Reklama

Towarzystwo św. Franciszka Salezego (1)

Zakończyliśmy przed tygodniem prezentację pierwszego zgromadzenia zakonnego w cyklu omawiającym historię, duchowość i bieżącą pracę duszpasterską wszystkich zakonów, które funkcjonują na terenie naszej archidiecezji. Skupiliśmy swoją uwagę na Księżach Chrystusowcach, którzy od zakończenia II wojny światowej kładli podwaliny pod aktualny wymiar Kościoła nad Odrą i Bałtykiem. Drugim wielce zasłużonym zgromadzeniem są Księża Salezjanie - duchowi synowie św. Jana Bosko. Właśnie to zgromadzenie przyciągać będzie naszą uwagę przez najbliższe tygodnie, a przewodnikiem po salezjańskich ścieżkach będzie ks. Tadeusz Żebrowski SDB - dziekan dekanatu Banie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nasze Zgromadzenie Salezjańskie, a raczej według oficjalnej nazwy Towarzystwo św. Franciszka Salezego - mówi ks. Tadeusz - zostało założone przez św. Jana Bosko w 2. poł. XIX wieku w Turynie. Ks. Bosko, duszpasterz i opiekun, ojciec i nauczyciel opuszczonej, pozbawionej środków do życia turyńskiej młodzieży, wielokrotnie był zachęcany do zapewnienia przyszłości założonym przez siebie oratoriom poprzez powołanie do życia zgromadzenia zakonnego. Zachęty płynęły nie tylko ze strony kościelnych hierarchów, ale także od ówczesnego rządu, który pomimo przeciwnej Kościołowi orientacji politycznej widział potrzebę kontynuowania dzieła wychowania zapoczątkowanego przez turyńskiego «kapelana włóczęgów». Ks. Bosko korzystając z poparcia Ojca św. Piusa IX oraz z praktycznych wskazówek ówczesnego ministra Ratazzi’ego, pomimo obowiązującego prawa kasaty zakonów, 13 kwietnia 1874 r. doprowadził do zatwierdzenia reguł Zgromadzenia Salezjańskiego przez Stolicę Apostolską.
Jan Bosko (Don Bosco) urodził się 16 sierpnia 1815 r. w Becchi - w północnych Włoszech (Obecna nazwa tej miejscowości to - Castelnuovo Don Bosco). Gdy miał zaledwie 2 lata, zmarł jego ojciec Franciszek. Wówczas ciężar wychowania i utrzymania całej rodziny spoczął na wdowie - Małgorzacie, która także w ostatnich latach swego życia była pierwszym pomocnikiem w pracy Ks. Bosko. Jan Bosko jako kilkuletni chłopiec, widząc jak wielkim powodzeniem cieszą się przygodni kuglarze i cyrkowcy, za pozwoleniem swej matki zaczął ich naśladować. W ten sposób zbierał mieszkańców swojego osiedla i zabawiał ich w niedziele i święta, przeplatając popisy modlitwą, pobożnym śpiewem i «kazaniem», które było powtórzeniem wcześniej usłyszanego w kościele. Pierwszą Komunię św. przyjął, gdy miał 11 lat. Dopiero w wieku 14 lat rozpoczął naukę u pewnego kapłana. Po przerwie spowodowanej śmiercią tego księdza, ukończył szkołę podstawową i średnią, pracując na swoje utrzymanie. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Turynie, gdzie 5 czerwca 1841 r. przyjął święcenia kapłańskie.
Za radą św. Józefa Cafasso wstąpił do Konwiktu w celu pogłębiania swojej wiary i wiedzy. Szybko jednak rozpoczął działalność polegającą na niesieniu wszechstronnej pomocy młodzieży, która wówczas bardzo licznie napływała do szybko rozwijającego się miasta, by szukać środków na utrzymanie. Jako datę rozpoczęcia przez ks. Bosko pracy z młodzieżą, która wkrótce przerodziła się w wielkie dzieło, przyjmuje się dzień 8 grudnia 1841 r. - święto Niepokalanego Poczęcia NMP. Ponieważ ciągle przybywało tych, którym potrzebna była pomoc, włącznie z udzieleniem dachu nad głową, ks. Bosko zaczął organizować specjalne domy. Tak powstawały oratoria i szkoły. Dla zapewnienia lepszej opieki i w celu rozszerzania dzieła założył Towarzystwo św. Franciszka Salezego (1859) i zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych (1872). O życiu i posłudze św. Jana Bosko można by mówić w nieskończoność. Poprzestańmy, więc - kontynuuje opowieść o patronie zgromadzenia ks. Tadeusz Żebrowski SDB - tylko na wymienieniu najważniejszych dat, które ukazują bogactwo jego apostolskiej działalności: 1846 - Oratorium Wędrowne na Valdocco, 1853 - otwarcie pierwszej szkoły zawodowej na Valdocco, 1854 - nadaje swoim współpracownikom nazwę Salezjanie, 1854 - spotkanie z Dominikiem Savio, 1855 - pierwszy krok do założenia Towarzystwa Salezjańskiego: kleryk Rua składa śluby na ręce ks. Bosko, 1857 - śmierć Dominika Savio, 1858 - pierwsza podróż do papieża, 1859 - ks. Bosko podejmuje publicznie decyzję o założeniu Towarzystwa Salezjańskiego, 1863 - otwarcie pierwszego domu poza Turynem, 1864 - spotkanie z Marią Dominiką Mazzarello, 1865 - poświęcenie kamienia węgielnego pod budowę bazyliki MB Wspomożenia Wiernych, 1865 - pierwsze śluby wieczyste salezjanów, 1868 - konsekracja bazyliki Wspomożycielki, 1874 - Stolica Apostolska zatwierdza Konstytucje Zgromadzenia Salezjańskiego, 1875 - ks. Bosko wysyła pierwszych misjonarzy do Ameryki Południowej, 1881 - śmierć Marii Dominiki Mazzarello, 1884 - ks. Caliero otrzymuje sakrę biskupią, 1887 - konsekracja bazyliki Serca Jezusowego w Rzymie. Św. Jan Bosko zmarł 31 stycznia 1888 r., pozostawiając umocnione już zgromadzenia. Beatyfikowany został w 1929 r., a jego kanonizacja dokonana została 1 kwietnia 1934 r.
Salezjanie - jako kapłani, bądź jako bracia zakonni (koadiutorzy), kontynuują dzieło swojego Założyciela, urzeczywistniając tajemnicę zbawienia przede wszystkim w życiu młodzieży według stylu ks. Bosko: «chcę abyście byli szczęśliwi tutaj na ziemi i w przyszłości w niebie». Charyzmat salezjański urzeczywistnia się w różnych formach pracy i zaangażowania duszpasterskiego: na polu wychowania, misji, ewangelizacji poprzez środki masowego przekazu oraz prowadzenie różnych ośrodków duszpasterskich, szczególnie w środowiskach ubogich. Od pierwszych lat istnienia dzieło ks. Bosko cechował ogromny dynamizm rozwoju. W roku 1888 w dniu śmierci ks. Bosko jego Zgromadzenie liczyło 774 członków i 57 wspólnot zakonnych w różnych państwach Europy i Ameryki”.
Bardzo ważnym dziedzictwem ks. Jana Bosko jest wypracowana i wypraktykowana przez niego metoda wychowawcza zwana „systemem prewencyjnym”, m.in. polega ona na akcentowaniu takich wartości, jak: religia, miłość i rozum oraz na ciągłej asystencji przy młodzieży. Dla współczesnych ks. Bosko, owa metoda była niezwykle nowatorska, nie od razu znajdująca zwolenników. A i dziś nie jest łatwą w praktykowaniu. O tej bardzo specyficznej metodzie opowiemy jeszcze w kolejnym odcinku naszego spotkania z księżmi salezjanami, prezentując w pełni owoce myśli pedagogicznej św. Jana Bosko.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Leon XIV o nowych świętych: nie bohaterowie czy orędownicy idei, lecz autentyczni mężczyźni i kobiety

2025-10-19 12:41

[ TEMATY ]

Leon XIV

Vatican Media

Nie bohaterowie czy orędownicy jakiejś idei, lecz autentyczni mężczyźni i kobiety - tak o siedmiorgu nowych świętych mówił papież Leon XIV w homilii podczas Mszy św. kanonizacyjnej na Placu św. Piotra w Watykanie.

Naszą refleksję otwiera pytanie wieńczące proklamowaną przed chwilą Ewangelię: „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18, 8). Ujawnia nam ono to, co jest najcenniejsze w oczach Pana: wiarę, czyli więź miłości między Bogiem a człowiekiem. Właśnie dzisiaj staje przed nami siedmioro świadków, nowych świętych i nowe święte, którzy dzięki łasce Bożej podtrzymywali płonącą pochodnię wiary, a nawet sami stali się pochodniami zdolnymi do szerzenia światła Chrystusa.
CZYTAJ DALEJ

Św. Jan z Kęt

[ TEMATY ]

św. Jan z Kęt

Arkadiusz Bednarczyk

Cud św. Jana Kantego na obrazie z kościoła w Żołyni

Cud św. Jana Kantego na obrazie z kościoła w Żołyni

Niezwykła pracowitość, wnikliwy umysł, dobre serce – to cechy, które zjednały pobożnemu profesorowi miłość i oddanie nie tylko studentów, ale także ubogiej ludności Krakowa.

Johannes de Canti
CZYTAJ DALEJ

Parafianie kupili defibrylator AED. Po niedzielnej Mszy św. odbył się pokaz

2025-10-20 08:51

[ TEMATY ]

Msza św.

parafianie

Gorzów Wlkp.

defibrylator AED

pokaz używania

FB/Parafia pw. Trójcy Świętej w Gorzowie Wlkp.

Parafianie w Gorzowie Wlkp. zakupili defibrylator AED

Parafianie w Gorzowie Wlkp. zakupili defibrylator AED

W parafii pw. Trójcy Świętej w Gorzowie Wielkopolskim po niedzielnej Mszy św. 19 października odbył się pokaz używania defibrylatora AED. Urządzenie, zakupione ze środków zebranych przez parafian, umieszczono w ogólnodostępnym miejscu na ścianie plebanii. Celem inicjatywy było pokazanie, że każdy może uratować życie, gdy liczą się sekundy.

Sposób korzystania z defibrylatora zaprezentowali druhna Martyna Łukaszewska i druh Grzegorz Jaskiewicz z Harcerskiej Grupy Ratowniczej „Gorzów Wielkopolski”. Pomysł zorganizowania pokazu zrodził się po zakończonej parafialnej zbiórce na zakup urządzenia. Wikariusz parafii, ks. Michał Gławdel, wyjaśnił, że był to „dar serca” - duchowa odpowiedź na wezwanie do konkretnej troski o życie i wspólnotę.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję