżywać uroczystość koronacji wizerunku NMP Świdnickiej, którą czcimy w katedrze pod wezwaniem ‘Uzdrowienie chorych’” – mówił.
Następnie hierarcha zachęcał, aby wszystko, co jest na przyszłość diecezji zawierzać Matce Bożej. „Przez wstawiennictwo Pani Świdnickiej na czas, który jest prze nami, z pokorą prośmy o wiarę żywą, która każdego dnia karmi się modlitwą, umacnia sakramentami świętymi i czerpie z bogactwa Ewangelii Chrystusowej, wiarę mocną, która nie lęka się żadnych trudności, wiarę, która oznacza dla nas zaangażowanie i publiczne świadectwo”– mówił kaznodzieja, dodając, że: „każdy z nas musi być gotowy do takiej odpowiedzi jak Maryja, odpowiedzi danej w wierze i posłuszeństwie, aby współpracować na miarę swoich możliwości, w budowaniu królestwa Bożego”.
Na zakończenie, hierarcha zachęciła wszystkich do żarliwej modlitwy za przyczyną Matki Najświętszej o dalszą opiekę Bożą nad naszą Ojczyzną i nad całym światem.
Uroczystości na placu przed katedrą zgromadziły wielu świdniczan
W stolicy diecezji Mszy św. 11 listopada przewodniczył bp Marek Mendyk.
- Święto Niepodległości jest dziękczynieniem składanym Bogu za tych wszystkich, którzy przez 123 lata i potem w rzeczywistości powojennej zmagali się o byt niepodległej Polski – za trud krwi, trud wiary i trud nadziei. Za łzy radości tych wszystkich, którzy płakali ze szczęścia niepodległej ojczyzny – podkreślał w homilii.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową,
czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.
W ciągu
wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada
VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha,
Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą
do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd
Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści (
por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także
rozważa Jego Mękę.
To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia
palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił
się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja
wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie
starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana
Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co
poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę
i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go
w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy.
Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania),
gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła
się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela
Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki
Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do
liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej
wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły,
dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka)
. Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały
rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono
ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy
Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę
Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy
zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania
więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?).
Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę
Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje),
gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej
o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła.
Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się
opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza -
Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał
kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał
do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować,
iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła
przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi
w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu,
nadziejo nasza!".
Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano
Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję
do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka.
Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi)
nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził,
to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także
gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem
wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia
dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według
naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy
połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają
najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo
Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników.
Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty
w obrzędzie Środy Popielcowej.
Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas
coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby
nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: "
Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą -
ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza
w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego
i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata
i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej,
aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może
obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać
do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z
krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach
ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób.
A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie
daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy
zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
Z sandomierskiego Rynku Starego Miasta wyruszyła uroczysta procesja z palmami, rozpoczynając obchody Niedzieli Palmowej.
Wierni zgromadzili się pod figurą Matki Bożej, gdzie Biskup Krzysztof Nitkiewicz poświęcił przyniesione palmy, a następnie odczytany został fragment Ewangelii o wjeździe Jezusa do Jerozolimy. Po modlitwie uformowała się procesja, która przeszła do bazyliki katedralnej, gdzie celebrowana była Msza świętą pod przewodnictwem Biskupa Ordynariusza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.