Oddał Kościołowi syna - pogrzeb Józefa Wargackiego
5 stycznia w Złotym Stoku odbył się pogrzeb Józefa Wargackiego - dumnego ojca, kochającego męża, mądrego samorządowca, wielkiego społecznika i współpracownika wielu duszpasterzy.
Uroczystościom pogrzebowym taty ks. Dominika Wargackiego w kościele parafialnym pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Złotym Stoku przewodniczył bp Marek Mendyk. Pasterz diecezji przypomniał słowa pocieszenia św. Pawła, że w życiu i śmierci należymy do Pana.
Następnie biskup odniósł się do życia zmarłego Józefa. Przypominając, że urodził się 6 stycznia 1956 roku w Lubinie, był najmłodszym z czworga dzieci Józefa i Janiny. Wykształcenie zdobył w szkołach w Legnicy i Rybniku. Z zamiłowania był budowlańcem. W 1980 roku zawarł związek małżeński z Krystyną, która urodziła mu dwóch synów Dominika i Łukasza. Realizując swoje plany i marzenia, ciężko pracował zawodowo.
Był bardzo aktywnym społecznikiem, przez trzy kadencje zasiadał w Radzie Miasta Złotego Stoku. W 2007 roku wdzięczny Bogu za dar kapłaństwa swojego syna Dominika podjął się renowacji świątyni parafialnej i remontu plebanii w Złotym Stoku. Jako członek rady parafialnej podejmował wiele inicjatyw współpracując z miejscowymi duszpasterzami. W te dzieła angażował się z niezwykła pasją, nie szczędząc czasu, sił i zdrowia. Bardzo kochał Kościół, co było widać w serdecznych relacjach z proboszczami, gdzie jego syn podejmował pracę duszpasterską: w Dzierżoniowie, Wałbrzychu czy Świdnicy. Józef zmarł siedząc w domowym fotelu i wpatrując się w obraz Matki Bożej z dzieciątkiem Jezus. Zmarł w przeddzień swoich 65 urodzin. Przegrał walkę z chorobą nowotworową.
W pogrzebie uczestniczyło wielu kapłanów, przyjaciół i znajomych rodziny Państwa Wargackich. Słowa pożegnania zostały wypowiedziane przez Grażynę Orczyk, burmistrz Gminy Złoty Stok, a także przez ks. Krzysztofa Ambrożeja, przedstawiciela przyjaciół rodziny, ks. Grzegorza Umińskiego seniora kursu i ks. Pawła Paździura miejscowego proboszcza. Słowa wdzięczności i podziękowań za wsparcie i udział w pogrzebie taty wyraził również ks. Dominik Wargacki.
2021-01-05 17:00
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Dramatem i tragedią zlaicyzowanego świata jest odrzucenie panowania Jezusa w życiu człowieka
Mszy św. odpustowej przewodniczył ks. prał Zygmunt Kokoszka – dzierżoniowski dziekan
W świętowanie odpustu u Chrystusa Króla w Dzierżoniowie włączyli się kapłani całego dekanatu.
W dobie pandemii, która w ostatnim czasie zbiera swoje żniwo w postaci wielu niespodziewanych i nagłych śmierci, mieszkańcy Dzierżoniowa i duszpasterze modlili się o powrót Jezusa Chrystusa do życia społecznego i osobistego. - Patrząc w przyszłość musimy spojrzeć na doczesność, bo ona jest drogą do świętości – mówił odpustowy kaznodzieja z par. św. Jerzego ks. Dominik Wargacki, pytając skąd to zło w dzisiejszych czasach?
Historia gminy Ozimek (woj. opolskie), która wygrała w sądzie ponad 625 tys. zł od Skarbu Państwa za ograniczenie finansowania lekcji niemieckiego jako języka mniejszości, daje do myślenia. Podobieństwa między tą sprawą a obecną sytuacją nauczycieli religii są uderzające. MEN, pod pretekstem "obrony" osób nieuczęszczających na lekcje katechezy, ogranicza liczbę godzin religii, co oznacza masowe redukcje etatów dla katechetów. Czy samorządy i nauczyciele religii pójdą śladem Ozimka i złożą pozwy?
Przypadek gminy Ozimek to przykład tego, jak rządowe decyzje mogą uderzać w lokalne społeczności. W 2022 roku MEN zmniejszył finansowanie nauki języka niemieckiego jako języka mniejszości z trzech do jednej godziny tygodniowo. Samorządy, które chciały utrzymać pełny wymiar zajęć, musiały pokryć koszty z własnych środków. Ozimek złożył pozew przeciwko Skarbowi Państwa – i wygrał. Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził na rzecz gminy Ozimek kwotę 625.590,85 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 grudnia 2023 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 42.097 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Otwórz, Panie, swe oczy i zobacz, że to nie umarli przebywający w Szeolu, którym tchnienie ich wnętrza odjęto, oddadzą Ci chwałę i uwielbienie, lecz dusza zasmucona z powodu wielkości [zła], ten, kto chodzi schylony i zbolały, oczy niedomagające, dusza przymierająca z głodu, oddadzą Ci chwałę i sprawiedliwość, Panie! / Ba 2,17-18.
Ból, którego mocno doświadczyłam w okresie dzieciństwa na stałe zagościł we mnie. Byłam przesiąknięta ogromnym cierpieniem, który spowodował wejście w izolację od siebie, od relacji z ludźmi i od życia, czego nawet nie byłam świadoma. I w końcu przyszedł czas zrzucania kajdan. Poddałam się Bogu, weszłam w proces mocnego oczyszczania i leczenia niezgojonych ran, które najpierw musiały zostać ponownie otwarte, by móc je oczyścić i zaleczyć. Największe doświadczenie Bożej mocy odczuwałam na spotkaniach wspólnoty, w trakcie uwielbiania Go oraz przez modlitwę wstawienniczą. Trwający kilka lat proces przywracania do pełni życia, którego podjęłam się współpracując z NIM, spowodował, że On zamienił w taniec mój żałobny lament. Dziś chwalę i uwielbiam Pana za to, czego dokonał w moim życiu!
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
