Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz 1, 8). Jest więc czymś zasadniczym, by każdy z was młodych w swojej wspólnocie i ze swoimi wychowawcami mógł rozważyć prawdę o tym głównym Bohaterze historii zbawienia, którym jest Duch Święty, czyli Duch Jezusa - mówi bp Ignacy Dec. - Młodzi chrześcijanie stanowią o przyszłości Kościoła i społeczeństwa. Trzeba zatem, abyśmy jako kapłani otaczali ich wyjątkową miłością duszpasterską, aby nie zatracili w sobie bogatego potencjału młodości.
Ordynariusz diecezji podkreśla, że młodzi ludzie potrzebują kapłanów i katechetów, ich porad, wskazówek i wsparcia duchowego - szczególnie dziś, w tak trudnym świecie, w jakim przychodzi im zmagać się z decyzjami życiowymi.
- Wasz Biskup patrzy na was także z miłością i wielką nadzieją, bo to wy będziecie już niedługo przejmować odpowiedzialność za losy Kościoła i naszej Ojczyzny. Wiem, że młodzież jest pełna ideałów i szuka wzorców do naśladowania. Pamiętajcie, że tym wzorem dla nas ludzi wierzących pozostaje zawsze nasz Pan i Zbawiciel - Jezus Chrystus. Z poznawania i miłowania Chrystusa rodzi się nieodparta chęć Jego naśladowania - zaznacza bp Ignacy Dec.
„Ochrzczeni przechodzą dalszy etap chrześcijańskiego wtajemniczenia przez sakrament bierzmowania. W nim otrzymują Ducha Świętego, który w dzień Pięćdziesiątnicy został zesłany przez Pana na Apostołów. Przez dar Ducha Świętego wierni zostają bardziej upodobnieni do Chrystusa i umocnieni, aby składali Mu świadectwo i budowali Jego Ciało w wierze i miłości. Ich dusze otrzymują niezniszczalny charakter, czyli znamię Pańskie” - czytamy we wstępie do odnowionych obrzędów bierzmowania, przyjętych przez Sobór Watykański II.
„Przez sakrament bierzmowania odrodzeni na chrzcie otrzymują jako niewysłowiony dar samego Ducha Świętego, który ich umacnia w szczególny sposób, a naznaczeni znamieniem tego sakramentu w sposób doskonały wiążą się z Kościołem i w ten sposób jeszcze ściślej są zobowiązani jako prawdziwi świadkowie Chrystusa do szerzenia i obrony wiary słowem i uczynkiem. W końcu bierzmowanie wiąże się z Najświętszą Eucharystią, ponieważ wierni już ochrzczeni i bierzmowani włączają się całkowicie w Ciało Chrystusa, a przez uczestnictwo - w Eucharystii” - podkreśla papież Paweł VI.
Sakrament bierzmowania i jego symbolika są niezwykle ważne. Nakładanie rąk na głowę jest gestem biblijnym, który w liturgii należy do najstarszych obrzędów. W sakramencie bierzmowania włożenie ręki biskupa na głowę kandydata oznacza, że Duch Święty udziela mu się jako niewymowny dar.
Krzyż, który otrzymują bierzmowani, jest świętym znakiem odkupienia i świętej wiary. Jest pieczęcią, którą nosi na sobie każdy, kto służy Bogu. Kreślenie znaku krzyża na czole bierzmowanego oznacza, że ma on prawo i obowiązek wyznawania swojej wiary, która jest jego chlubą i nie powinien się jej wstydzić. Naznaczenie krzyżem zobowiązuje bierzmowanego do pewnej dyscypliny osobistej, polegającej na prowadzeniu swojego życia zgodnie z wymogami Ewangelii. Krzyżmo święte jest oliwą zmieszaną z balsamem i poświęconą uroczyście przez biskupa w Wielki Czwartek podczas tzw. Mszy Krzyżma. Nazwa „Krzyżmo” wywodzi się z Imienia: Chrystus (Christus - Chrisma - Krzyżmo). Namaszczenie świętym olejem symbolizuje upodobnienie bierzmowanego do Chrystusa. Podobieństwo to jest niezniszczalne i nosi nazwę znamienia Pańskiego lub pieczęci. Sprawcą tego podobieństwa i zjednoczenia z Chrystusem jest Duch Święty. Stąd bierzmowany przez to święte namaszczenie ma pełne prawo do nazwy „chrześcijanin”, czyli należący do Chrystusa i Jego Kościoła.
- Zawsze, kiedy udzielam sakramentu bierzmowania, cieszy mnie widok młodzieży w kościele. To dowód na to, że odpowiedzieli: „Tak” Chrystusowi, że mają wiarę - mówi bp Adam Bałabuch. - Zdaję sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach taka wiara dla wielu jest czymś, do czego często nie chcą się przyznać, z czym jest im nie po drodze. Bowiem bardzo łatwo jest ową wiarę wyszydzić, ośmieszyć. Dużo trudniej jest przyznać: tak, wierzę w Chrystusa. Tak, chodzę do kościoła. To wymaga czasem niemałej odwagi.
Ksiądz Biskup podkreśla, że to właśnie Chrystus jest drogą, którą powinni podążać młodzi ludzie.
- Dziś bardzo łatwo jest się pogubić, zapomnieć o wartościach, zapomnieć o dobru. Świat atakuje nas pokusami, tym, aby mieć jak najwięcej - mówi sufragan diecezji. - Tymczasem młodzież musi pamiętać o tym, że wartość człowieka poznaje się nie po tym, co on posiada, ale po tym, jakim jest człowiekiem. A o tym właśnie przypomina nam Chrystus.
Młodzi ludzie z Wałbrzycha, z którymi rozmawiam, podkreślają, że nie chcą traktować bierzmowania jako czegoś, co muszą „odbębnić”.
- To nie jest coś, co jest mi potrzebne tylko po to, by za kilka lat móc wziąć ślub kościelny - zaznacza Olga. - Zależy mi na tym, by coś z tego wydarzenia wynieść dla siebie, dla swojego rozwoju.
- Rzeczywiście w niektórych kręgach mówienie o bierzmowaniu czy kościele jest niemodne, bywa przedmiotem kpin i żartów. Ja się tym jednak nie przejmuję - dodaje Marta. - Nie jestem dziwaczką czy dewotką, jestem najnormalniejszą dziewczyną, ale chcę, by ten dzień dla mnie znaczył coś wyjątkowego.
W diecezji świdnickiej bierzmowania trwają niemal przez cały rok. Od kilku lat odbywają się również w Zakładzie Karnym w Kłodzku. W ubiegłym roku sześciu skazanym, którzy sami poprosili o bierzmowanie, sakramentu udzielił bp Ignacy Dec, w tym roku do więźniów przyjechał bp Adam Bałabuch.
W ubiegłym roku bp Ignacy Dec mówił do skazańców: „Pamiętajcie, że nie macie tutaj stałego zameldowania. To miejsce to coś przejściowego, tymczasowego w waszym życiu. Warto mądrze wykorzystać ten czas pokuty i przeżyć tutaj prawdziwą przemianę duchową. Przypomnijcie sobie, jak jeden z dwóch ukrzyżowanych razem z Jezusem łotrów przyznał się do winy. I Jezus powiedział mu wtedy: «Jeszcze dzisiaj będziesz ze mną w raju». Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię: tak apeluje do nas Chrystus. Przypominam wam te słowa, przypominam też je sobie, bowiem nikt z nas nie jest bez grzechu. W tych słowach jest zawarta nadzieja na to, że każdy ma szansę na nawrócenie, na powrót do normalnego życia, na zostawienie za sobą tego, co złe i czynienia dobra.
Biskup pomocniczy diecezji świdnickiej Adam Bałabuch podkreśla, że od czasów święceń biskupich bierzmowania stały się dla niego nowym obowiązkiem. Bierzmowanie spełnia rolę wyznania wiary, wyznania świadomego, bo dokonywanego w wieku dorosłym.
Duch Święty w bierzmowaniu umacnia chrześcijanina, aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył. Chodzi więc o trzy wymiary świadectwa: o wyznanie wiary wtedy, kiedy to jest potrzebne, o jasne stwierdzenie: jestem katolikiem, jestem człowiekiem wierzącym; chodzi o obronę wiary wtedy, kiedy atakowane są przy nas poszczególne prawdy wiary; chodzi o świadectwo wiary dane czynem. W wielu sytuacjach nie trzeba mówić, iż się jest katolikiem, a jednak zajęta przez nas postawa wyraźnie o tym świadczy. Do takiego świadectwa potrzebne są mądrość i odwaga. W sakramencie bierzmowania Duch Święty uzdalnia nas do składania tego świadectwa.
- Bierzmowanie jest dopełnieniem i umocnieniem tego, co zostało zapoczątkowane chrztem, czyli nowego życia, „z wody i Ducha”. Dlatego zawsze mówię bierzmowanym: Umocnieni tym Duchem idźcie i na co dzień nie bójcie się przyznawać do wiary, nie wstydźcie się wierzyć!