Kamil ukończył w tym roku 6-letnią edukację w naszej szkole muzycznej w Szczecinie, w której okazał się fenomenalnym pianistą - mówi Bożenna Przyborowska. - Natura go obdarzyła niezwykłą pamięcią muzyczną i łatwością przyswajania sobie nawet bardzo długich utworów. Zasiadając do pianina, od razu czuje dane dzieło muzyczne, dlatego z taką łatwością gra utwory Chopina, inwencje, sonatinę czy sonatę Mozarta. Ostatnio przygotował program ok. 20 stron literatury muzycznej. Wspaniale zagrał artystycznie etiudę koncertową na uroczystości naszej szkoły. Zajmuję się muzyką już 40 lat, ale tak genialnego muzyka jeszcze nie spotkałam. Jest diamentem muzycznym, który wymaga cierpliwego i dokładnego szlifowania, by ciągle zachwycał swoim talentem, godnym dalszej edukacji w średniej szkole muzycznej.
Czternastoletni Kamil Przyborowski, gdy miał 3, 5 roku, zaczął grać na pianinie. Ten dar do instrumentów muzycznych wykryła jego babcia Elżbieta Zagrodna, która stale jest zainteresowana muzyką poważną. Może w ten sposób chciała spełnić też własne życzenie, by jej wnuk był zawodowym muzykiem. Zwołano naradę rodzinną i postanowiono chłopca edukować w Szkole Muzycznej Przyborowskich (zbieżność nazwisk jest zupełnie przypadkowa). Pani Bożenna przypomina sobie to spotkanie z Kamilem w wieku przedszkolnym: - Przyprowadzono mi chłopca, bardzo ruchliwego, więc zdecydowałam się uczyć go nut najpierw w 20-minutowych lekcjach w tygodniu, potem częściej. Z doświadczenia wiem, że dzieci umuzykalnione są z reguły bardzo żywe. Od razu stwierdziłam u niego bardzo dobrą pamięć muzyczną.
Kamil, wychowywany przez matkę Magdalenę, początkowo nie miał własnego instrumentu, więc ćwiczył wyłącznie w Szkole Artystycznej CAMERATA, ale później miał w mieszkaniu keyboard. Wreszcie bardzo troskliwy dziadek Bruno Zagrodny kupił mu pianino, na którym codziennie ćwiczy.
- Pragnę podkreślić wielkie poświęcenie babci i dziadka w tym już 10-letnim wychowywaniu muzycznym Kamila - dodaje mama pianisty. - Pracuję zawodowo i nie dałabym rady jeździć z synem na różne koncerty i konkursy czy prowadzić go na zajęcia. Kamil kocha muzykę, której poświęca się bez reszty. Dużo jej słuchał także dawniej, chodząc na koncerty do filharmonii. Ale nie tylko muzyka klasyczna go pochłania, także młodzieżowa.
Kamil Przyborowski poza grą na pianinie teraz pasjonuje się perkusją. Nawet wraz z kolegami gra w 4-osobowym zespole muzycznym właśnie na perkusji, komponując muzykę do nowych piosenek. Jest wśród nich najmłodszym. Dziadek udostępnił młodym muzykom pomieszczenia swego domu do ćwiczeń. W wakacje ćwiczą dwa razy w tygodniu, w ciągu roku szkolnego tylko w soboty. Kamil marzy, by ten zespół rozwijał się, bo w ten sposób mogą kulturalnie spędzać wolny czas.
Nieprzeciętne zdolności pianistyczne ucznia Szkoły Muzycznej Przyborowskich spowodowały, że pani Bożenna zgłaszała go na różne konkursy, z których przywoził nagrody i wyróżnienia. Największy sukces odniósł na VI Międzynarodowym Festiwalu Młodych Pianistów w Głubczycach, zdobywając trzecie miejsce. Oprócz Polaków brali w nim też udział młodzi pianiści z Litwy, Ukrainy i Estonii. Było to też wyróżnienie dla jego nauczycielki Bożenny Przyborowskiej.
Wcześniej omal wirtuozerska gra na fortepianie Kamila została wyróżniona na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Juliusza Zarębskiego w Łomiankach. Zdobył też pierwsze miejsce na I Regionalnym Konkursie Pianistycznym Młodych Talentów w Szczecinie.
- Bardzo mnie cieszy, że mój jedyny syn jest rozmiłowany w muzyce, która czyni go lepszym - nie bez wzruszenia wyznaje pani Magda. - Myślę, że w roku przyszłym podejmie dalszą naukę w średniej szkole muzycznej, która jeszcze bardziej rozwinie jego talent. Dobrze, iż na jego drodze artystycznej stanęli wspaniali dobrodzieje i nauczyciele, nie szczędzący wysiłku, by Kamila rozwijać. Szczególne podziękowania składam pani Bożennie za trud włożony w kształcenie muzyczne mojego dziecka.
Czy Kamil - uczeń Gimnazjum nr 29 im. Ks. Jana Twardowskiego pójdzie w ślad za patronem szkoły, by nie być przeciętnym, a pracowicie i cierpliwie rozwijać swoją miłość muzyki klasycznej - czas pokaże.