Pracownie konserwatorskie z Krakowa w czerwcu 2012 r. zakończyły prace nad ołtarzem św. Barbary usytuowanym w północnej nawie kościoła.
W nastawie barokowej tego ołtarza z końca XVII wieku - liczne ciekawe obrazy i figury. Obraz główny (z 1918 r.) przedstawia św. Barbarę - patronkę górników, hutników, czyli ludzi ciężkiej i niebezpiecznej pracy. Atrybutami Świętej są palma męczeństwa, kielich, czasami wieża. Niekiedy jest przedstawiana z mieczami, monstrancją, lwem u stóp. Św. Barbarze w Skalbmierzu towarzyszą postaci dwóch świętych: św. Kryspina i św. Kryspiniana - braci z rodziny rzymskich patrycjuszy, którzy ponieśli śmierć męczeńską podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Dioklecjana. Są patronami szewców. Ich atrybuty, wskazujące na męczeństwo, to kamień młyński, miecz i nóż, a także akcenty ich fachu - dratwa, szydło młotek oraz kopyto. Zdaniem ks. proboszcza Mariana Fatygi, prawdopodobnie cały ołtarz został ufundowany przez cech szewców.
W kompozycję ołtarza została także włączona rzeźba św. Wacława z tarczą oraz św. Floriana - patrona strażaków. Plejadę świętych postaci uzupełniają - nad głównym obrazem św. Barbary - Matka Boża z rodzicami Joachimem i Anną, święci Piotr, Paweł, Agnieszka.
- Konserwacja ołtarza została przeprowadzona dzięki wsparciu Urzędu Marszałkowskiego w Kielcach w ramach umowy ze Stowarzyszeniem „Ars Sacra”, działającym przy kurii diecezjalnej w Kielcach - wyjaśnia Ksiądz Proboszcz („Ars Sacra” Stowarzyszenie na Rzecz Ochrony i Promocji Sztuki Sakralnej obejmuje opieką kościoły drewniane i średniowieczne w obrębie województwa świętokrzyskiego, które poddawane zabiegom renowacyjno-konserwatorskim, tworzą atrakcyjny turystyczno-sakralny szlak).
Wracając do Skalbmierza. Z końcem czerwca pracownie konserwatorskie z Krakowa zakończyły także prace nad renowacją ołtarza bocznego św. Grzegorza, usytuowanego przy filarze północnym arkady międzynawowej. Jest to ołtarz barkowy z ok. 1700 roku. Centralną postacią jest tutaj św. Grzegorz Wielki, jeden z najwybitniejszych papieży, doktor Kościoła, reformator liturgii, jeden z filarów średniowiecznej kultury, twórca ujednoliconego chorału zwanego od jego imienia „gregoriańskim” (co zapoczątkowało praktykę Mszy św. gregoriańskich). Św. Grzegorz żył na przełomie VI i VII wieku. historia Kościoła postrzega go w kategoriach człowieka czynu - duszpasterza rodzącej się Europy, dbającego o prostych ludzi, otoczonego szacunkiem. Po śmierci w 1604 r. Grzegorz został ogłoszony świętym przez aklamację rzymian „Santo subito”. W ikonografii przedstawiany jest jako mężczyzna w starszym wieku, w papieskim stroju liturgicznym, z gołębicą - Duchem Świętym - unoszącym się nad jego głową. Atrybutami św. Grzegorza są anioł, trzy krwawiące hostie, krzyż pontyfikalny, model kościoła, otwarta księga.
Nad mensą ołtarza św. Grzegorza - obraz męczeństwa św. Wawrzyńca, zaś w glorii - okrągły niewielki obraz św. Franciszka Ksawerego. Mensa ołtarzowa została wykonana z renesansowej XVII-wiecznej płyty nagrobnej nieznanego z nazwiska Wojciecha.
- Zachęcam parafian i turystów do obejrzenia odnowionych ołtarzy - mówi Ksiądz Proboszcz. Warto uzupełnić, że niekwestionowaną atrakcją wśród obrazów skalbmierskich pozostaje słynny „Pokłon Trzech Króli” z I poł. XVII wieku, przypisywany mistrzowi Jacobowi Jordaensowi.
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Skalbmierzu jest jednym z najcenniejszych zabytków sztuki gotyckiej z zachowanymi elementami romańskimi. W typie bazylikowym, wzniesiony z kamiennych ciosów. W XIII wieku budowla została inkastelowana (przystosowana do obrony) w okresie walk o tron krakowski.

A.D.