Sukcesja Apostolska

Ks. Paweł Rozpiątkowski

Bądź na bieżąco!

Czym jest sukcesja apostolska? Apostołom została przekazana misja głoszenia Ewangelii i rozszerzania Kościoła. Tworząc Kościoły lokalne, ustanawiali ich zwierzchników - swoich następców, nakładając na nich ręce. Ci - ustanawiali kolejnych, którzy byli depozytariuszami wiary i nauczania. Władza każdego biskupa sięga więc Apostołów, i gdyby zachowały się źródła byłoby możliwym określić, od którego z Apostołów pochodzi sukcesja każdego współczesnego biskupa. Niestety takich źródeł brak. Z zachowanych dokumentów możemy odtworzyć sukcesję apostolską bp. Adama Śmigielskiego SDB, pierwszego biskupa sosnowieckiego, tylko albo aż na 424 lata wstecz. Na końcu podano rok święceń biskupich.

bp Adam Śmigielski, pierwszy biskup sosnowiecki - 1992
kard. Józef Glemp, metropolita warszawski, Prymas Polski - 1979
kard. Stefan Wyszyński, metropolita warszawsko-gnieźnieński, Prymas Polski - 1946
kard. August Hlond SDB, metropolita warszawsko-gnieźnieński, Prymas Polski - 1926
kard. Aleksander Kakowski, arcybiskup warszawski - 1913
bp Stanisław Zdzitowiecki, biskup włocławski - 1902
abp Jerzy Szembek, arcybiskup mohylewski - 1901
abp Bolesław Kłopotowski, arcybiskup mohylewski - 1897
bp Mieczysław, Leonard Pallulon, biskup Samogizii (Litwa) - 1883
abp Szymon Kozłowski, arcybiskup mohylewski - 1883
bp Aleksander Bereśniewicz, biskup włocławski - 1859
abp Wacław Żyliński, arcybiskup mohylewski - 1848
abp Kazimierz Dmochowski, arcybiskup mohylewski - 1841
abp Ignacy Pawłowski, arcybiskup mohylewski, 1829
bp Michał Piwniczki, koadiutor łucko-żytomierski - 1827
bp Franciszek Borgia Mackiewicz, biskup pomocniczy - 1817
bp Kasper Cieciszowski, biskup łucko-żytomierski - 1775
bp Andrzej Młodziejowski, biskup przemyski - 1767
abp Władysław Łubieński, arcybiskup gnieźnieński - 1758
abp Adam Komorowski, arcybiskup gnieźnieński - 1749
bp Andrzej Załuski, biskup krakowski - 1724
bp Felicjan Szaniawski, biskup włocławski - 1707
abp Stanisław Szembek, arcybiskup gnieźnieński - 1690
bp Jan Małachowski, biskup krakowski - 1676
bp Bonawentura Madaliński, biskup koadiutor w Płocku - 1672
bp Jan Gembicki, biskup włocławski - 1653
bp Piotr Gembicki, biskup przemyski - 1637
abp Jan Wężyk, arcybiskup gnieźnieński - 1620
abp Wawrzyniec Gembicki, arcybiskup gnieźnieński - 1601
abp Stanisław Karnkowski, arcybiskup gnieźnieński - 1568
abp Jakub Uchański
(bp Piotr Skucha ma analogiczną sukcesję apostolską jak bp Adam Śmigielski)

Źródło: „Catholic hierarchy”

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty ostatniej godziny

Niedziela przemyska 15/2013, str. 8

Arkadiusz Bednarczyk

[ TEMATY ]

święty

pl.wikipedia.org

Nawiedzając pewnego dnia przemyski kościół Ojców Franciszkanów byłem świadkiem niecodziennej sytuacji: przy jednym z bocznych ołtarzy, wśród rozłożonych książek, klęczy młoda dziewczyna. Spogląda w górę ołtarza, jednocześnie pilnie coś notując w swoim kajeciku. Pomyślałem, że to pewnie studentka jednej z artystycznych uczelni odbywa swoją praktykę w tutejszym kościele. Wszak franciszkański kościół, dzisiaj mocno już wiekowy i „nadgryziony” zębem czasu, to doskonałe miejsce dla kontemplowania piękna sztuki sakralnej; wymarzone miejsce dla przyszłych artystów, ale także i miłośników sztuki sakralnej. Kiedy podszedłem bliżej ołtarza zobaczyłem, że dziewczyna wpatruje się w jeden obraz górnej kondygnacji ołtarzowej, na którym przedstawiono rzymskiego żołnierza trzymającego w górze krucyfiks. Dziewczyna jednak, choć później dowiedziałem się, że istotnie była studentką (choć nie artystycznej uczelni) wbrew moim przypuszczeniom nie malowała tego obrazu, ona modliła się do świętego, który widniał na nim. Jednocześnie w przerwach modlitewnej kontemplacji zawzięcie wertowała kolejne stronice opasłego podręcznika. Zdziwiony nieco sytuacją spojrzałem w górę: to św. Ekspedyt - poinformowała mnie moja rozmówczyni; niewielki obraz przedstawia świętego, raczej rzadko spotykanego świętego, a dam głowę, że wśród większości młodych (i chyba nie tylko) ludzi zupełnie nieznanego... Popularność zdobywa w ostatnich stu latach wśród włoskich studentów, ale - jak widać - i w Polsce. Znany jest szczególnie w Ameryce Łacińskiej a i ponoć aktorzy wzywają jego pomocy, kiedy odczuwają tremę...

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Niedziela Ogólnopolska 18/2023, str. 17-18

Bp Andrzej Przybylski

[ TEMATY ]

powołanie

powołania

Karol Porwich/Niedziela

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Przemyśl: pogrzeb Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy

2024-04-20 13:26

pab
/KAI

pixabay

W Przemyślu odbyły się w sobotę, 20 kwietnia, uroczystości pogrzebowe śp. Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy. Pośmiertnie został on odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Żałobnej Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Chudzio. - Przybyliśmy tutaj tak licznie, aby zamanifestować naszą wdzięczność, podziw i solidarność w przywiązaniu do tych wartości, którymi żył i dla których nie zawahał się nawet oddać życia nieustraszony wolontariusz Damian - powiedział.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się w Sanktuarium św. Józefa. Przed rozpoczęciem liturgii doradca prezydenta RP Dariusz Dudek przekazał na ręce matki zmarłego Damiana Sobola Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, którym pośmiertnie został on odznaczony przez Andrzeja Dudę „za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób potrzebujących pomocy i wsparcia”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama