Dziękczynnej Eucharystii przewodniczył bp Adam Śmigielski, a wspólnie z nim modlił się ks. Kazimierz Czulak SAC - przełożony prowincjalny Prowincji Zwiastowania Pańskiego oraz kolejni budowniczy świątyni i parafii - ks. Szymon Szymocha, ks. Władysław Nadybał i ks. Stanisława Flis. Nie zabrakło też współbraci i kapłanów zakonnych. A przede wszystkim wiernych świeckich, z którymi pallotyni na mocy charyzmatu mają szczególny kontakt.
„Z radością przybyłem do tej wspólnoty parafialnej, by święcić 25-lecie owocnej, pełnej ofiarności pracy księży pallotynów, najpierw w diecezji częstochowskiej, a później sosnowieckiej. W tej Eucharystii Bogu dziękuję za wszystkie dary, które spłynęły za pośrednictwem pallotynów na mieszkańców tej ziemi. Dziękuję Bogu za to wszystko, co pallotyni czynią dla chorych. Nie mogę nie wspomnieć o trudzie budowy tej świątyni i domu parafialnego. Dziś macie już wspaniały, wyposażony kościół, a ja pamiętam jeszcze trudne czasy budowy tej świątyni” - powiedział bp Adam Śmigielski.
Jubileusz 100-lecia obecności pallotynów na ziemiach Polski, w który wpisały się sosnowieckie uroczystości, przebiega pod hasłem „Rozszerzać wiarę, rozpalać miłość, jednoczyć wysiłki apostolskie”. „W Kościele potrzebna jest święta współpraca. To jest jeden z wyznaczników charyzmatu św. Wincentego Pallottiego. O zbawienie chodzi, o życie wieczne chodzi. Jeśli nie ma wieczności w szczęściu, nie ma szczęścia. Dlatego tak bardzo trzeba być razem w krzewieniu wiary w rozpalaniu miłości” - podkreślił prowincjał ks. Kazimierz Czulak SAC. A o gotowości do pracy na chwałę Bożą, zniszczenia grzechu i zbawienia dusz, jak to zakładał św. Wincenty Pallotti, zapewnił proboszcz ks. Piotr Ramusiewicz.
Założycielem Polskiej Prowincji Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego jest ks. Alojzy Majewski. 11 listopada 1907 r. ks. Alojzy Majewski i ks. Alojzy Hubner otrzymali od abp. Józefa Bilczewskiego dworek we wsi Jajkowce, w którym zamieszkali. 11 czerwca 1909 r. zakupiono w Kleczy Dolnej koło Wadowic dom na wzniesieniu, który nazwano Kopcem. We wrześniu rozpoczęło w nim naukę dwudziestu siedmiu chłopców. I tak to się wszystko rozpoczęło.
Od początku pallotyni w Polsce kształtowali świeckich w duchu apostolskim przez pisma, zjazdy, dni skupienia, rekolekcje zamknięte i osobiste kontakty. Przed wojną było już kilka tysięcy świeckich współpracowników, należących do Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Druga wojna światowa pozbawiła pallotynów prawie wszystkich domów. Mimo tych strat pallotyni prowadzili wszechstronną działalność w czasie wojny. Po wojnie warunki pracy zmieniły się. Otwarto małe seminarium w Kopcu i w Chełmnie dla tak zwanych spóźnionych powołań oraz Wyższe Seminarium Duchowne w Ołtarzewie. Powstały nowe placówki w ważnych ośrodkach życia katolickiego w Polsce. Już w roku 1945 zaczęła się tworzyć placówka w Poznaniu, gdzie w roku 1948 powstało wydawnictwo „Pallottinum”.
Rok 1993 był ważnym momentem w życiu polskich Pallotynów. Polska Prowincja Chrystusa Króla, utworzona w 1935 r., przeżyła w ostatnich dziesięcioleciach dynamiczny rozwój, który doprowadził ją do idei reorganizacji. Powstały na dwie prowincje: wschodnia i zachodnia. Siedzibą Prowincji Wschodniej pozostaje Warszawa, z nazwą - Prowincja Chrystusa Króla. Natomiast jako siedzibę Prowincji Zachodniej Rada Generalna zaproponowała na początek Poznań, co też zostało zaakceptowane. Nazwa Prowincji Zachodniej została określona przez wszystkich członków nowej Prowincji; nosi tytuł Prowincji Zwiastowania Pańskiego. Jej historia liczy się od 25 marca 1993 r. I do tej prowincji należy parafia św. Łukasza Ewangelisty.