Uroczysta sesja jubileuszowa, dedykowana metropolicie łódzkiemu abp. Władysławowi Ziółkowi w 25. rocznicę ingresu, odbyła się 19 lutego w auli Wyższego Seminarium Duchownego. Uczestniczyli w niej m.in.: abp Władysław Ziółek, abp Janusz Bolonek - nuncjusz apostolski w Bułgarii, bp Ireneusz Pękalski, ks. prał. Krzysztof Nykiel z watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, kapłani diecezjalni i zakonni, księża profesorowie WSD oraz Instytutu Teologicznego, diakoni, klerycy, osoby życia konsekrowanego, wierni świeccy, a wśród nich przedstawiciele grup duszpasterskich. Jednym z zaproszonych gości był m.in. o. prof. dr hab. Jacek Salij OP, który wygłosił wykład pt. „Biskupem jestem dla was, chrześcijaninem jestem razem z wami (św. Augustyn). Miejsce biskupa w Kościele”. Program sesji dopełnił koncert, a także życzenia dla Dostojnego Jubilata oraz jego słowo.
Witając zgromadzonych bp Ireneusz Pękalski podkreślił, że spotkanie w auli WSD to nade wszystko jeden z ważnych przejawów wdzięczności wobec Bożej Opatrzności, ale także wobec Księdza Arcybiskupa za 25 lat jego apostolskiej posługi w Kościele łódzkim.

Z kart historii

Kanoniczne objęcie diecezji łódzkiej przez nowego, piątego z kolei Pasterza, którym był ówczesny bp Władysław Ziółek, nastąpiło 25 stycznia 1986 r., w święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła. Uroczysty ingres do katedry łódzkiej odbył się w sobotę 22 lutego 1986 r., w dniu święta Katedry św. Piotra Apostoła. W ostatnim tygodniu lutego bieżącego roku przypadła 25. rocznica wspomnianego wydarzenia, otwierającego nowy rozdział we współczesnej historii Kościoła łódzkiego. W bulli nominacyjnej Ojciec Święty Jan Paweł II napisał: „Korzystając z okazji, jaką stwarza ten list, po ojcowsku napominamy duchownych i wiernych, aby przyjęli cię tak, jak nas samych, a więc jako sternika i ojca dusz. Niech wypełniają to, co ty w mocy Ducha im polecisz i postanowisz dla ich dobra i pomyślności”. W liście skierowanym do diecezjan na I Niedzielę Wielkiego Postu nowy Pasterz Kościoła łódzkiego napisał m.in.: „W mocy Ducha rozpoczynałem przed blisko sześciu laty posługę biskupa pomocniczego w Kościele łódzkim. W mocy Ducha staję dzisiaj do nowych zadań, jakie Opatrzność zwierza mi w tym Kościele. Cały lud świętego Kościoła łódzkiego pokornie proszę o modlitwę i chętną współpracę, aby tym skuteczniej uobecniało się pośród nas zbawcze dzieło Chrystusa.”
Bp Adam Lepa i bp Ireneusz Pękalski w specjalnym komunikacie do archidiecezjan z okazji jubileuszu abp. Władysława Ziółka przypomnieli, że ingres jest uroczystością liturgicznego wejścia nowego pasterza Kościoła lokalnego do diecezji i objęcia świątyni katedralnej. Podczas ingresu odczytywana jest bulla papieska o nominacji oraz ma miejsce złożenie nowemu ordynariuszowi homagium przez duchowieństwo i przedstawicieli laikatu. W związku z tym rocznica ingresu biskupa jest wydarzeniem ważnym dla całego Kościoła lokalnego.

Miejsce biskupa w Kościele

Św. Augustyn, którego naukę przypomniał m.in. o. Salij, z naciskiem podkreślał, że biskup na równi ze wszystkimi ochrzczonymi pielgrzymuje do zbawienia. Chociaż posługa biskupa ma dla Kościoła pierwszorzędne znaczenie, to jednak ważniejszym jest to, że wspólnie z wiernymi powierzonymi jego pasterskiej pieczy jest chrześcijaninem. Biskupiej posługi św. Augustyn nie traktuje w kategoriach osobistego wywyższenia. Wypełnia ją jako powierzone mu przez Boga zadanie dla dobra Kościoła. Liturgiczną manifestacją tej zasadniczej równości wszystkich ochrzczonych wobec Boga jest obrzęd namaszczenia krzyżmem szczytu głowy. Obrzęd ten miał miejsce dla każdego z nas bezpośrednio po udzieleniu chrztu św. Jest on tylko jeden raz powtarzany w liturgii Kościoła - podczas święceń biskupich. O. Salij zaznaczył, iż daru Kościoła ani miejsca biskupa w Kościele nie zrozumiemy bez wiary w Chrystusa.
W dalszej części wykładu Ojciec Profesor mówił o kolegialności posługi biskupiej i łączności biskupów katolickich z Następcą św. Piotra. Przypomniał zasadę, że Kościół jest tam, gdzie jest biskup, a podziały tworzone przeciwko biskupowi lub poza biskupem są niszczeniem Kościoła. Św. Cyprian w 249 r. pisał: „Niech sobie nie wyobrażają, że mogą liczyć na życie wieczne i na zbawienie, jeśli nie chcą słuchać biskupów i kapłanów. Wcześniej św. Ignacy przypominał, że wierni powinni być posłuszni biskupowi jak samemu Jezusowi Chrystusowi. Już w Kościele starożytnym pojawił się problem, czy biskupowi należy się posłuszeństwo również wówczas, kiedy jego decyzje nie znajdują aprobaty wśród wiernych. Nie jest możliwe, aby wierni odsunęli od władzy pasterskiej swego biskupa i ustanowili biskupa nowego. Usunięcie biskupa, nawet w przypadku gdy jest on heretykiem lub ewidentnym szkodnikiem, musi się dokonać zgodnie z naturą Kościoła.
Św. Tomasz z Akwinu twierdził, że sprawowanie posługi biskupiej jest często tak trudne, że trzeba być pozbawionym poczucia realizmu, by o ten urząd zabiegać. Według niego o doskonałości stanu biskupiego stanowią trzy cechy: obowiązek miłowania nieprzyjaciół również poprzez służenie im, gotowość do poświęcenia życia dla zbawienia swoich podwładnych, podporządkowanie życia dobru bliźnich. Chociaż jest to obiektywnie niemożliwe, biskup ma obowiązek dążyć, by na wzór Jezusa Chrystusa, w jedności z Nim i stosownie do Jego woli, przemieniać się w osobowe posłanie dla zbawienia ludzi. Wykład o. Salija zwieńczyły gromkie brawa.

Koncert i życzenia

Kolejnym punktem sesji był koncert, podczas którego nieprzeciętny kunszt wykonawczy zaprezentowali uznani muzycy, pedagodzy łódzkiej Akademii Muzycznej: Antoni Wierzbiński - flet, Tomasz Bartosik - skrzypce, Jolanta Kopczyńska - altówka, Tomasz Starek - wiolonczela, Anna Wesołowska-Firlej - fortepian i Stanisław Firlej - wiolonczela. Zabrzmiały trzy części Kwartetu fletowego D-dur KV 285, jednego z arcydzieł Wolfganga Amadeusza Mozarta, z pięknym solem fletowym, a następnie Preludium Des-dur op. 28 nr 15 „Deszczowe” oraz Introdukcja i Polonez C-dur op. 3 na wiolonczelę i fortepian Fryderyka Chopina.
Później nastąpiły życzenia. W imieniu biskupów i duchowieństwa archidiecezji złożył je bp Ireneusz Pękalski. Życzył Dostojnemu Jubilatowi, aby na jego życiowej drodze była bezustannie obecna moc Ducha Świętego. W imieniu laikatu prof. Michał Seweryński serdecznie dziękował za umacnianie wiernych pasterskim słowem oraz otwartość wobec różnych środowisk. Rektor Wyższego Seminarium Duchownego ks. dr Janusz Lewandowicz życzył Księdzu Arcybiskupowi daru Bożego błogosławieństwa, zdrowia, pokoju ducha i satysfakcji z owoców posługi pasterskiej.

Słowo Dostojnego Jubilata

Na zakończenie abp Władysław Ziółek skierował do wszystkich uczestników sesji jubileuszowej podziękowania. Wyznał, że z każdym rokiem skłania się do tego, by jubileusze przeżywać w ciszy i refleksji na podobieństwo rekolekcji, podczas których mógłby spokojnie, bez pośpiechu ogarnąć sercem i pamięcią wszystko, co przyniosły minione lata. „Rekolekcje, to przede wszystkim spotkanie z Bogiem - rozłożenie przed Nim życiowego albumu, który przywołuje słowa i obrazy. Przeglądając jego karty można czynić rachunek sumienia, by ujrzeć wszystko we właściwym świetle, a potem zanieść modlitwę dziękczynną za otrzymane z Bożej ręki dobro, prosząc, żeby wydało godny owoc” - powiedział Ksiądz Arcybiskup. Wyznał też, że ostatnio często sięga do tekstów ks. Jana Twardowskiego, których celne sformułowania przywracają do rzeczywistości. Stwierdził, że nie wyobraża sobie, by cokolwiek mógł w ciągu minionego ćwierćwiecza uczynić, gdyby działał w pojedynkę i sam musiał rozwiązywać problemy, podejmować decyzje, dźwigać odpowiedzialność. Na koniec dodał, że na szczęście, nie musi sobie tego wyobrażać, ponieważ zawsze miał silne wsparcie niezawodnych przyjaciół.