„Ponieważ celebracja Eucharystii jest Ucztą Paschalną, wypada, aby zgodnie z nakazem Pana wierni należycie usposobieni przyjmowali Jego Ciało i Krew jako duchowy pokarm. Zmierzają do tego łamanie Chleba oraz inne obrzędy przygotowawcze, które bezpośrednio prowadzą wiernych do Komunii św.”.
(Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, 80)
Obrzędy Komunii św. to ciąg znaków - obrzędów, które mają nas należycie przygotować i usposobić nasze serce do przyjęcia Komunii św. Do obrzędów przygotowawczych należą:
1. modlitwa Pańska (składająca się z następujących elementów: zachęta, modlitwa Ojcze nasz, embolizm i doksologia);
2. Obrzęd pokoju;
3. Łamanie chleba i zmieszanie postaci;
4. Komunia św.;
5. Modlitwa po Komunii św.
Samo słowo „komunia”, pochodzące od łacińskiego communio, oznacza połączenie, wspólnotę. Obrzęd Komunii św. ma więc znaczenie wspólnototwórcze. Prowadzi on do budowania jedności braterskiej1 i jedności z Bogiem. Ten podwójny wymiar Komunii św. ukazuje nam naturę Kościoła i chrześcijaństwa. Wiara w Trójjedynego Boga nie może bowiem być oderwana od wiary we wspólnotę Kościoła2. Dlatego sam obrzęd Komunii św. musi także w zewnętrznych znakach podkreślać swój charakter wspólnotowy3.
Warto również uświadomić sobie, że Komunia św. stanowi integralną część Mszy św. Nie jest czymś przypadkowo do niej dołączonym, lecz wypływa z samej istoty Eucharystii, która jest ucztą, na wzór Ostatniej Wieczerzy. Pamiętam swoje zdziwienie, gdy w czasie rekolekcji w jednej z toruńskich parafii zauważyłem, że do Komunii św. przystąpili prawie wszyscy obecni w kościele, w ławkach zostały tylko pojedyncze osoby! Wtedy uświadomiłem sobie, jak bardzo przyzwyczailiśmy się do tego, że częsta Komunia św. jest czymś wyjątkowym, że jest udziałem tylko nielicznych osób. A przecież powinno być dokładnie odwrotnie - zdziwienie powinna budzić parafia, w której znaczna część wiernych nie przystępuje do Komunii św. Częste przyjmowanie Komunii św. jest wypełnieniem nakazu Jezusa: „To czyńcie na moją pamiątkę”.
Może więc warto zadać sobie pytanie: czy należyte przygotowanie serca do częstego przyjmowania Komunii św. jest naprawdę zbyt wielkim poświęceniem?
1 Wyrazem tego jest choćby przekazywany sobie w czasie Mszy św. znak pokoju.
2 Przypomina nam o tym wyznanie wiary, zarówno katechizmowe - Skład Apostolski, jak i mszalne: „Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”.
3 Jednym z elementów podkreślających wspólnotowość jest śpiew. Dlatego zarówno przed przyjęciem Komunii św. jak i po niej powinniśmy włączyć się we wspólny śpiew (o ile nie wykonuje go sam chór czy schola). Czas na modlitwę osobistą przyjdzie później, służyć ma temu chwila ciszy po Komunii św. Napiszemy o tym szerzej, omawiając samą Komunię św.
Któż z nas nie zna prostych i pełnych ufności słów modlitwy: "Aniele Boży, stróżu mój, ty zawsze przy mnie stój..." Dla niektórych była to może pierwsza w życiu modlitwa, szeptana jeszcze na kolanach matki. Ale czy anioły są żywo obecne tylko w świecie dziecięcej wyobraźni? Czy my, dorośli, też możemy wierzyć w anioły?
Jak ktoś kiedyś policzył, anioły są wspomniane w Piśmie Św. Starego i Nowego Testamentu 222 razy! Pismo Święte jest zatem od początku do końca przeplatane wzmiankami o aniołach. Bóg stawia anioły u wrót raju; aniołowie nawiedzają Abrahama; aniołowie wyprowadzają Lota i jego córki z pożaru Sodomy; anioł nie pozwala Abrahamowi zabić jego syna Izaaka. Czasem aniołowie są groźni: Bóg posyła anioła, który zabija pierworodne Egipcjan. Ale to anioł również wyprowadza Izraelitów z niewoli. Anioł zamyka paszcze lwów, żeby nie pożarły Daniela.
Także w Nowym Testamencie jest wiele zdarzeń, w których występują aniołowie. Przecież to Archanioł Gabriel zwiastuje Maryi Pannie poczęcie Syna Bożego; aniołowie śpiewają przy Jego narodzinach i sprowadzają pasterzy do stajenki; aniołowie ostrzegają Mędrców ze Wschodu przed Herodem. Anioł objawia św. Józefowi tajemnicę wcielenia i każe uciekać Świętej Rodzinie do Egiptu. Aniołowie służą Jezusowi, przy grobie Jezusowym zapewniają o Jego zmartwychwstaniu, a przy wniebowstąpieniu zapowiadają powtórne przyjście Zbawiciela.
Sam Pan Jezus wspomina o aniołach. Mówiąc na przykład o nawróceniu grzeszników, stwierdza: "Tak samo powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca" (Łk 15, 10). Opisując sąd ostateczny zaznacza, że to aniołowie zwołaja ludzi na ten sąd, a On, jako Sędzia, zjawi się tam otoczony aniołami.
Krajowa Rada Edukacji we Francji przyjęła propozycję jednego z lewicowych związków zawodowych, by zmienić tradycyjne nazwy okresów wakacyjnych w szkołach i na wyższych uczelniach, odwołujące się do świąt chrześcijańskich i zastąpić je określeniami świeckimi. Gdyby tak się stało, ze słownika zniknęłyby takie określenia jak: „wakacje wielkanocne” (vacances de Pâques), „wakacje bożonarodzeniowe” (vacances de Noël) czy „wakacje Wszystkich Świętych” (vacances de la Toussaint).
Z tą inicjatywą wystąpił związek zawodowy FSU-SNUipp. Jego zdaniem dotychczasowe nazwy nie są już odpowiednie dla dzisiejszej edukacji narodowej. Na posiedzeniu Krajowej Rady Edukacji 1 października wniosek został przyjęty 44 głosami „za”, przy 7 głosach „przeciw”.
Czytałem wczoraj, że ma powstać nowy religijny kanał TV. Zainteresowany temat zacząłem sprawdzać, jaką linię ma koncern go prowadzący. Przeglądając programy TV emitowane przez tego wydawcę natknąłem się na serial, który uwielbiałem w późnym dzieciństwie - “Zdarzyło się jutro”. Było w nim coś niezwykłego. Gary Hobson, zwyczajny facet z Chicago, codziennie rano dostawał gazetę z przyszłości. Nie był superbohaterem w pelerynie, nie miał broni ani pieniędzy, ale miał tylko poczucie misji i odpowiedzialności. Wiedział co się może wydarzyć i miał świadomość, że brak reakcji może doprowadzić do tragedii.
Przypominając sobie niektóre wątki przyszła mi myśl, że główny bohater dzień po dniu walczy o nadzieję. Wielu bohaterów, którym pomaga Gary to ludzie będący na skraju życia, przejawiający brak nadziei. A on swoją postawą i słowem namawiał, że jeszcze nie wszystko stracone, że można się podnieść, że jeszcze jest czas, że można inaczej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
