Francuski rząd wznowił negocjacje z Kościołem katolickim w sprawie limitu wiernych na publicznych liturgiach. Wczoraj rano Rada Stanu dała rządowi trzy dni na zmianę dotychczasowych rozporządzeń. Wieczorem przedstawiciele Episkopatu spotkali się z premierem Castexem. Biskupi wnioskowali o ograniczenia proporcjonalne do wielkości świątyni. Rząd nie ustosunkował się do tej propozycji, tłumacząc się potrzebą konsultacji z innymi religiami.
Wprowadzenie 30-osobowego limitu, bez względu na wielkość świątyni, wywołało oburzenie wśród katolików. Wielu biskupów stwierdziło, że ograniczenie to jest niewykonalne i upoważniło swych kapłanów do wpuszczania na Eucharystię wszystkich, którzy przyjdą do kościoła, przy ścisłym jednak zachowaniu normalnych dla pandemii środków bezpieczeństwa. Episkopat zaskarżył zarazem rozporządzenie rządu do Rady Stanu, która we Francji pełni funkcję najwyższego sądu administracyjnego.
Wczoraj rano sędziowie przyznali rację biskupom. Orzekli, że 30-osobowy limit jest nieproporcjonalny do zagrożenia, a rozporządzenie rządu uznali za nielegalne i stanowiące poważne naruszenie wolności kultu. Zauważyli, że tak bezwzględnych środków nie zastosowano do żadnej dziedziny życia publicznego. Sędziowie dali rządowi trzy dni na ustalenie nowych ograniczeń, które będą proporcjonalne do zagrożenia, uwzględniając zarazem stosunek liczby wiernych do przestrzeni świątyni. Episkopat Francji z zadowoleniem przyjął decyzje Rady Stanu, wyrażając jednak życzenie, aby odwołanie się do wymiaru sprawiedliwości było wyjątkiem w dialogu Kościoła z władzami.
Początkiem nowego etapu dialog państwo-Kościół było wieczorne spotkanie przedstawicieli episkopatu z premierem i ministrem spraw wewnętrznych. Jak powiedział po spotkaniu bp Olivier Leborgne, doszło do otwartej wymiany zdań, przedstawiono różne hipotezy, ale żadna decyzja nie została podjęta. Biskupi wnioskowali, by za każdym razem brano pod uwagę, ile osób może pomieścić dana świątynia i zapełniać ją do jednej trzeciej tego stanu.
Ponad 3,5 tys. osób wzięło udział 28 lipca wieczorem w Saint-Etienne-du-Rouvray w Normandii w świeckim obrzędzie pożegnania 85-letniego ks. Jacquesa Hamela, zamordowanego w okrutny sposób przez dwóch dżihadystów trzy dni wcześniej w tamtejszym kościele. Uroczystości przewodniczył miejscowy burmistrz. Obrzędy religijne odbyły się 27 bm. w katedrze w Rouen pod przewodnictwem arcybiskupa tego miasta Dominique'a Lebruna.
Również w środę 27 lipca uroczystą Mszę św. żałobną odprawiono w paryskiej katedrze Notre Dame z udziałem m.in. prezydenta Francji Françoisa Hollande'a oraz wielu innych osobistości życia politycznego i kościelnego. Liczni wysocy przedstawiciele władz państwowych i religijnych przybyli także na Mszę św. w katedrze w Rouen.
19 kwietnia 1943 r., w getcie warszawskim rozpoczęło się powstanie, które przeszło do historii jako największy akt zbrojnego sprzeciwu wobec Holokaustu. Kronikarz getta Emanuel Ringelblum pisał o walce motywowanej honorem, który nakazywał Żydom nie dać się „prowadzić bezwolnie na rzeź”.
„Była wśród nas wielka radość, wśród żydowskich bojowników. Nagle stał się cud, oto wielcy niemieccy +bohaterowie+ wycofali się w ogromnej panice w obliczu żydowskich granatów i bomb” – zeznawała podczas słynnego procesu Adolfa Eichmanna, jednego z architektów Holokaustu, Cywia Lubetkin ps. Celina. W kwietniu 1943 r. należała do dowództwa Żydowskiej Organizacji Bojowej, jednej z dwóch formacji zbrojnych żydowskiego podziemia w getcie. Zrzeszeni w nich konspiratorzy podjęli decyzję o podjęciu walki, której najważniejszym celem miała być „śmierć na własnych warunkach”. Tym samym odrzucili dominujące wcześniej przekonanie, że tylko stosowanie się do poleceń okupantów może uratować choćby część społeczności żydowskiej w okupowanej Polsce. W połowie 1942 r. było już jasne, że założeniem działań III Rzeszy jest doprowadzenie do eksterminacji narodu żydowskiego.
Unikatowe dokumenty jak np. listy oficera 12 Pułku Ułanów Podolskich z Kozielska czy oryginalną kurtkę mundurową typu battle-dress z kampanii włoskiej, a także prezentowane po raz pierwszy, pochodzące z jasnogórskich zbiorów, szczątki bombowca Vickers Wellington Dywizjonu 305 można zobaczyć na wystawie „Od Mokrej do Monte Cassino - szlakiem 12 Pułku Ułanów Podolskich”. Na wernisażu obecny był syn rotmistrza Antoniego Kropielnickiego uczestnika bitwy pod Mokrą. Ekspozycja znajduje się w pawilonie wystaw czasowych w Bastionie św. Rocha na Jasnej Górze.
Wystawa na Jasnej Górze wpisuje się w obchody 85. rocznicy bitwy pod Mokrą, jednej z najbardziej bohaterskich bitew polskiego żołnierza z przeważającymi siłami Niemców z 4 Dywizji Pancernej oraz 80. rocznicy bitwy o Monte Cassino, w której oddziały 2. Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa zdobyły włoski klasztor.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
