Reklama

Temat tygodnia

Biblia - mój przyjaciel

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kontynuując akcję „Biblia w rodzinie” rozpoczętą w maju br. wydaniem Ewangelii wg św. Jana zamknęliśmy cykl ewangeliczny. Cieszymy się, że te praktyczne w swej formie wydania ksiąg Pisma Świętego spotykają się z tak dużym zainteresowaniem i wdzięcznością. Wiemy, że dla chrześcijanina nie będzie innej, bardziej wartościowej książki niż właśnie Biblia, nie na darmo zwana przecież Księgą Ksiąg. Dlatego wydań Biblii jest u nas już bardzo wiele. Podejmując tę akcję łączymy z tym nadzieję nie tylko szerszej ewangelizacji, ale również pogłębienia więzi rodzinnych w oparciu o nauczanie Chrystusa i przykład Jego życia.
Powszechna znajomość Pisma Świętego jest niezwykle ważna. Zdaje sobie z tego sprawę Ojciec Święty Benedykt XVI i w 2008 r. zwołuje Synod Biskupów, którego tematem będzie właśnie Biblia. Jest ona bowiem w jakimś sensie historią dialogu Boga z człowiekiem, Boga, który na różne sposoby przekonuje człowieka o swojej miłości i wartości bycia podobnym do Niego: słowem, konkretem życia Pana Jezusa, cudami, jakie zdziałał w Jego Imię i jakich dokonuje poprzez tych, którzy Mu bezgranicznie zawierzyli. Chodzi przede wszystkim o to, byśmy Mu uwierzyli i przyjęli Jego naukę.
Różne są dzieje życia poszczególnych ludzi, różne koleje ich losów, czasem decydują się na odejście od Kościoła Chrystusowego, powodowani urazami osobistymi, doświadczeniem przykrości ze strony duchownych, ale też często niewystarczającą znajomością nauki Chrystusa. Dlatego mamy obowiązek uczynić, co w naszej mocy, aby Jezusowa Ewangelia, w której otrzymujemy odpowiedź na wszystkie bolączki ludzkie, dotarła do jak najszerszej rzeszy odbiorców, by była znana każdemu, zarówno uczniowi w szkole, jak i dorastającemu młodzieńcowi, by wczytywał się w nią człowiek dorosły, rozumiejący już trochę życie, by przysporzyła refleksji człowiekowi starszemu. Co tu dużo mówić, znajomość Pisma Świętego powinna być dla każdego ważna, nawet z uwagi na jego wykształcenie ogólne, które w przeciwnym wypadku poniosłoby ogromny uszczerbek. Może dlatego właśnie, jak słyszy się czasem, w niektórych krajach nauczanie religii sprowadza się w jej podstawach do opanowania treści Pisma Świętego i nawet małe dzieci potrafią tu zagiąć niejednego z nas. Dopiero później, mając już taki grunt, wprowadza się młodego człowieka w nauki oboczne, takie jak nauczanie katechizmu, etyki czy naukę o religiach.
Wraz z rokiem szkolnym i akademickim weszliśmy w pełny nurt pracy pastoralnej. Niech te małe, bardzo poręczne i pięknie, estetycznie wydane egzemplarze poszczególnych ksiąg Nowego Testamentu staną się prawdziwym pokarmem naszej codzienności. Niech korzystają z nich szkoły - nie są ciężkie, nie są też drogie - każdy uczeń może mieć własny komplet książeczek Nowego Testamentu, podpisanych swoim imieniem i nazwiskiem, ze swoimi adnotacjami, podkreśleniami itp. Tych tomików nie będzie się później wyrzucać, one są bowiem zawsze ważne, aktualne i odkrywcze.
Wyrażamy w tym miejscu ogromną wdzięczność bp. prof. Kazimierzowi Romaniukowi, najpierw za jego tzw. Biblię Warszawsko-Praską - wieloletni trud związany z tłumaczeniem Biblii z języka hebrajskiego, a później za ofiarowaną nam możliwość jej wydania w tej współcześnie bardzo praktycznej kieszonkowej formie.
Wierzymy, że ten wspólny wysiłek ewangelizacyjny wyda dobre owoce.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święto Ofiarowania Pańskiego

Niedziela podlaska 5/2003

2 lutego obchodzone jest w Kościele święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie zwane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Bardzo pięknie o tym święcie pisze Anselm Grün - mnich benedyktyński: "Święto Ofiarowania Pańskiego zaprasza nas, by przyjąć Chrystusa do wewnętrznej świątyni naszego serca. Wesele między Bogiem i człowiekiem odbywa się wtedy, gdy pozwalamy wejść Chrystusowi do wewnętrznej świątyni zamku naszej duszy. Znajduje to swój wyraz podczas święta w procesji ze świecami. Na rozpoczęcie Eucharystii wspólnota zbiera się w ciemnym przedsionku kościoła. Kapłan święci świece i zapala je. Następnie wszyscy wchodzą z płonącymi świecami do kościoła. Jest to obraz tego, że do świątyni naszej duszy wchodzi światło Jezusa Chrystusa i rozświetla wszystko, co jest tam jeszcze ciemne i jeszcze nie wyzwolone".

Nazwy tego święta są dość zróżnicowane. Lekcjonarz armeński podaje, że obchodzono je w "czterdziestym dniu od narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa". W V w. pojawiły się w brzmieniu greckim określenia hypapante, tzn. święto spotkania i heorte ton kataroion - święto oczyszczenia. Te dwa określenia rozpowszechniły się w Kościele zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. W liturgii bizantyjskiej do dziś nosi ono nazwę hypapante. Nazwę tę spotykamy także w Sakramentarzu gregoriańskim w tradycji rzymskiej. Określeniem "oczyszczenia" posłużył się Mszał z 1570 r. Mszał Pawła VI opowiedział się za In presentatione Domini - Ofiarowanie Pańskie. Różna była data obchodzenia tego święta. Wschód liczył 40 dni od Objawienia Pańskiego, natomiast Zachód od 25 grudnia, które było i jest świętem Narodzenia Pańskiego. Stąd Kościoły wschodnie świętowały Ofiarowanie Pańskie 14 lutego, zaś liturgia rzymska - 2 lutego. Mszał papieża Pawła VI przewiduje na ten dzień oddzielną prefację, która sławi Boga za to, że Maryja przyniosła do świątyni Jezusa, przedwiecznego Syna Bożego, że Duch Święty ogłosił Go chwałą ludu Bożego i światłem dla narodów. Motyw ten leży u podstaw tego święta, pojawia się w modlitwach i w Ewangelii: "Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Maryja i Józef przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego" (Łk 2, 22-23). Motyw światła jest charakterystyczny do tego stopnia, że w niektórych krajach Msza św. 2 lutego nosi nazwę Mszy światła. W tym dniu w jakiejś mierze dominuje procesja ze świecami podczas śpiewania antyfony: "Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela".
CZYTAJ DALEJ

Błażejowe błogosławieństwo świecami

[ TEMATY ]

błogosławieństwo

Croatia-01552 - Saint Blaise by Dennis Jarvis na licencji CC BY-SA 2.0

Chorwacja | Rzeźba przedstawiająca św. Błażeja znad Bramy Pile

Chorwacja | Rzeźba przedstawiająca św. Błażeja znad Bramy Pile

Na pograniczu polsko-czesko-słowackim praktykowanym wciąż zwyczajem jest błogosławieństwo świecami w obchodzone 3 lutego wspomnienie liturgiczne św. Błażeja, biskupa i męczennika. Kapłan po Mszy św. przykłada do szyi dzieci i dorosłych dwie poświęcone, skrzyżowane świece i odmawia krótką modlitwę. Błogosławieństwo to, przyjęte w duchu wiary, ma ustrzec przed wszelkimi chorobami gardła.

Etnografka z Istebnej Małgorzata Kiereś zwraca uwagę, że zwyczaj związany z modlitwą za wstawiennictwem męczennika z Cezarei Kapadockiej musiał być praktykowany od dawna, bo wzmiankę o nim można znaleźć w słynnym „Kancjonale katolickim” ks. Antoniego Janusza, kapłana z Czechowic.
CZYTAJ DALEJ

Bal duszpasterstw akademickich

2025-02-02 18:35

Tomasz Lewandowski

Okazji do wspólnych zdjęć nie brakowało

Okazji do wspólnych zdjęć nie brakowało

Po raz kolejny studenci bawili się razem bez alkoholu

Międzyduszpasterski bal karnawałowy, wcześniej znany jako „Bal na 100 par”, to ważne coroczne wydarzenie wrocławskiego środowiska duszpasterstw akademickich. W tym roku odbył się już po raz 28. Ponad 250 studentów bawiło się do rana w dużej sali parafii NMP Królowej Pokoju u ojców oblatów na wrocławskich Popowicach, a poprowadził ich wodzirej Sebastian Petit z Freak Frak.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję